Baby Bag

„არ არის საჭირო „წერომ მოგიყვანა,“ „კომბოსტოში გიპოვეთ“... ნებისმიერ რამეზე შეიძლება ყოველგვარი გაშარჟების გარეშე საუბარი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„არ არის საჭირო „წერომ მოგიყვანა,“ „კომბოსტოში გიპოვეთ“... ნებისმიერ რამეზე შეიძლება ყოველგვარი გაშარჟების გარეშე საუბარი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვებთან ნებისმიერ საკითხზე გულახდილი საუბრის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს მოუწოდა ბავშვს ასაკობრივი გაგების ზონის გათვალისწინებით ყოველთვის გულწრფელად ესაუბრონ:

„არ შეიძლება ის, რაც იყო ჩვენს თაობებში და ჩვენს შემდეგ, როდესაც იყო მინიშნება გენიტალიებზე. „აბა, მაჩვენე პასპორტი“ ან „ჩიტი.“ „ხელი არ მოიკიდო,“ ან პირიქით, როდესაც თვითონ ეფერებოდნენ და კოცნიდნენ. არ უნდა გამოარჩიოს ეს მშობელმა. ადამიანი არის ერთი მთლიანი ორგანიზმი. რა თქმა უნდა, ყოველთვის შეიძლება იმის ახსნა, რომ გენიტალიები დაფარულია, რომ ეს არის დაკავშირებული სოციალურ ნორმებთან, ეს არის დაკავშირებული მორალთან. მანამდე არის ჩვეულებრივი ჩვევა. ხედავს, რომ მშობელს აცვია. გარშემო ყველას აცვია და მასაც აცვია.

გახსნილობა და მეგობრობა არის აუცილებელი. ნებისმიერ კითხვაზე, რომელსაც ბავშვი დასვამს, მშობელმა პასუხი უნდა გასცეს ბავშვის ასაკობრივი გაგების ზონის გათვალისწინებით. არ არის საჭირო „წერომ მოგიყვანა,“ „კომბოსტოში გიპოვეთ.“ ადამიანებს აყვანილი შვილები ჰყავთ და იმას ვერ ეუბნებიან, რომ აყვანილები არიან. სამაგიეროდ ეუბნებიან, რომ კომბოსტოში იპოვეს. ჩვეულებრივ უნდა ეთქვას ბავშვს, რომ ის არის საჩუქარი, მივიდა სამშობიაროში და წამოიყვანა. თვითონ დედობილია, ან მამობილი. ასე სჯობს, რომ ბავშვმა სიმართლე იცოდეს. ნებისმიერ რამეზე შეიძლება ყოველგვარი გაშარჟების გარეშე საუბარი ნებისმიერ ასაკში.

ძალიან პატარები უყურებენ პორნოგრაფიას. არსებობს პროგრამები, რომ მშობელს შეუძლია მიიბას ბავშვის კონტენტი, გაიგოს რაშია ბავშვი ტელეფონში. ძალიან დააზიანებს ბავშვს მსგავსი სანახაობა, დააფრთხობს და შეაშინებს. რაც შეეხება მოზარდებს, მათ უკვე წვდომა აქვთ ყველაფერთან. რა თქმა უნდა. სწავლება უნდა იყოს მორალზე, ზნეობაზე, წესიერებაზე დაფუძნებული,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად