Baby Bag

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის ცხოვრებაში უსაფრთხოების და დაცულობის გარანტიების არსებობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ადრე იყო გერმანული სკოლა. რუსებმა აიღეს გერმანელებისგან და საბჭოთა პერიოდში იყო 3-წლიანი დეკრეტი. ეს შემთხვევითი არ იყო. ზუსტად ეს სამი წელია, როდესაც მერე ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას, მიდის ბაღში. მანამდე ის ოჯახშია მთლიანად, დედასთან, მამასთან. ბუნებრივია, ის მიჯაჭვულია მშობლებს. საქართველოში ასეთი რაღაცები არ ხდება და ვერ ხდება, სამწუხაროდ.

თუ ზრდასრულ ადამიანს აქვს გარანტორები უსაფრთხოების, ვიღაცას სოციალური პენსია, ვიღაცას ოქრო, ვიღაცას ღმერთი. ბავშვისთვის ღმერთი არის მამა და დედა. მამა არის მისი უსაფრთხოებისა და დაცულობის გარანტია. მორღვეული მამის შემთხვევაში, ბავშვის ცხოვრება გრძელდება დიდი საფრთხის განცდით და მას მარტო უწევს გაუმკლავდეს ცხოვრებას, რომელიც მომავალში ექნება. მამის ჩართულობას და როლს დიდი მნიშვნელობა აქვს. მამას დიდი როლი აქვს ბავშვის აღზრდაში. მამა შეიძლება ომში იყოს წასული. მამამ შეიძლება საფლავიდანაც გაზარდოს ბავშვი, იმდენად მნიშვნელოვანია მისთვის მამა.

ბავშვს მაქსიმალურად სჭირდება უსაფრთხოება, გარანტიები და იდეალური ხატები. ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია დედა. ის არის ზრუნვის, უსაფრთხოების, დაცულობის გარანტი. დედა არის სინაზის და სითბოს მატარებელი,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად