Baby Bag

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

ფსიქოლოგმა ანა მიქიაშვილმა ბავშვისთვის დამოუკიდებელი უნარ-ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დიდ ასაკში, როდესაც ადამიანები არიან სრულწლოვანები, დამოუკიდებლები, მათ ბევრი ფსიქოლოგიური სირთულე აქვთ იმის გამო, რომ ზედმეტად დამოკიდებულები არიან მშობლებზე. დამოუკიდებლობა შეიძლება იყოს ფინანსური, სოციალური, გადაწყვეტილებებში დამოუკიდებლობა, ფსიქოლოგიური დამოუკიდებლობა, მშობლებისგან გამოცალკევება. დამოუკიდებლობასთან დაკავშირებით ზუსტ ზღვარს ვერ გავავლებთ. 18 წელი არ არის ის საზღვარი, რომლის გადაბიჯების შემდეგ მეორე დღეს ფინანსურად დამოუკიდებელი უნდა იყოს ადამიანი.

დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის მომზადება იწყება სრულიად პატარა ასაკიდან. ფსიქოლოგიაში სხვადასხვა მიდგომა ითვალისწინებს იმას, რომ თუნდაც საკუთარი საწოლიდან დამოუკიდებლად ჩამოსვლა ვასწავლოთ ბავშვს, მას ისეთი საწოლი ან სათამაშო კუთხე მოვუწყოთ, სადაც მაქსიმალურად დამოუკიდებელი იქნება. დამოუკიდებლობის ხელშეწყობა ძალიან პატარა ასაკიდან იწყება, თუნდაც წარუმატებლობის შიშთან გამკლავება. ბავშვს პატარა ასაკიდანვე უნდა ჰქონდეს გამოცდილებაში ის, რომ დაეცა და ადგა თავისით. არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს, არ გაფუჭებიათ არაფერი, არ გახევიათ არაფერი, იმდენად ჰიპერმზრუნველები არიან მის მიმართ ოჯახში. „ოღონდ შენ არაფერი დაგემართოს,“ „ოღონდ შენ პირში არ ჩაიდო,“ „ცუდად არ გახდე,“ - როდესაც ზედმეტ მზრუნველობას იჩენენ მშობლები ბავშვის მიმართ, მოზრდილ ასაკში პატარ-პატარა წარუმატებლობისთვის მზად არ არის ადამიანი.

შეიძლება ასეთ ადამიანს გაუჭირდეს ისეთ რისკზე წასვლა, როგორიც არის სამსახურის შეცვლა, პროფესიის შეცვლა, ახალი რამის მოსინჯვა. ისინი არ არიან მიჩვეული დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღებას. მშობლებისთვის ძალიან კომფორტულია როდესაც თვითონ იღებენ ბავშვებისთვის გადაწყვეტილებას. ბავშვი როდესაც ძალიან დამჯერია, ითვლება, რომ ის არის საოცრად კარგი შვილი. სამწუხაროდ, თავად ამ ბავშვისთვის მოზრდილ ასაკში მეტი სირთულეა ხოლმე. მან არ იცის საკუთარი აზრი როგორ დაიცვას, როგორ გამოხატოს. ზოგ შემთხვევაში მას აღარც აქვს საკუთარი აზრი, იმიტომ, რომ მშობლები წყვეტენ მის ნაცვლად ცურვაზე იაროს თუ კალათბურთზე, როგორი შარვალი მოსწონს და ა.შ.“- მოცემულ საკითხზე ანა მიქიაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის ფაქიზი სული მძიმდება ყვირილში და ჩხუბში, ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ბავშვის ფაქიზი სული მძიმდება ყვირილში და ჩხუბში, ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ბავშვებზე მშობლების ყვირილისა და ხმამაღალი საუბრის მავნე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენ ზოგჯერ ადამიანებს ძალიან მკაცრად ვექცევით. ადამიანის ცხოვრება მთლიანად უნდა განსაზღვრო, დაბადებიდან იმ წუთამდე. რამ განაპირობა მისი ცუდი საქციელი? რატომ არის ასე? თქვენ არ იცით, ვიღაცა რომ ცუდად იქცევა, ის სახლში რამხელა ტკივილს გადის. პატარა ბავშვი, ფაქიზი სულის ბავშვი, რომელსაც ძალიან წმინდა და სუფთა სული აქვს, როგორ უყურებს სახლში მშობლების ჩხუბს, კივილს, წივილს. ბავშვს, რომელსაც წმინდა და ფაქიზი სული აქვს, ეს სული უმძიმდება ყვირილში და ჩხუბში. ნელ-ნელა ნადგურდება ამ ბავშვის სული.

ბავშვი ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს, ჩხუბს. ბავშვი რაღაცას ეუბნება მშობელს წმინდად, ის მშობელი უყვირის. არ შეუძლია, რომ ბავშვს თბილად დაელაპარაკოს. მას სამსახურში უამრავი პრობლემა აქვს, დაძაბულია. მთელი ეს ზეწოლა ამ ბავშვზე გადააქვს. ღმერთმა იცის, ის როგორ გაიზარდა. ვიღაც ოჯახში ძალიან დიდ სითბოში იზრდება, ეფერებიან, ეხუტებიან. არიან მშობლები, რომლებიც შვილს უსმენენ, ზევიდან კი არ უყურებენ, როგორც პიროვნებას ისე უყურებენ. ის სხვანაირად გაზრდილია. ამიტომაც არის, რომ ადამიანის ასე განკითხვა არ შეიძლება. უნდა გაითვალისწინოთ მის უკან რამდენი რამე დგას, რა ცხოვრება დგას მის უკან, რა სტრესი გადაირა,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერისცვალების სახელობის ტაძარი

წაიკითხეთ სრულად