Baby Bag

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, განუკითხაობა, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა,“- ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, განუკითხაობა, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა,“- ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა არათანმიმდევრული აღზრდის საზიანო მხარეებზე ისაუბრა:

„როდესაც ერთი მშობელი აღზრდის ერთ სტილს მიმართავს, მეორე კი - მეორეს, წარმოგიდგენიათ, როგორი გახლეჩა იწყება ამ დროს?! ვინც არის უფრო დომინანტური, მეტი ბერკეტის მფლობელი, იმ მშობლის სტილი გაიმარჯვებს. ბავშვი სამყაროს მიმართ ადაპტაციურ მექანიზმებს ორი გზით იძენს: ის ქცევის მოდელების გაშინაგნებას ახდენს. იქ სადაც მას ექმნება დისკომფორტული მდგომარეობა, დაიწყებს დაცვითი მექანიზმების შემუშავებას. არაშეთანხმებული აღზრდისას ბავშვი იბნევა, ვერ ხვდება, საით აიღოს გეზი. ვინც მის მხარეზეა, უფრო იქით იღებს გეზს.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, სრულ უდისციპლინობას ბავშვისთვის დამანგრეველი შედეგები მოაქვს:

„იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, არ არის სტრუქტურა, არის განუკითხაობა, რაც გინდა აკეთე, ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა. ყოველი ჩემი დებულება ეყრდნობა კვლევებს და არ არის ჩემი ფანტაზია. თუ არის „ჯიგარი“ მშობელი, რომელიც ბავშვს ყველაფრის უფლებას აძლევს, ოღონდ პრობლემა არ შექმნას, არ შეაწუხოს, ჩუმად იყოს, ჭამოს, ეს იწვევს საზიანო მიჯაჭვულობას, ეკრანდამოკიდებულებას.“

„მომთხოვნი მშობელი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ არის. საუკეთესო სურვილებიდან გამომდინარე მას უნდა, რომ დისციპლინა, სისტემურობა, ორგანიზებულობა გამოუმუშაოს თავის შვილს. ამ დროს მისი მეორე ნახევარი საპირისპირო სიგნალებს აძლევს ბავშვს. ზრდასრულებს შორის შეურაცხყოფა, დაპირისპირება, ეს კიდევ უფრო ცუდ შედეგებს იძლევა. ერთად უნდა გააკეთოთ ბავშვთან ბევრი რამ, აქტივობები, ეს კარგ შედეგს იძლევა,“- აღნიშნულ საკითხზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად