Baby Bag

„თუ დედა დაუღეჭავად კოვზით ჩქარ-ჩქარა აყლაპებს ბავშვს საკვებს, სითბოს არ გამოხატავს მის მიმართ, ირღვევა კვებითი დამოკიდებულება,“- ნათია ფანჯიკიძე

„თუ დედა დაუღეჭავად კოვზით ჩქარ-ჩქარა აყლაპებს ბავშვს საკვებს, სითბოს არ გამოხატავს მის მიმართ, ირღვევა კვებითი დამოკიდებულება,“- ნათია ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ კვებითი აშლილობების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პრობლემის სათავე, შესაძლოა, ადამიანის ადრეულ ბავშვობაში იმალებოდეს:

„დროული ჩარევა აუცილებელია, განსაკუთრებით, თუ გენეტიკაში არის რომელიმე რთული კვებითი აშლილობა. მაგალითად, ანორექსია ფსიქიკურ დაავადებათა შორის ნომერი პირველია სიკვდილიანობით.

ყურადღების მიქცევა ყველაზე სწორია ორალურ ფაზაში, ძალიან მცირეწლოვან ბავშვობაში. როგორც წესი, ამ ფაზაში ირღვევა კვებითი დამოკიდებულება. თუ დედა დაუღეჭავად კოვზით ჩქარ-ჩქარა აყლაპებს საკვებს, სითბოს არ გამოხატავს მის მიმართ, თუ ბავშვი გაჯეტებში უყურებს ამ დროს რამეს, ვერ კონცენტრირდება გემოზე, ფაქტურაზე, ვერ იღებს პროცესისგან სიამოვნებას, როგორც წესი ამის რეპლიკა არის ერთგვარი ჩაყრა საკვების, სიცარიელის ამოვსება.

ფროიდის მიხედვით ორალურ ფაზაში, როდესაც ბავშვი გადადის კბენაზე, ამ დროს მას რომ ვწევთ გვერდზე, მაშინ იღებს ტრავმას, რომ სიამოვნების მიღება მისთვის ყოველთვის არ არის შეთავაზებული. ძალიან მცირეწლოვან ასაკში როგორ ვეფერებით ბავშვს, კვების პროცესი როგორი სიამოვნებით და სიმშვიდით არის სავსე, ეს მას აუცილებლად გამოადგება მოზარდობაში. მოზარდობაში ყურადღება უნდა მივაქციოთ რამდენად ჭარბია და მუდმივია ბავშვის ასეთი თვითაღქმა, რომ ის არ არის საკმარისად ლამაზი, გამხდარი,“- აღნიშნულ საკითხზე ნათია ფანჯიკიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჯანმრთელობის ფორმულა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

ფსიქოლოგმა ნინო ელბაქიძემ დედასა და შვილს შორის ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებში არსებული ურთიერთობების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დედა-შვილის ურთიერთობაში პირველ სამ წელს ფუნდამენტური მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოანალიტიკოსები ამაში დაგვეთანხმებიან. ფსიქოანალიზი ამბობს, რომ დედა და ჩვილი სამ წლამდე ერთნი არიან. ​ბავშვი ასე აღიქვამს, რომ დედ​ა და ის ერთნი არიან.“

ნინო ელბაქიძის თქმით, სამი წლიდან ბავშვი ნელ-ნელა აცნობიერებს, რომ ის და დედა დამოუკიდებელი პიროვნებები არიან:

„სამი წლიდან ხდება გამოყოფა, რომ მე ცალკე ვარსებობ და დედა ცალკეა. როდესაც მე მინდა, რომ ბავშვს ვასწავლო საკუთარ ემოციებთან შეხვედრა, საკუთარ ემოციურ ნაწილთან კომუნიკაცია, მნიშვნელოვანია, რომ დასაწყისიდანვე ავირეკლო ემოციები. დედას თავად სჭირდება ემპათიის უნარი, რომ სწორად ამოიცნოს, რას გრძნობს ჩვილი ბავშვი და უპასუხოს იმავე ემოციით.“

​როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს. ამ პერიოდში სწორედ არავერბალური გაცვლა ხდება ინფორმაციის დედასა და შვილს შორის. მე თავიდანვე ვსწავლობ კომუნიკაციას ჩემს თავთან. თუ ვიცი მე სად ვარ, მარტივად შემიძლია გავარჩიო მე სად ვარ და სხვა სად არის. ჩვილობის ასაკში სწორედ დედა მეხმარება ჩემს ემოციებთან კომუნიკაციაში. როდესაც სხვა ადამიანში ვხედავ ჩემნაირ ემოციას, შეიძლება ამან კათარზისი გამოიწვიოს,“ - აღნიშნა ნინო ელბაქიძემ.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად