Baby Bag

„ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას სჭირდება სულის შებერვა, აუცილებელია რომანტიკული საღამოები, შიდა რიტუალები,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას სჭირდება სულის შებერვა, აუცილებელია რომანტიკული საღამოები, შიდა რიტუალები,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობაში რომანტიკისა და ურთიერთგაგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„როგორც კოცონს სჭირდება სულის შებერვა, ისე სჭირდება ურთიერთობას, მით უფრო ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას. ამისთვის უნდა გავისარჯოთ. ზოგს ჰგონია, რომ გავთხოვდი და მორჩა. მხოლოდ ზღაპრებშია, რომ გათხოვდა და სამუდამოდ ბედნიერია. ოჯახში აუცილებელია შიდა რიტუალები, რომანტიკული საღამოები, 2-3 დღის წასვლა კურორტზე, განრიდება ყველასგან, მარტო ყოფნა, ერთმანეთის თვალებში ჩახედვა, მოსმენა, მეტი კონტაქტი.

ამას წინათ ერთ ბიჭს ვკითხე, რა ფერის თვალები აქვს შენს ცოლს-მეთქი და ვერ მიპასუხა. არ დავკვირვებივარო. როგორ ვცხოვრობთ, რომ თვალებშიც კი არ ჩაგვიხედავს ერთმანეთისთვის და თვალის კონტაქტიც არ გვაქვს. ძალიან მნიშვნელოვანია პატარ-პატარა შიდა დღესასწაულები. ქალიც და მამაკაციც ყოველთვის უნდა იყოს რაღაცით მომხიბვლელი.

რას ნიშნავს ფუნქციური ოჯახი? როდესაც ოჯახი იქმნება, ორი სხვადასხვა ადამიანი ხვდება ერთმანეთს, განსხვავებული ოჯახებიდან. თუ ადამიანმა, პირველ რიგში, თავის თავზე არ იმუშავა, ძალიან უჭირს ურთიერთობა. თავიდან, როდესაც ეიფორიაშია, ბევრ პრობლემას ვერ ხედავს. დრო რომ გადის, ეჯახება რაღაც ისეთს, რაც მისთვის გაუგებარი და მიუღებელია. იწყება ურთიერთბრალდება, შეურაცხყოფა, უპატიებლობა, წამოძახება, მუდმივი დიდაქტიკური ტონი: მე ასეთი მინდოდა, მე ეს არ მეკადრება, ჩემი ქმარი ასეთი უნდა იყოს, ჩემი ცოლი ისეთი. წყვილი სივრცეს არ აძლევს ერთმანეთს. ფუნქციური ოჯახი ნიშნავს სიყვარულით შექმნილ ოჯახს, სადაც არის ღირებულებითი თახნვედრა. მნიშვნელოვანია, რამდენად შეუძლია წყვილს ემპათიურობა, რამდენად შემიძლია, რომ მიუხედავად ყველაფრისა პატივი ვცე მას, არ ვცადო მისი გადაკეთება. პატივისცემა არის უალტერნატივო,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად