Baby Bag

უნდა დავუშალოთ თუ არა ბავშვს სათამაშო იარაღით თამაში? - ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტი სალომე საბიაშვილი

უნდა დავუშალოთ თუ არა ბავშვს სათამაშო იარაღით თამაში? - ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტი სალომე საბიაშვილი

ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოთერაპევტმა სალომე საბიაშვილმა ბავშვებში სათამაშო იარაღით თამაშის სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და ის შემთხვევები დაასახელა, როდესაც მშობელი მსგავს თამაშს ყურადღებით უნდა მოეკიდოს:

„თუ რაღაც აკვიატებულ ხასიათს ატარებს, უნდა დააკვირდეთ. ომობანას თამაში არის თამაშის ერთ-ერთი ტიპი. მშობელი აკვირდება, რამდენად აგრესიულია ეს თამაში. ესეც განვითარების ეტაპია და გოგოებიც თამაშობენ და ბიჭები განსაკუთრებულად. თუ ეს საზოგადოებაში მიღებულ ნორმებს ეხმიანება, ამ შემთხვევაში აქ საშიში არაფერი არ არის.“

„თუ ეს გადადის აგრესიაში, ფიზიკურ აგრესიაზე გადადიან ბავშვები, აქ სახეზე გვაქვს გადამეტებული აგრესია, რომელიც აუცილებლად უნდა გამოხატოს ბავშვმა და იმიტომ გამოხატავს. როდესაც ბავშვი სათამაშოს აზიანებს, აქაც აგრესია დაუგროვდა მას დღის განმავლობაში. ეს ემოცია არსად არ ქრება, ვეღარ იტევს, ფიქრობს რა გააფუჭოს. რაც შეეხება სათამაშოების აწყობას და დაშლას, ეს განვითარების ეტაპია და მოტორულ ფუნქციებს, კოგნიტურ უნარებს ავითარებს. ძალიან კარგია, თუ ბავშვი იჩენს ინტერესს, რომ დაშალოს სათამაშო,“- აღნიშნულ საკითხზე სალომე საბიაშვილმა ტელეკომპანია „მთავარის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს"

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს"

რას გამოხატავს ბავშვი გაბრაზებით და როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რაც განიცდის ამ დროს მისი შვილი - ამის შესახებ ფსიქოლოგმა, ხათუნა დოლიძემ ისაუბრა.

,,როდესაც ბავშვი ბრაზობს, შესაძლოა, ამის მიღმა ძალიან ბევრი ემოცია იმალებოდეს. მაგალითად, შესაძლოა, ის გვეუბნება, რომ აკლია უსაფრთხოების განცდა  და უფროსებისგან სურს, მოაქციონ გარკვეულ ჩარჩოებში... ან იმედგაცრუებულია, დაღლილია და ა.შ. ბრაზი არის ადაპტაციური ემოცია, რომელიც ადამიანს ეხმარება, რომ საფრთხე აღიქვას. ერთი შეხედვით, ის თითქოს ადვილი გამოსახატავია, მაგრამ რეალურად სიბრაზის დროს ვართ სუსტები და მოწყვლადები. პატარები ამ დროს განსაკუთრებით იმპულსურები არიან, რადგან განვითარების პროცესში იმყოფებიან, ჯერ არ აქვთ გამომუშავებული თვითკონტროლი. 

მცირე ასაკის ბავშვებს შეუძლიათ, ისწავლონ ბრაზის მართვა, მაგრამ ამისთვის მათ სჭირდებათ თანმიმდევრული მიდგომა და მოთმინება. როდესაც ის ბრაზს განიცდის, შიშის განცდაც ეუფლება. ის ფიზიოლოგიური ცვლილებები, რაც ამ დროს მის ორგანიზმში მიმდინარეობს, გონებას იმდენაც მოიცავს, რომ ბავშვებს უძნელდებათ გონივრულად მოქმედება. იმის გაგება, რომ ბრაზი არის სხეულის განგაში, რომელიც რაღაცას გატყობინებს, უკვე ეხმარება ბავშვს იმაში, რომ გაუმკლავდეს განცდებსა და ემოციებს. მათ უმეტესობას სჭირდება უფროსების დახმარება, რათა მართოს ბრაზი და დაარეგულიროს ნერვული სისტემა. უფროსის მხრიდან მნიშვნელოვანია იმის ძიება, თუ რა ამშვიდებს და რა აღადგენს ბავშვის ემოციურ ბალანსს. პატარებისთვის  პირველი დახმარება გახლავთ მშობლის მხრიდან სიმშვიდის შენარჩუნება. როდესაც ბავშვი ბრაზობს და ხედავს მშობელს, რომელმაც ასევე დაკარგა კონტროლი, ეს კიდევ უფრო ზრდის შიშს. ბრაზის მართვის სწავლების საუკეთესო იარაღი არის ემპათიით მოსმენა. ამით არა მხოლოდ ემოციურ მხარდაჭერას აღმოვუჩენთ ბავშებს, არამედ ვუმტკიცებთ რწმენას, რომ უარყოფით ემოციებთან გამკლავება შესაძლებელია. 

გაზარდეთ ბავშვების ემოციების ცოდნა, ესაუბრეთ ემოციებზე, ასწავლეთ სიტყვები ემოციების გამოსახატავად. როდესაც სიტყვებით იწყებ ემოციების გამოხატვას, იქ უკვე გრძნობების ქმედებით გამოხატვა აღარ გჭირდება. ბავშვმა უნდა ისწავლოს, რომ ბრაზი ნიშანია, რათა დაფიქრდე, შეჩერდე, დაამშვიდო შენი თავი და იფიქრო გამოსავალზე", - ამბობს ხათუნა დოლიძე.


წყარო: ,,​რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად