Baby Bag

„კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქალის ცხოვრებაში კრიტიკული ეტაპების შესახებ ისაუბრა და მამაკაცებს ურჩია, რომ მეუღლეებს მშობიარობის შემდეგ მეტად გაუწიონ ანგარიში:

„კაცს ოჯახი ნაკლებად უშლის ხელს კარიერასა და თვითრეალიზაციაში. ქალს უშლის ხელს. ის ფეხმძიმე უნდა იყოს, ბავშვი გააჩინოს. წარმოიდგინეთ, რამდენი ხანი გამოყვანილია მწყობრიდან. ნებისმიერმა ზრდასრულმა იცის, რომ ქალი ჯერ კრიტიკული პრობლემების გამო არ არის ხოლმე მთლად კარგად, მერე ორსულობის დროს და ორსულობის მერეც. კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა. კიდევ ერთი წელი ანგარიშის გაწევა მოგიწევს მისი ფსიქოლოგიური მდგომარეობისთვის.

ქალი გამოდის ძალიან დიდი ხნით წყობიდან. კაცს ეს პრობლემა არ აქვს. ქალი დაფეხმძიმდება და შენ წახვედი სამსახურში. არც ხასიათი შეგცვლია შენ და არც ფსიქიკაზე უმოქმედია ამას. მე ვიცი 4 ქალი, რომლებსაც აქვთ სამსახური, ჰყავთ მანქანა, იყიდეს ბინა, ჰყავთ შეყვარებულები. კაცები ითხოვენ, ცოლად გამოგვყევიო, მაგრამ ამათ არ უნდათ. ქალმა იცის, რომ კაცის ცხოვრებაში შემოსვლა ამ რაღაცებს გააჩერებს. მე კი ვუთხარი, რომ ასე ვერ გაგრძელდება. რაღაც მომენტში თვითონ მოგინდება, რომ ბავშვი გყავდეს. ბავშვი არ არის ადვილი. კაცისთვის შეიძლება ადვილია, მაგრამ ბავშვის გაზრდა ძალიან დიდი ტვირთია. კი ბატონო, შეგვიძლია თანამედროვე ძიძებით გავზარდოთ, მაგრამ რეალურად ეს ბავშვისთვის არ არის საკმარისი.

დაყოფა არ შეიძლება ასე, რომ ქალმა ბავშვი უნდა გაზარდოს. მასაც სჭირდება რეალიზაცია. მასაც უნდა აღიარება სხვებისგანაც და საკუთარი თავისგანაც,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეუღლესთან უთანხმოება გაცილებით მტკივნეულია, იმიტომ, რომ ის შენი არსების ნაწილია...“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ცოლ-ქმრობის საიდუმლოებისს შესახებ ისაუბრა:

„ეგოიზმი, სიამაყე და ამპარტავნება მარცხდება ღვთის მადლით და ოჯახური თანაცხოვრება ამას ეხმარება. მე შეიძლება ვიყო ეგოისტიც, ამაყიც და ამპარტავანიც, ანგარებიანიც, მრისხანეც და თუ მარტო ვცხოვრობ, ამას შეიძლება ვერც ვხვდებოდე. მეუღლე არ არის არც და, არც ძმა, არც მეგობარი, არც მშობელი, მეუღლე არის შენი ორგანული ნაწილი. თუ დას ვპატიობ და მასთან ურთიერთობა არ მიჭირს, თუნდაც ის მტყუანი იყოს, მეუღლესთან რატომ გამიჭირდება? მეუღლესთან უთანხმოება გაცილებით მტკივნეულია, იმიტომ, რომ ის შენი არსების ნაწილია, შენი ორგანული ნაწილია.

ეგოიზმი, ანგარება, პატივმოყვარეობა, მრისხანება, უსიყვარულობა, ყველაზე მეტად თავს ავლენს, როგორც დესტრუქციული ძალა, ცოლ-ქმრულ ურთიერთობაში. ვერსად ვერ გაექცევი ამას. ორი გზაა: ან შეინარჩუნო ეს ვნებები შენში და ოჯახი ჯოჯოხეთად აქციო, ან ჩაკლა შენში ეს ვნებები. ეს არის მოწამეობრივი გზა. ცოლ-ქმრობაში ცოლიცა და ქმარიც მუდამ საკუთარი თავისა და მეუღლის წინაშე ამოწმებს, რომ იესო ქრისტე ღმერთია. ეს არის მოწამეობა. თუ დაკვირვებიხართ ჯვრისწერის საიდუმლოებას, მღვდელი ამბობს მოწამეთა ტროპარს, ცოლ-ქმრის გასაგონად ამბობს ამას და ეუბნება მათ, რომ ისინი მოწამეობრივ ღვაწლს იწყებენ.

ამ ღვაწლში ადამიანს ეხმარება სიყვარული. რა არის სიყვარული? თუ არ არსებობს ორი სულის მეგობრობა, სიყვარულზე ლაპარაკიც ზედმეტია. მეგობრობა ცალკე საიდუმლოებაა. სული სულს ცნობს. სულების მეგობრობა თუ არ გამოვიდა, მერე ძალიან ჭირს სიყვარულიც. გაუგებარი ხდება, რა არის სიყვარული. მეგობრობა არ ნიშნავს ავტომატურად სიყვარულის არსებობას, თუმცა თუ ორი სულის მეგობრობა შედგა ისე ძლიერ, რომ მათ ცალ-ცალკე ყოფნა აღარ შეუძლიათ, აქედან ერთი პატარა ნაბიჯია სიყვარულამდე,"- აღნიშნა მამა თეოდორე გიგნაძემ.

წყარო: ​მამა თეოდორე გიგნაძის ქადაგებები

წაიკითხეთ სრულად