Baby Bag

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

ფსიქოლოგმა ლალი ბადრიძემ მშობლების მიერ დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ იდეალური შვილის ყოლის სურვილი შეცდომაა:

„მშობელს არ უნდა დაუჯერო, როდესაც გეუბნება: „გააკეთე ყველაფერი იდეალურად! ათოსანი უნდა იყო!" ის, რომ მშობლებს უნდათ იდეალური შვილები ჰყავდეთ, ბუნებაში იდეალური რა არის?! იდეალური რატომ უნდა ვიყო? ერთი საინტერესო ექსპერიმენტია. 10 ოთახში მილიონი განათავსეს, თითოეულ ოთახში ასი ათასი. ზოგ ოთახში პირდაპირ იდო ეს ასი ათასი, ზოგში ნაწილი დამალული იყო. იდეალურისკენ მიდრეკილი ადამიანები, მაქსიმალისტები, იღებდნენ, რაც ნახეს და დანარჩენს ეძებდნენ უჯრაში, ხალიჩის ქვეშ, მაგიდის ქვეშ. ისინი, ვინც მაქსიმალისტები არ იყვნენ, შევიდნენ ერთ ოთახში აიღეს ნაგვის პარკი, ჩაყარეს, რაც ნახეს, გავიდნენ მოერე ოთახში, აიღე იქაც, ჩაყარეს. ის ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ, რომ მაქსიმალურად სწორად გააკეთონ ყველაფერი, დიდი-დიდი ორ ოთახს ასწრებდნენ და მხოლოდ 200 000 დოლარი გამოჰქონდათ. ის ადამიანები, რომლებიც იდეალურად არ ეძებდნენ, 700-800 ათას დოლარს აგროვებდნენ.“

„ბავშვობიდან გვაქვს ჩადებული, რომ თუ გაკვეთილს ისე არ ისწავლი და ათოსანი არ იქნები, ეს ძალიან ცუდია. მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ. არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო. ამასთან არის მიბმული: „სხვას აჯობე!“ არ დაუჯეროთ არასდროს, როდესაც სხვას გადარებენ: „იყავი გელაზე კარგი მოსწავლე, აჯობე გელას!“ არავის არ აჯობო! უბრალოდ გააკეთე ის, რაც შენ მოგწონს. არ დავიჯეროთ, რომ გავაკეთოთ სხვაზე უკეთესად. არასდროს არ ეცადო, რომ იმაზე უკეთესად გააკეთო,“- აღნიშნულ საკითხზე ლალი ბადრიძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად