Baby Bag

„ბავშვებს როდესაც ვადარებთ სხვებს, ვაძულებთ იმ სხვებს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ბავშვებს როდესაც ვადარებთ სხვებს, ვაძულებთ იმ სხვებს,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის სხვასთან შედარების ჩვევაზე ისაუბრა, რომელიც მშობლის მიერ შვილთან კომუნიკაციაში დაშვებული ერთ-ერთი შეცდომაა:

„ადამიანი მარტო შეგიძლია შეადარო თავისივე თავს. მე თუ გეტყვი, შენ ერთი თვის წინ რომ კაბა გეცვა, ძალიან გიხდებოდა, ნორმალურია.  თუ გეტყვი, რომ მეზობელს აცვია, უხდება და შენც ასე ჩაიცვი, თმა ასე გაიკეთე, ეს გაძულებს იმ მეზობელს. ბავშვებს როდესაც ვადარებთ სხვებს, ვაძულებთ იმ სხვებს. ის სხვა რა შუაშია, მშობელს სინამდვილეში იმის დარდი არ აქვს. საერთოდ არ მოსწონს ის.“

მარინა კაჭარავას თქმით, რაც ადამიანს თავად ეწყინება, ის სხვას არ უნდა გაუკეთოს:

„წარმოიდგინეთ მამაკაცებმა, თქვენმა ცოლებმა რომ სხვისი ქმრები აქონ: „იმის ქმარმა ის გაუკეთა, იმის ქმარმა ის უყიდა.“ გოგონებმა წარმოიდგინეთ, რომ გითხრათ ქმარმა: „იმის ცოლმა ეს გააკეთა.“ ეს არის ძალიან მძიმე მოსასმენი. ყოველთვის ვექტორი მოიტრიალე საკუთარი თავისკენ. შენ გესიამოვნებოდა ეს?! თუ არა, მაშინ სხვასაც ნუ ეტყვი იმავეს.“

„არათუ შედარება, სხვისი ქებაც კი გამაღიზიანებელია, თუ ეს ქება გადაცდა ზღვარს. როდესაც მე გაუთავებლად ვაქებ სხვას, ამით შენ გეუბნები, რომ არ ვარგიხარ. შენ რომ ღიზიანდები, გეტყვი: რა არ მაქვს უფლება, რომ სხვა ვაქო? ამაში ფუჭდება და წყალში იყრება ყველა ის სიკეთე, თუ რამე გამიკეთებია. წამოძახება, რომ მე შენი გულისთვის ეს გავაკეთე, არ შეიძლება. „მე შენი გულისთვის, დედიკო, არ გავთხოვდი და ღამეებს გითენებდი.“ ბავშვი გეტყვის: „გათხოვილიყავი“ და გეწყინება. თუ არ გათხოვდი, ხომ შენი არჩევანი იყო, ბავშვი რა შუაშია?!“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო:​ SDMI Georgia

შეიძლება დაინტერესდეთ

ნუ დაელოდებით, როდის გაიზრდება ბავშვი... დისციპლინაზე ადრეული ასაკიდანვე უნდა იზრუნოთ

ნუ დაელოდებით, როდის გაიზრდება ბავშვი... დისციპლინაზე ადრეული ასაკიდანვე უნდა იზრუნოთ

დისციპლინის უამრავი განსხვავებული მეთოდი არსებობს, რომლებსაც მშობლები აქტიურად იყენებენ. დისციპლინის ტიპი, რომელსაც მშობელი ირჩევს, იმის მიხედვით განსხვავდება, თუ რა უფრო მუშაობს მათი შვილების შემთხვევაში. მიუხედავად ამისა, ცხადია, რომ საზღვრების დაწესება და დისციპლინის ძლიერი სტრატეგიების შემუშავება ადრეული ასაკიდანვე უნდა მოხდეს. მშობლები მცირეწლოვან ბავშვებზე ფიქრობენ, რომ ისინი დისციპლინისთვის მეტისმეტად პატარები არიან და მათ გაზრდას ელოდებიან, რაც, შესაძლოა, შეცდომა იყოს.

ბავშვის პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარება მას თვითდისციპლინას აჩვევს, რაც მას სწავლაში ძალიან ეხმარება. რაც უფრო ადრე დავიწყებთ ამაზე ზრუნვას, მით უკეთეს შედეგს მივიღებთ. ასაკის მატებასთან ერთად ბავშვისგან მეტი წინააღმდეგობა შეგვხვდება და ქცევის შეცვლაც მეტად გაგვიჭირდება. როდესაც ბავშვი დისციპლინით იზრდება, ეს მისი ცხოვრების წესი ხდება და რადიკალური ცვლილებების განხორციელება საჭირო აღარ არის.

ხშირად, როდესაც დისციპლინაზე ვფიქრობთ, ოჯახში არსებულ წესებს განვიხილავთ, თუმცა მასში ბევრად მეტი რამ უნდა მოვიაზროთ. დისციპლინას, რომელსაც ბავშვებს ვუნერგავთ, ისინი მთელი ცხოვრება თან დაატარებენ და საზოგადოებაში ყოფნისას იყენებენ. დისციპლინა გავლენას ახდენს ბავშვის ქცევაზე სათამაშო მოედანსა და სკოლაში. თუ ბავშვს დისციპლინას ადრეული ასაკიდანვე არ მივაჩვევთ, სკოლაში წასვლისას მათ არ ექნებათ ქცევის წესები შემუშავებული, რის გამოც ქცევა პრობლემური გახდება. ისინი ისეთ გარემოში აღმოჩნდებიან, სადაც განსაზღვრული წესები მოქმედებს. ბავშვს არ ექნება გამოცდილება, როგორ მოერგოს ამ წესებს.

ვინც თვლის, რომ ადრეულ ასაკში დისციპლინა ბავშვისთვის ზედმეტი ტვირთია, ხშირად დისციპლინას და დასჯას ერთმანეთთან აიგივებს. დისციპლინა საზღვრების დაწესებაა, რაც 2-დან 3 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის გასაგებია. საზღვრების დადგენა ბავშვს კარგისა და ცუდის გარჩევას ასწავლის, რაც მას ადრეული ასაკიდანვე უნდა ჩაუნერგოთ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად