Baby Bag

„ქალის როლი არის, რომ იყოს მშვიდობისმყოფელი... ომის დროს უნდა გაიზარდოს მშვიდობა ისე, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე

„ქალის როლი არის, რომ იყოს მშვიდობისმყოფელი... ომის დროს უნდა გაიზარდოს მშვიდობა ისე, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე

ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგმა ნინო გოგიჩაძემ ომის დროს ქალის, როგორც მშვიდობისმყოფელის როლზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მდედრობით სქესს აქვს გარკვეული ბიოლოგიური უპირატესობა, რომლის დახმარებითაც ის მეორე ადამიანის შინაგან მდგომარეობას უკეთ აღიქვამს:

„ომის დროს უნდა გაიზარდოს მშვიდობა. არასდროს სხვა დროს ისე, როგორც ომის დროს. ქალის როლი არის, რომ იყოს მშვიდობისმყოფელი. ქალის ბიოლოგიური უპირატესობაა, რომ კარგად შეუძლია მეორე ადამიანის შინაგანი მდგომარეობის აღქმა. ეს მეცნიერულად დადასტურებულია. ქალის მიკერძოებულობა იწყობა ჩვილობიდან. ექსპერიმენტები არის, რას უყურებს მდედრობითი სქესის და მამრობითი სქესის ჩვილი. მდედრობითი სქესის შემთხვევაში ეს არის სახე, მამრობითი სქესის შემთხვევაში მოძრავი ნივთი, მანქანა ან რამე რაც მოძრაობს და მექანიკურია. სამყაროს აღქმა ქალისა და მამაკაცის შემთხვევაში განსხვავებულია.“

„კაცი თუ ხედავს, როგორ მიდის საომარი მოქმედებები, ქალი ხედავს რა ტკივილია ამ მოქმედებების მიღმა. ომი მისთვის უფრო დანაკარგი და ტკივილთან ასოცირებული მდგომარეობაა, ვიდრე გამარჯვება ან თავის დაცვა. როლი, რომელსაც ქალი იტვირთავს, არის ის, რომ ზიანი შეამციროს. სადაც უნდა იყო, იცი, რომ საომარი მოქმედებები მიმდინარეობს და ეს შენზე გავლენას ახდენს. ქალის ამოცანაა, რომ მიეხმაროს ბავშვებს, აუხსნას მათ, რა არის ომი, რა უნდა გააკეთონ, რომ გადარჩნენ, სიცოცხლის ხარისხი შეინარჩუნონ. ეს ყველაფერი თავის თავში უნდა მოამწიფოს ქალმა, დაარქვას სახელი, სხვას უთხრას. ის, რაც სხვისთვის მტკივნეულია, მიიღოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო გოგიჩაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“


შეიძლება დაინტერესდეთ

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

როგორ ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

არსებობს ძველი ხუმრობა, შეშლილი არ ხარ თუ საკუთარ თავს ესაუბრები, მხოლოდ მაშინ თუ დიალოგს მართავ მასთან...

მაგრამ, ახალი კვლევები ამ საკითხსაც განსხვავებულად განიხილავს. ადამიანები, რომლებიც საუბრობენ საკუთარ თავთან და პასუხს სცემენ თავიანთ აზრებს, ანუ შედიან დიალოგში - ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან.

ერთ-ერთ კვლევა, რომელიც ჯეისონ მოსერის მიერმა ჩაატარა, ასე გამოიყურება: მკვლევარები სთავაზობდნენ მონაწილეებს, რომ ჩართულიყვნენ ექსპერიმენტში, რომელიც შინაარსობრივად მოიცავდა ნეგატიურ გამოცდილებებს (დაეთვალიერებინათ მოცემული სურათები და გაეხსენებინათ ნეგატიური მოგონებები მათი ცხოვრებიდან). მანამ სანამ პირველი ჯგუფის წევრები საუბრობდნენ პირველ პირში და თხრობისას იყენებდნენ ,,მე“ ნაცვალსახელს, მეორე ჯგუფს დაევალა, რომ ეს ისტორიები მესამე პირში მოეთხროთ. მკვლევარებმა შეაჯამეს მიღებული შედეგები ტვინზე დაკვირვების საშუალებით, რის მიხედვითაც მივიდნენ დასკვნამდე, რომ იმ ჯგუფის წევრები, რომლებიც, საკუთარი გამოცდილების შესახებ, მესამე პირში საუბრობდნენ, უფრო კარგად ახერხებდნენ ემოციების რეგულაციასა და თვით კონტროლს. რეალური საფუძველი, რის გამოც ეს ექსპერიმენტი ჩატარდა ისაა, რომ საკუთარ თავთან, როგორც კონკრეტულ პირთან კონტაქტი, ანუ მესამე პირში საკუთარი თავის მოხსენიება, ისე თითქოს ესაუბრებოდეთ ვიღაცას, გვეხმარება გამოვიმუშავოთ ფსიქოლოგიური დისტანცია მოვლენებს, გამოცდილებასა და საკუთარ თავს შორის. ეს თვითდისტანცირება აბლაგვებს იმ ემოციურ დაბნეულობასა და სიმწვავეს, რომელიც შეიძლება ამ გამოცდილებამ განგვაცდევინოს.

როგორ სჯობს, ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

ისე როგორც თავად გრძნობთ კომფორტულად. არ იგრძნოთ სტიგმა საკუთარ თავთან საუბრისას და არც მაშინ იყოყმანოთ, როცა საკუთარ თავს ესაუბრებით, ისე როგორც სხვა ადამიანს. დააჯერეთ თავი რომ ,,თქვენ შეგიძლიათ ამის გაკეთება“, ასეთი ტიპის საუბარი გვეხმარება ისეთი სახის დავალებებში, როგორიცაა, მაგალითად - რაიმეს პოვნა სუპერმარკეტში ან ახალი კონცეფციების სწრაფად ათვისება. წაახალისეთ თქვენი თავი რთული დავალებების შესრულებისას, და როდესაც რაიმე ახალს ისწავლით, აუხსენით ეს იდეა თქვენს თავს მშვიდად. არის კიდევ ერთი მტკიცებულება, რომელსაც ალბერტ აინშტაინი მუდმივად იყენებდა საკუთარ თავთან საუბრისას, იმეორებდა კონკრეტულ წინადადებებს, ისევ და ისევ.

საკუთარ თავთან დიალოგი სულაც არ არის ცუდი, პირიქით შესაძლოა საუბარზე უარის თქმა მეტად უარესი იყოს, საუბრით კი შეგიძლიათ შეცვალოთ დეტალები უკეთესობისაკენ!

 ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლი ​„დიალოგი".

წაიკითხეთ სრულად