Baby Bag

„2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში... სავარაუდოდ, ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან,“- ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე

„2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში... სავარაუდოდ, ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან,“- ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ სოციალურ ქსელებში სიძულვილის ენის აქტიური გამოყენების შესახებ ისაუბრა:

„სიძულვილის ენის გავრცელება მარტო ომთან არ არის დაკავშირებული. მთელს მსოფლიოში აღმოჩნდა, რომ 2020 წლიდან 4-ჯერ გაიზარდა სიძულვილის ენა სოციალურ ქსელში. სავარაუდოდ ეს დაკავშირებულია ვაქცინაციის საკითხთან, როდესაც ძალიან გაიყო საზოგადოება და ერთი მეორეს ისე გამეტებით ლანძღავდა, წარბს არ იხრიდა არავინ. ახლა დაგვემატა საომარი სიტუაცია. რამდენი წელია უკვე ამ დღეში ვართ, რომ ვერც მოვთვლი.“

ირინა ტაბუციძის თქმით, ადამიანები მარტივად აყენებენ შეურაცხყოფას სხვებს, რადგან ფიქრობენ, რომ თვითონ მართლები არიან:

„ჩვენ არ ვართ ერთიანი გუნდის და ერთი ჯგუფის წევრები. რაც უფრო გამყარებული მაქვს ჩემი აზრი, მით უფრო ადვილად შევდივარ დებატებში, ადვილად შემიძლია ვიღაცას შეურაცხყოფა მივაყენო, იმიტომ, რომ ვფიქრობ, რომ მართალი ვარ. რაც უფრო მეტად გვაქვს ერთ ჯგუფთან მიკუთვნების განცდა, ნაკლებია ასეთი შეურაცხყოფის მიყენების ალბათობა. ახლა იქამდე მივედით, რომ ერთი ჯგუფი კი არა მტრის ხატიც კი არ გვაქვს საერთო ადამიანებს. ყველაზე მარტივი რჩევა იქნება, რომ დიდ ჯგუფებს უნდა მოერიდოთ. კომენტარები დიდ, საჯარო ჯგუფებში არ გააკეთოთ. ბოლო წლებია ჰობად მექცა, მგონი. პირველ რიგში, კომენტარებს ვკითხულობ და მერე ინფორმაციას. იქ ჩანს ადამიანების სახე და საზოგადოება როგორ უყურებს ყველაფერს. უმძიმესი სიტუაციაა. ჩვენ ერთადერთი გადაგვარჩენს ერთ ჯგუფად განცდის მომენტი.“

„ამ თვალსაზრისით მოწყვლადები არიან თინეიჯერები, ფსიქოლოგიური პრობლემების მქონე ადამიანები და მარტოსული ადამიანები. სჯობს, სოციალურ ქსელში მეტი კონტროლის მექანიზმი იყოს. ამ მხრივ სკოლებშიც საშინელი სიტუაცია გვაქვს. ბულინგი უმწვავევი თემაა. სოციალური ქსელები სარკეა ამის, რომ შეგიძლია შეხვიდე და ნახო, რა გვჭირს,“ -აღნიშნულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად