Baby Bag

„რა თქმა უნდა, იმუნიტეტი ადამიანის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული,“- ფსიქიატრი რეზო კორინთელი

„რა თქმა უნდა, იმუნიტეტი ადამიანის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული,“- ფსიქიატრი რეზო კორინთელი

ფსიქიატრმა რეზო კორინთელმა იმუნიტეტზე ფსიქიკური მდგომარეობის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„რა არის ეს იმუნიტეტი? ეს იმუნიტეტი არის ის, რომ ზოგს ჯანმრთელი სხეული აქვს და ზოგს სუსტი? რამდენად არის იმუნიტეტი დაკავშირებული ფსიქიკურ მდგომარეობასთან? რა თქმა უნდა, ის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული. ადამიანი, რომელიც შიშს არ აჰყვება, გონივრულად მოიქცევა, მისი იმუნიტეტი, რა თქმა უნდა, გაცილებით დიდია. ფსიქიკური მდგომარეობა განაპირობებს ჩვენი სხეულის მდგომარეობასაც. როდესაც ადამიანი მშვიდად არის, ის არ ეძლევა უარყოფითი აზრების ზეგავლენას. ბლოკავს ამას. უარყოფითი აზრი არის, რომ რაღაც ცუდი ხდება და შენ არაფერი არ გეშველება. ზოგი გეუბნება: „მალავენ, არ ამბობენ.“ უნდობლობის ვირუსს ავრცელებენ.

მაგალითად, იყო ასეთი მარშალი, ექიმი, რომელიც იყენებდა ტუბერკულოზით დაავადებულ ადამიანებში ჯგუფურ თერაპიას. დისკუსიას აწყობდნენ, ხვდებოდნენ ერთმანეთს პაციენტები, ესაუბრებოდნენ, ვინ რა გააკეთა. ვინც ჯგუფს ესრებოდა, მათში ტუბერკულოზისგან განკურნებული პაციენტის რიცხვმა სამჯერ მოიმატა. ის აკონტროლებდა დადებით აურას, დადებით ატმოსფეროს ავადმყოფებს შორის. ფსიქიკურ ფაქტორს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს,“- აღნიშნა რეზო კორინთელმა.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად