Baby Bag

„რამდენჯერ მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„რამდენჯერ მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ შვილებთან ჩვენ მიერ დაშვებული შეცდომების აღიარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„არის ასეთი ტექნიკა. მე მოვდივარ თქვენთან, ჩემსას ვაღიარებ და ვამბობ მე რა შემეშალა თქვენთან ურთიერთობაში, რა მგონია, რომ არასწორად გავაკეთე. ამაზე ბოდიშს ვიხდი. ამით სხვაშიც ჩამოშლით ამპარტავნებას, ბრაზს. იმასაც აუცილებლად უჩნდება სურვილი, რომ გადმოდგას ნაბიჯი. ამ ტექნიკას ჰქვია „ასი ასზე.“ 100%-ით ავიღე პასუხისმგებლობა და თქვენც „გაიძულებთ,“ რომ აგაღებინოთ 100 %-ით. თუ მე თქვენ თითის ქნევით დაგელაპარაკებით, გამორიცხულია, თქვენც გადმოდიხართ შეტევაზე. ეს არ არის კომუნიკაცია. ეს არ არის სწორი.“

„ამას წინათ ჩემი შვილისგან ღამე მომივიდა მესიჯი: „დე, მადლობა, რა მაგრად გამზარდე.“ ისე შემრცხვა, მივწერე: „რამდენჯერ მიფიქრია და მინატრია, დაბრუნდეს ის ბავშვობა, რომ ჩაგეხუტო და ბოდიში მოგიხადო, რომ ამდენი რამე შემეშალა.“ ამას მართლა გულწრფელად ვამბობ. მე რომ ვიფიქრო: „ვაიმე, რა კარგი დედა ვარ,“ არა! ჩვენ ყველას გვეშლება და ყველას გვაქვს ჩვენი თემები მოსაგვარებელი. მე ვაღიარებ ჩემს წილს და მერე დაველოდები ის რას იზამს. მე მაქვს პროგნოზი, რომ ისიც იმავეს იზამს, ნაწილობრივ მაინც. ახალი პატერნი შემოვა ჩვენს ურთიერთობაში გულახდილობის და ურთიერთობა ახალ დონეზე გადავა,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

რას ნიშნავს მოზარდისთვის გარდატეხის ასაკი და როგორ უნდა მოიქცს მშობელი მართებულად - ამის შესახებ ლალი ბადრიძემ ,,იმედის დღის" ეთერში ისაუბრა და გარდატეხის ასაკის სირთულეებს გაუსვა ხაზი.

,,გარდატეხის ასაკის კრიზისი - კრიზისი ნიშნავს ზრდას, წინ წასვლას, განვითარებას. ამის გარეშე ბავშვი ვერ განვითარდება. ჩემი აზრით, ზოგადად, ეს პერიოდი არის ოჯახური კრიზისი და არამარტო ბავშვის. 9-10-11 წლის ასაკში, ძირითადად, შვილები უჯერებენ საკუთარ მშობლებს, სულ მალე კი ისინი აღმოაჩენენ - როგორ ბავშვი აღარ უჯერებს. ამ დროს მშობელს აქვს ძალიან დიდი პროტესტი - ფაქტობრივად, მისი შვილი სხვა ადამიანია. 

მშობელმა ამ დროს რამდენიმე ეტაპი უნდა გაიაროს. პირველი გახლავთ მიუღებლობა. შემდგომ ის ფიქრობს - რამე ხომ არ დავაკელი? ჩემში ხომ არ არის პრობლემა? შემდეგ მას უჩნდება აგრესიაც - როგორ ვერ ვაგებინებ, რასაც ვეუბნები? რატომ არ სწავლობს? მობილურს რატომ არ პასუხობს? და ა.შ. ამასთან, მშობლები იწყებენ საკუთარი თავის დადანაშაულებას. შემდეგ ის უკვე, ნელ-ნელა, იწყებს ამ ყველაფრის მიღებას. მშობლებს სჭირდებათ, რომ ამ სიტუაციას სხვანაირად შეხედონ - მისი შვილი არ არის ის ადამიანი, რომელიც იყო, არამედ გახლავთ სულ სხვა ადამიანი. როდესაც ბავშვი მოზარდობის ასაკშია, მასში არის ორი ადამიანი - ერთი არის გაზრდილი, პიროვნება - ამ დროს ის აყალიბებს საკუთარ გარემოს. ურთიერთობებს, ახდენს საკუთარი თავის იდენტიფიცირებას, მეორე მხრივ კი ის არის პატარა ბავშვი. 

მოზარდს უნდა დავაცადოთ, რომ ჩამოყალიბდეს ადამიანად, პიროვნებად. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ მას სრული თავისუფლება უნდა მივანიჭოთ - რაც მეტი თავისუფლებაა, მით მეტი მოვალეობა უნდა ჰქონდეს", - განმარტავს ლალი ბადრიძე.

წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად