Baby Bag

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, განუკითხაობა, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა,“- ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, განუკითხაობა, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა,“- ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა არათანმიმდევრული აღზრდის საზიანო მხარეებზე ისაუბრა:

„როდესაც ერთი მშობელი აღზრდის ერთ სტილს მიმართავს, მეორე კი - მეორეს, წარმოგიდგენიათ, როგორი გახლეჩა იწყება ამ დროს?! ვინც არის უფრო დომინანტური, მეტი ბერკეტის მფლობელი, იმ მშობლის სტილი გაიმარჯვებს. ბავშვი სამყაროს მიმართ ადაპტაციურ მექანიზმებს ორი გზით იძენს: ის ქცევის მოდელების გაშინაგნებას ახდენს. იქ სადაც მას ექმნება დისკომფორტული მდგომარეობა, დაიწყებს დაცვითი მექანიზმების შემუშავებას. არაშეთანხმებული აღზრდისას ბავშვი იბნევა, ვერ ხვდება, საით აიღოს გეზი. ვინც მის მხარეზეა, უფრო იქით იღებს გეზს.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, სრულ უდისციპლინობას ბავშვისთვის დამანგრეველი შედეგები მოაქვს:

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, არ არის სტრუქტურა, არის განუკითხაობა, რაც გინდა აკეთე, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა. ყოველი ჩემი დებულება ეყრდნობა კვლევებს და არ არის ჩემი ფანტაზია. თუ არის „ჯიგარი“ მშობელი, რომელიც ბავშვს ყველაფრის უფლებას აძლევს, ოღონდ პრობლემა არ შექმნას, არ შეაწუხოს, ჩუმად იყოს, ჭამოს, ეს იწვევს საზიანო მიჯაჭვულობას, ეკრანდამოკიდებულებას.“

„მომთხოვნი მშობელი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ არის. საუკეთესო სურვილებიდან გამომდინარე მას უნდა, რომ დისციპლინა, სისტემურობა, ორგანიზებულობა გამოუმუშაოს თავის შვილს. ამ დროს მისი მეორე ნახევარი საპირისპირო სიგნალებს აძლევს ბავშვს. ზრდასრულებს შორის შეურაცხყოფა, დაპირისპირება, ეს კიდევ უფრო ცუდ შედეგებს იძლევა. ერთად უნდა გააკეთოთ ბავშვთან ბევრი რამ, აქტივობები, ეს კარგ შედეგს იძლევა,“- აღნიშნულ საკითხზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ადამიანს უნდა ჰქონდეს თავმოყვარეობა, არა გაზვიადებული, არამედ ნორმალური. მას უნდა შეეძლოს საკუთარი თავის დაცვა,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა თვითშეფასების საკითხზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანის ქცევა თვითშეფასებაზეა დამოკიდებული:

„თითქმის დაბადებიდან ჩემს წლამდე და მეტ ასაკამდე, ცხოვრების ბოლომდე, ვიქცევით ისე, როგორც ვაფასებთ ჩვენს თავს. თუ ზედმეტად გადავაფასებთ თავს და ვფიქრობთ, რომ სხვებს ვჯობივართ, კონფლიქტებში ვექცევით ხოლმე. თუ ჩვენ ვიცით ჩვენი თავის შეფასება და ამავე დროს, ცოტა კიდევ დავაქვეითებთ ურთიერთობისას ჩვენს წარმოდგენებს საკუთარ თავზე, მაშინ ჩვენი ურთიერთობა გარშემომყოფებთან უფრო სრულყოფილი გახდება. გახსოვთ, როგორ გვითხრა იესო ქრისტემ: დამდაბლდით, რათა ამაღლდეთო.

ჩემი თვითშეფასების კრიტერიუმები ასეთია: ადამიანს უნდა ჰქონდეს თავმოყვარეობა, არა გაზვიადებული, არამედ ნორმალური. მას უნდა შეეძლოს საკუთარი თავის დაცვა, რომ არავის შეალახვინოს საკუთარი ოჯახი, წარმოდგენები, კულტურა, ისტორია და ა.შ. არის თვითშეფასების უფრო მაღალი კრიტერიუმი, ეს არის სინდის-ნამუსი. ეს ღვთიური ძახილია ჩვენში. იქიდან მოგვდის რაღაც ხმა და ამით ვაფასებთ ჩვენს ცხოვრებას. არის კიდევ გემოვნება, შეხედულებები, თვალსაზრისები. ესენი თუ არ აღვზარდეთ ბავშვში თავიდანვე და ჩვენშიც, მაშინ გვერღვევა ადამიანებთან ურთიერთობა და ჩვენს ცხოვრებასაც ვეღარ ვუგებთ თავსა და ბოლოს ხშირად. თუ გვინდა, რომ თვითშეფასება ვისწავლოთ, კვირაში ერთხელ მაინც ჩავუფიქრდეთ საკუთარ თავს: როგორ ვცხოვრობ? რას ვაკეთებ? ვისთვის მომაქვს სარგებელი? სხვაგვარად არ გვეცოდინება ჩვენი თავი. თვითშეფასება რომ ვისწავლოთ, პირველ რიგში, უნდა გავიგოთ ვინ ვართ ჩვენ, რა გვინდა ამ ქვეყანაზე, რისთვის მოვსულვართ, საით მივდივართ, რა გვეკუთვნის და რა არ გვეკუთვნის,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად