Baby Bag

„ბებიებს და ბაბუებს უნდა ჰქონდეთ ლოიალური დამოკიდებულება შვილიშვილებთან, მაგრამ მშობლის დადგენილი წესი არ უნდა დაარღვიონ“- ფსიქოლოგი რუსა სამხარაძე

„ბებიებს და ბაბუებს უნდა ჰქონდეთ ლოიალური დამოკიდებულება შვილიშვილებთან, მაგრამ მშობლის დადგენილი წესი არ უნდა დაარღვიონ“- ფსიქოლოგი რუსა სამხარაძე

ფსიქოლოგმა რუსა სამხარაძემ ბავშვისთვის „არას“ მიღების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვები წესრიგს ჩვილობიდან უნდა ვაზიაროთ:

„ბავშვს არას პირველად 16 წლის ასაკში თუ ვეტყვით, ვერ გაიგებს, რა თქმა უნდა. ჩვილი ასაკიდან ჩვენ ბავშვს ვუქმნით გარკვეულ მოწესრიგებულ გარემოს. ამაში იგულისხმება ის, რომ მას აქვს თავის დროზე ჭამა, ძილი. მისი გარემო მოწესრიგებული და წინასწარმეტყველებადია. ბავშვის უსაფრთხოება და სტაბილურობა არის დაცული. როდესაც ბავშვი დამოუკიდებელი ხდება, ამ დროს მშობლები, სამწუხაროდ, ვიწყებთ შეცდომების დაშვებას. ჩვენ ვარღვევთ ამ წესებს და ჩარჩოებს. ბავშვს აღარ აქვს ისეთი მოწესრიგებული დღის რუტინა.“

„ბავშვი ბევრ რამეს გვთხოვს, მაგრამ ჩვენ თუ აქ არ ვიწყებთ წესების დაწესებას, შემუშავებას, რომელსაც ოჯახის ნებისმიერი წევრი თანმიმდევრულად იცავს, თუნდაც ერთი მშობლისგან დაწესებული „არა“ კარგავს მნიშვნელობას. ბავშვი საკმაოდ ჭკვიანია. ის, რა თქმა უნდა, ხვდება და კარგად იყენებს ამას. ეს ერთგვარი მანიპულირების იარაღია და უფროსები ვართ ამის ხელშემწყობი. ერთსა და იმავე რამეზე ერთი ამბობს არას, მეორე ამბობს კი. ბავშვი იწყებს ერთ-ერთი მშობლით მანიპულირებას. არათანმიმდევრული, არაშეთანხმებული აღზრდის სტილის გამოყენების დროს ძალიან ხშირია ბავშვის ემოციური და ქცევითი პრობლემები. ბებიებს და ბაბუებს უნდა ჰქონდეთ ლოიალური დამოკიდებულება შვილიშვილებთან, მაგრამ თუ მშობელი შეიმუშავებს წესს, ბებია-ბაბუამ ეს შემუშავებული წესი და ჩარჩო არ უნდა დაარღვიოს,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსა სამხარაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია, რომელსაც ფანტასტიკური შესაძლებლობები აქვს, მაგრამ ეს არავინ არ იცის,“- თამარ გაგოშიძე

„ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია,  რომელსაც ფანტასტიკური შესაძლებლობები აქვს, მაგრამ ეს არავინ არ იცის,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ადეკვატური თვითშეფასებისა და თვითეფექტურობის ქონის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვუყურებთ ექსპერტებს, რომლებიც სინამდვილეში ექსპერტები არ არიან. ჩვენ ვუყურებთ ადამიანებს, რომლებსაც თავიანთ კომპეტენციებზე ძალიან დიდი წარმოდგენა აქვთ და სინამდვილეში ისინი დიდად ვერ ჩაითვლებიან კომპეტენტურებად. ასევე ვუყურებთ ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ეს შესაძლობები და ამას ვერ იყენებენ. ეს არის სწორედ დამახინჯებული თვითეფექტურობის შედეგი, რომლის გამოც მერე ჩვენი საზოგადოება ძალიან დიდ ფასს იხდის. ჩვენი საზოგადოება იხდის ძალიან დიდ ფასს. ეს არის დამახინჯებული ცხოვრებები, უკმაყოფილო ადამიანები.

„მე არავის არ ვუყვარვარ,“ - ამას ამბობს ის, ვისაც უკრიტიკოდ მაღალი თვითშეფასება აქვს და ისიც, ვისაც კრიტიკულად დაბალი თვითშეფასება აქვს. ასეთი ადამიანები არასდროს არ არიან კმაყოფილები. ეს არის მენტალური პრობლემა უკვე. ეს უკვე მერე არის ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხი. ყურადღება მშობლის, მასწავლებლის, მენტორის, მომავალი თაობის თვითეფექტურობის ჩამოყალიბებაზე მნიშვნელოვანია. განვითარებაზე ორიენტირებული განწყობების ჩამოყალიბებაზე ზრუნვა არის ძალიან მნიშვნელოვანი.

ძალიან ბევრ ადამიანს გარდატეხის ასაკში საკუთარი თავი არ მოსწონს. სხეული არ მოსწონს, არაფერი არ მოსწონს. ჩვენ ჩვენი რეპლიკებით კიდევ ვუმატებთ ამას. ვეუბნებით: „არაფერი შენ არ გაინტერესებს, არაფერი არ შეგიძლია.“ ჩვენ არ ვინტერესდებით, რა ინტერესი აქვთ ამ ადამიანებს. ხშირად მშობელი მეუბნება: „უი, ეს აინტერესებს?! მე არ ვიცოდი.“ მშობელმა არ იცის შვილის ინტერესები. ის თავისი ინტერესებით წარმართავს შვილის ინტერესებს. შეიძლება ბავშვს უნდა რამეზე სიარული. წავიყვანე ხატვაზე, ორ თვეში გამოვიდა, წავიყვანე ციგურაობაზე, ორ თვეში გამოვიდა. რატომ? მას არ სჯერა, რომ რამე გამოუვა. დაბრკოლებას შეეჯახა, ვიღაცამ შენიშვნა მისცა, არ მოეწონა ეს ბავშვს და გამოვიდა. თვითეფექტურობის ნაკლები სიმტკიცის გამო ეს მის შეფასებას პირდაპირ ურტყამს. მას არ უნდა, რომ იყოს ბოლო, შენიშვნების სამიზნე, არ უნდა აღიაროს, რომ პირველ ჯერზე შეიძლება არ გამოუვიდეს რაღაც და ძალისხმევა სჭირდება. ეს მას ბავშვობიდან არ ასწავლეს. ჩვენ გვაქვს ნახევრად შემდგარი და არშემდგარი ადამიანების არმია, რომელსაც აქვს ფანტასტიკური შესაძლებლობები, ძალიან კარგი რესურსები, მაგრამ ეს არავინ არ იცის მისი ჩათვლით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად