Baby Bag

შვილის საშინაო დავალებისადმი მშობლის დამოკიდებულება საგნის მიმართ ბავშვის დამოკიდებულებაზე უდიდეს გავლენას ახდენს

შვილის საშინაო დავალებისადმი მშობლის დამოკიდებულება საგნის მიმართ ბავშვის დამოკიდებულებაზე უდიდეს გავლენას ახდენს

ბავშვის საშინაო დავალების მიმართ მშობლის დამოკიდებულება და მისი რეაქციები ბავშვის დამოკიდებულებაზეც უდიდეს გავლენას ახდენს. მშობლებისა და ბავშვების დიდი ნაწილისთვის მათემატიკა რთულ საგნად ითვლება. როდესაც მშობელი ბავშვის თანდასწრებით გამოხატავს, რომ მას მათემატიკა არ მოსწონს ან ის რთულ საგნად მიაჩნია, ბავშვსაც მსგავსი დამოკიდებულება უყალიბდებდა.

უახლესმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მშობლის რეაქციები და დამოკიდებულებები ბავშვის საშინაო დავალების მიმართ ბავშვის სწავლის მოტივაციაზე უდიდეს გავლენას ახდენს. მათემატიკის დავალების შესრულება დროს და შრომას მოითხოვს. ზოგიერთ მშობელს მათემატიკაში შვილის დახმარება დაწყებით კლასებშიც უძნელდება, რის გამოც ხშირად საგნისადმი ნეგატიურ დამოკიდებულებას ღიად ავლენს. ხშირ შემთხვევაში მათემატიკის მიმართ ბავშვიც მშობლის მსგავსად განეწყობა.

ბავშვი მათემატიკით რომ დაინტერესდეს, მას საგანი უნდა მოსწონდეს და ესმოდეს. ხშირ შემთხვევაში ბავშვებს მათემატიკა მშობლებზე მეტად მოსწონთ მანამ, სანამ მშობლები საგნისადმი საკუთარ ნეგატიურ დამოკიდებულებაზე ხმამაღლა საუბარს დაიწყებენ. ილინოისის უნივერსიტეტის მიერ ჩატარებული კვლევით დადგინდა, რომ ბავშვები, რომელთა მშობლები მათემატიკის მიმართ უარყოფით დამოკიდებულებას ღიად გამოხატავენ, საგანში დაბალ შეფასებებს იღებენ. მათემატიკა მეტად მოსწონთ იმ მშობლების შვილებს, რომლებიც საგნისადმი დადებით დამოკიდებულებას ავლენენ და შვილის დახმარების დროს თავს მშვიდად გრძნობენ.

უახლესმა კვლევებმა ხაზი გაუსვა ბავშვის სწავლის მოტივაციის გაზრდისთვის მშობლების ჩართულობის მნიშვნელობას. იმისთვის, რომ ახალ თაობაში მათემატიკისადმი ინტერესი გაიზარდოს, მშობლების მხრიდან საგნისადმი დადებითი დამოკიდებულების გამოვლენა და შვილის მოტივირება ძალიან მნიშვნელოვანია.

წყარო: ​Moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა"

,,ბავშვები უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება; ეს არ არის ამბის მიტანა"

,,საზოგადოებაში ბავშვის თავის დამკვიდრება, მიკუთვნების განცდა არის ყველაზე მთავარი მას შემდეგ, რაც ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მოხდება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ პირველი არხის გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,ასე ორი წლის ასაკიდან ბავშვი გამოეჯაჭვება ოჯახს და აღმოაჩენს, რომ საკუთარი ,,მე" გააჩნია. აქედან უკვე იწყება მისი მოგზაურობა სრულიად სხვა სამყაროში., როდესაც მან ამ სამყაროს კეთილგანწყობა უნდა დაიმსახუროს. უკვე მას უყურებს უკუკავშირის თვალსაზრისით. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი მექანიზმარია - როგორი ვარ მე, კარგი თუ ცუდი. ეს მოგზაურობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი ბავშვის შემდგომ პიროვნულად ჩამოყალიბებაში. აქ გარემოს აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. ბავშვები მიმბაძველი არსებები არიან. ისინი უნდა წავახალისოთ, რომ მშობელს მოუყვნენ, რა ხდება. ეს არ არის ამბის მიტანა. გადავიტანოს ეს გულწრფელობის რანგში იმიტომ, რომ შემდეგ ხდება ხოლმე ძალიან სერიოზული პრობლემები, როდესაც ბავშვი ვერ ამბობს რაიმეს ვერავისთან და ამას მოჰყვება ხოლმე კატასტროფული შედეგები. ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორი იქნება ჩვენი რეაგირება. ის უნდა იყოს შემეცნებითი - რა მოხდა? ეს უნდა გავარკვიოთ და გადავიტანოთ აღწერით პლანში. ბავშვი უნდა მოჰყვეს, რა მოხდა, რა იგრძნო. ცხადია, ეს მისი ინტერპრეტაციაა. 

სკოლასა და საბავშვო ბაღთან მშობლის თანამშრომლობა არის გადამწყვეტი ფაქტორი ბავშვის ინტერესიდან გამომდინარე. არ უნდა შეგვეშინდეს, არ უნდა დაგvეზაროს, არა იმიტომ, რომ, მაგალითად, ჩვენ რაიმე დავაბრალოთ სკოლას, მასწავლებელს, სხვა მშობელს, უბრალოდ, უნდა გამოვიძიოთ - რა ხდება. იქიდან ხშირად შესაძლოა, მტრული დამოკიდებულება იყოს სხვა მშობლისგან, მასწავლებლისგან, რადგან ყველას აქვს თავდაცვითი მომენტი, რომ ვინმემ რამე არ დამაბრალოს და ვინმემ არ იფიქროს, რომ მე შეცდომა დავუშვი. აქ მივდივართ საზოგადოებაში ყველაზე მთავარ ღირებულებასთან - შეცდომის უარყოფასთან", - აღნიშნა გაგოშიძემ.

წყარო: ,​,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად