Baby Bag

„მუდმივ ცინიზმში დარჩენა მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული,“ - ფსიქოლოგი მარინე ჩიტაშვილი

„მუდმივ ცინიზმში დარჩენა მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული,“ - ფსიქოლოგი მარინე ჩიტაშვილი

ფსიქოლოგმა მარინე ჩიტაშვილმა ცინიზმის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ცინიზმი ადამიანისთვის დაცვითი მექანიზმია:

„ფსიქოლოგები ცინიზმს აღვიქვამთ, როგორც დაცვით მექანიზმს. ეს არის სუფთა დაცვითი მექანიზმი იმ თვალსაზრისით, რომ მე ვერ ვუმკლავდები რეალობას და ამ რეალობას უნდა შევუცვალო სტატუსი და უნდა გავაუფასურო. ასეთ შემთხვევაში ჩემი ინტელექტი მშველის, რომ ავაწყო კარგი ლოგიკური სისტემა. ის, ვისთვისაც ეს დაცვითი მექანიზმია, ატყუებს ადამიანებს, რომ ის ისვრის. სინამდვილეში, ის ძალიან მშიშარა ადამიანია.“

„ცინიკოსი საკუთარ თავსაც არ უმხელს, რომ საერთოდ არავინ და არაფერი არ არის. არის ჭკვიანი ადამიანი, რომელსაც აქვს თავისი ხედვა, პერპექტივა, რომელსაც შესაძლოა არ აღიარებდნენ. მუდმივ ცინიზმში დარჩენა ემოციური ზრდასრულობის თვალსაზრისით მხოლოდ ერთ რამეზე მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული. ცინიზმი ხშირ შემთხვევაში დეპრესიის მაჩვენებელია. ერთ-ერთი სიმპტომი, რომელსაც ადამიანს დეპრესიის დროს ეკითხებიან, არის რისი ჭამა უყვარს. თუ ის ამბობს, რომ არ აქვს მნიშვნელობა, ეს ნიშნავს, რომ რეალობასთან მან დაკარგა კონტაქტი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა ჩიტაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის კოდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს მორალი ორ წლამდე არ აქვს. მას უნდა, რომ რაც კარგია, მისი იყოს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

„ბავშვს მორალი ორ წლამდე არ აქვს. მას უნდა, რომ რაც კარგია, მისი იყოს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრი ქეთი ნემსაძე ბავშვის განვითარების უმთავრეს ეტაპზე საუბრობს. ის აცხადებს, რომ პატარები ყველაზე მეტად ნულიდან ორ წლამდე ვითარდებიან. ქეთი ნემსაძის თქმით, ორ წლამდე ასაკის ბავშვის მიმართ ჭარბი მოთხოვნები არ უნდა გვქონდეს და მას მოზრდილივით არ უნდა ვექცეოდეთ. პედიატრი აღნიშნავს, რომ ორ წლამდე ბავშვებს მორალი არ აქვთ და მათი აზროვნება ძალიან განსხვავებულია:

„ბავშვს მორალი ორ წლამდე არ აქვს. მისი მორალია: „რაც კარგია, ჩემია. რაც ჩემია, შენი ვერ გახდება.“ არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ამ ეტაპზე ბავშვს უთხრა რაიმე ნივთზე: „სხვას მიეცი.“ ის სხვას არ გაუყოფს რამეს, ეს არის ჯანმრთელი ბავშვის ფუნქცია. ​არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გავუჯავრდეთ ბავშვს, თუ ის სხვას არ უყოფს რამეს. გაზიარება არ არის მისი პრობლემა. არ უნდა წავეჩხუბოთ ბავშვს. მას უნდა, რომ რაც კარგია, მისი იყოს. შემდეგ ჩვენ ნელ-ნელა ავუხსნით, რომ კარგს უნდა მიაღწიო, მაგრამ სხვისი უფლებები არ უნდა დაარღვიო.“

ქეთი ნემსაძე ორ წლამდე ბავშვებში ეფექტიან დასჯის მეთოდოლოგიაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, ბავშვებს ხშირად შეახსენონ ყველაფერი ის, რასაც ისინი სწორად აკეთებენ:

​ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში დასჯის მეთოდოლოგია არის ასეთი, ის ემყარება ტაიმ-აუტს. თუ ნულიდან ორ წლამდე ბავშვმა რაღაც დააშავა, ნივთი აიღო და გადააგდო, ჩვენ ერთი წუთის განმავლობაში ვუხსნით მას, რომ ეს არ არის კარგი, მიგვყავს უსაფრთხო შესვენების სკამზე ან კუთხეში. კუთხეში დაყენება შეიძლება მხოლოდ ერთი წუთით. ამის შემდეგ მას ამას არასდროს გავახსენებთ. ბავშვს გავახსენებთ იმას, რაც მან კარგი გააკეთა. განსაკუთრებით ძილის წინ შევაქებთ ბავშვს. ეს არის ის, რითაც მტკიცდება კარგი ჩვევები. ბავშვს შევახსენებთ, რა გააკეთა კარგი. ეს დასწავლის პერიოდია. ყველაზე მეტად ბავშვი ვითარდება ნულიდან ორ წლამდე,“ 

„სტრესი არის რამდენიმე სახის. არსებობს ასატანი სტრესი. რას ნიშნავს ეს? როდესაც ბავშვი პასუხობს გაკვეთილს, გულისცემა ოდნავ უჩქარდება, არის ჰორმონალური ცვლილებები, რომელიც არ იწვევს მნიშვნელოვან ცვლილებებს. ეს დადებითი სტრესია, რომელიც განვითარებას და ადაპტაციის უნარის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს. ​ასეთი სტრესი არ უნდა ავაცილოთ ბავშვს. სერიოზული სტრესი გადადის ტოქსიკურ ბიოქიმიურ პროცესებში. ასეთი სტრესი არის დაბადებისთანავე დედისა და ბავშვის დაშორება,“ - აცხადებს ქეთი ნემსაძე.

წყარო: ​შუადღე GDS

წაიკითხეთ სრულად