Baby Bag

შვილის საშინაო დავალებისადმი მშობლის დამოკიდებულება საგნის მიმართ ბავშვის დამოკიდებულებაზე უდიდეს გავლენას ახდენს

შვილის საშინაო დავალებისადმი მშობლის დამოკიდებულება საგნის მიმართ ბავშვის დამოკიდებულებაზე უდიდეს გავლენას ახდენს

ბავშვის საშინაო დავალების მიმართ მშობლის დამოკიდებულება და მისი რეაქციები ბავშვის დამოკიდებულებაზეც უდიდეს გავლენას ახდენს. მშობლებისა და ბავშვების დიდი ნაწილისთვის მათემატიკა რთულ საგნად ითვლება. როდესაც მშობელი ბავშვის თანდასწრებით გამოხატავს, რომ მას მათემატიკა არ მოსწონს ან ის რთულ საგნად მიაჩნია, ბავშვსაც მსგავსი დამოკიდებულება უყალიბდებდა.

უახლესმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მშობლის რეაქციები და დამოკიდებულებები ბავშვის საშინაო დავალების მიმართ ბავშვის სწავლის მოტივაციაზე უდიდეს გავლენას ახდენს. მათემატიკის დავალების შესრულება დროს და შრომას მოითხოვს. ზოგიერთ მშობელს მათემატიკაში შვილის დახმარება დაწყებით კლასებშიც უძნელდება, რის გამოც ხშირად საგნისადმი ნეგატიურ დამოკიდებულებას ღიად ავლენს. ხშირ შემთხვევაში მათემატიკის მიმართ ბავშვიც მშობლის მსგავსად განეწყობა.

ბავშვი მათემატიკით რომ დაინტერესდეს, მას საგანი უნდა მოსწონდეს და ესმოდეს. ხშირ შემთხვევაში ბავშვებს მათემატიკა მშობლებზე მეტად მოსწონთ მანამ, სანამ მშობლები საგნისადმი საკუთარ ნეგატიურ დამოკიდებულებაზე ხმამაღლა საუბარს დაიწყებენ. ილინოისის უნივერსიტეტის მიერ ჩატარებული კვლევით დადგინდა, რომ ბავშვები, რომელთა მშობლები მათემატიკის მიმართ უარყოფით დამოკიდებულებას ღიად გამოხატავენ, საგანში დაბალ შეფასებებს იღებენ. მათემატიკა მეტად მოსწონთ იმ მშობლების შვილებს, რომლებიც საგნისადმი დადებით დამოკიდებულებას ავლენენ და შვილის დახმარების დროს თავს მშვიდად გრძნობენ.

უახლესმა კვლევებმა ხაზი გაუსვა ბავშვის სწავლის მოტივაციის გაზრდისთვის მშობლების ჩართულობის მნიშვნელობას. იმისთვის, რომ ახალ თაობაში მათემატიკისადმი ინტერესი გაიზარდოს, მშობლების მხრიდან საგნისადმი დადებითი დამოკიდებულების გამოვლენა და შვილის მოტივირება ძალიან მნიშვნელოვანია.

წყარო: ​Moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

იაპონელების უნიკალური და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

იაპონელების უნიკალური  და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

ბავშვები ხშირად ჩხუბობენ ან კამათობენ. ეს ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია. ​ბავშვები სწავლობენ, თუ როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. სწავლის პროცესში ვერბალური ან ფიზიკური ხასიათის კონფლიქტები გარდაუვალია. რა თქმა უნდა, ჩხუბი მისაღები ქცევა არ არის, რის გამოც მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის სწრაფად ჩახშობას ცდილობენ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის გადაჭრას საკუთარი ორიგინალური მეთოდით ცდილობენ. აღნიშნული მეთოდი იაპონელ ბავშვებთან ეფექტიანია და ამართლებს, თუმცა ექსპერტები გადაჭრით ვერ ამბობენ, რამდენაც ეფექტიანი აღმოჩნდება ის სხვა ქვეყნებსა და კულტურებში.

იაპონურ მეთოდს „მიმამორი“ ეწოდება და ​ის ბავშვის ავტონომიურობის ზრდაზეა ორიენტირებული. მიმამორის პრაქტიკა საკმაოდ მარტივია. მასწავლებლები და მშობლები კონფლიქტის დროს ბავშვების ახლოს დგანან და მათ აკვირდებიან. ისინი ბავშვების კამათში არ ერევიან. მშობლები და მასწავლებლები არ ცდილობენ ბავშვებთან ერთად პრობლემის გაანალიზებას. ისინი ბავშვებს საშუალებას აძლევენ კონფლიქტი დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები აღნიშნული მეთოდის მთავარ უპირატესობას იმაში ხედავენ, რომ ის ბავშვს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღების საშუალებას აძლევს და პრობლემის გადაჭრის უნარს უვითარებს. როდესაც მშობლები კონფლიქტში ერევიან, ისინი ბავშვებს ხელს უშლიან კონფლიქტის მოგვარება თავად სცადონ და ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძინონ.

​კონფლიქტში მშობლის ჩარევა ხშირად იწვევს ბავშვებისთვის იარლიყების მიკერებას. ზოგიერთი ბავშვი დამნაშავედ ცხადდება, ზოგიერთი კი - უდანაშაულოდ. როდესაც მშობლები თავს იკავებენ კონფლიქტში ჩართვისგან, ბავშვები კარგ გაკვეთილს იღებენ. ისინი აცნობიერებენ, რომ კონფლიქტით პრობლემების მოგვარება არასწორია. ბავშვები მიღებული გამოცდილებიდან ბევრ რამეს სწავლობენ, რაც მათთვის ძალიან სასარგებლოა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად