Baby Bag

„განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არსებული უფსკრულის შესახებ ისაუბრა:

„უზნაძემ თქვა, რომ არსებობს უფსკრული ბავშვსა და ზრდასრულ ადამიანს შორის. ზრდასრულ ადამიანს, აღმზრდელს, მასწავლებელს ამოძრავებს შესანიშნავი მიზნები. მას სურს ბავშვისგან მიიღოს საუკეთესო, რაც კი შესაძლებელია. მასწავლებელი როგორ შედის საკლასო ოთახში? ის შედის თავისი გეგმებით. კარგი მასწავლებელი შედის ძალიან გრანდიოზული გეგმებით, რომ მიაღწიოს შედეგებს, ბავშვებს უნარები ჩამოუყალიბოს, ცოდნა შესძინოს.“

„არის ადამიანი, რომელიც უფსკრულის მეორე ნაპირზე დგას. განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირიქით, პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, რომ ასეთი მოტივირებული არასდროს არ არის. გთხოვს, რომ უფრო რთული ამოცანა მისცე, ინგლისური სიტყვები შეეკითხო. რას ამბობს უზნაძე? ის ამბობს, რომ ბავშვი არის აწმყოს სუბიექტი და მასწავლებელი ხელმძღვანელობს მომავლით. აცდენილია დროში ეს ორი სუბიექტი. ერთი ელაპარაკება, ვინ მინდა, რომ შენგან 20 წლის შემდეგ მივიღო. მინდა, არაჩვეულებრივი გამოხვიდე, ჭკვიანი, დამოუკიდებელი. არსებობს გამონათქვამი, რომ ჯოჯოხეთისკენ მიმავალი გზა კარგი განზრახვებით არის მიმოფანტული. ბავშვი აწმყოს სუბიექტია. იმას იმ მომენტში სულ სხვა რაღაც უნდა. ორი მოტივი არის სრულიად აცდენილი ერთმანეთთან. წარმოიდგინეთ, რომ მასწავლებელი თავისი მიზნებით და ბავშვი თავისი სურვილებით დგანან ორ განსხვავებულ პოლუსზე,“ - აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ აზროვნების აკადემია

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა: ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა: ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ დედობის დადებით მახასიათებლებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლობა ადამიანს ფუნდამენტურ და ყველზე დიდ შიშს ამარცხებინებს:

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა. შენ ფიქრობ: „ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას.“ ​დამარცხებულია რაღაც ყველაზე დიდი, ფუნდამენტური შიში. ეს შიში ისევ ცოცხალია, უბრალოდ გადატანილია უკვე სხვა ადამიანზე, რომელიც შენს თავზე უფრო ძვირფასი ხდება.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, ქრისტიანული მოდელის მიხედვით მშობელი გამტარია და შვილი ამქვეყნად ღმერთის ნებით არის მოვლენილი:

„შემდეგ ყველაფრის გააზრება ხდება რელიგიურ-ფილოსოფიურ ჭრილში.​ ქრისტიანულ რელიგიაში ჩვენ გვაქვს მოდელი, რომ მარიამი აჩენს შვილს, რომლის მოსვლა მას არავინ ჰკითხა. არ აქვს მნიშვნელობა შენ დაგეგმე შვილის გაჩენა, თუ არ დაგეგმე, ის მოდის იმიტომ, რომ უბრალოდ მოდის. შენ უბრალოდ მისი გამტარი ხარ.“

„ეს ფილოსოფია განაპირობებს პირველ რიგში იმას, რომ ვიცოდეთ: შვილები ჩვენი საკუთრება არ არიან. ჩვენ უბრალოდ გვერგო პატივი, რომ ვიზრუნოთ მათ უსაფრთხოებაზე მანამ, სანამ ისინი არიან პატარები და​ პატივი ვცეთ მათ აბსოლუტურ ავტონომიას. დედობა პირად განცდაში, რა თქმა უნდა, უძვირფასესი რამ არის, როდესაც შენ გრძნობ, როგორ შეიძლება გიყვარდეს ვიღაც შენს თავზე მეტად, არსებობს ცოცხალი ადამიანი, რომლის გამოც შენ მზად ხარ გასცე შენი ორგანოებიც, სიცოცხლეც ერთ წამში. მერე ამის განზოგადება თუ შეგიძლია ზოგადად კაცობრიობაზე და მხოლოდ შენს შვილებში არ იკეტები, ეს უკვე ძალიან მაღალი განვითარების შედეგია. განვითარებასთან შეხება პირველ რიგში ხდება შვილის გავლით, თუ როგორ შეიძლება გიყვარდეს სხვა შენს თავზე მეტად,“- აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

წყარო: ​INSIGHTelevision

წაიკითხეთ სრულად