Baby Bag

რომელი მავნე ჩვევაა ბავშვის ჯანმრთელობისთვის სახიფათო? - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

რომელი მავნე ჩვევაა ბავშვის ჯანმრთელობისთვის სახიფათო? - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა გავრცელებული მავნე ჩვევებისა და მათი გამომწვევი მიზეზების შესახებ ისაუბრა: 

„არსებობს ფრჩხილების კვნეტის მავნე ჩვევა, ტრიქოტილომანია - თმებით მანიპულირება, ტრიქოტილოფაგია - როდესაც ადამიანები იძრობენ და ჭამენ თმებს. არცერთი ეს მდგომარეობა ნეგატიურად არ ითვლება და ჯანმრთელობისთვის საშიში არ არის, გარდა ერთისა, ეს არის ტრიქოტილოფაგია, ანუ თმების ჭამა. თითის წოვის მავნე ჩვევა ძალიან მცირე ასაკში აღინიშნება. ბავშვებს ახასიათებთ, როგორც ხელის თითის, ასევე ფეხის თითის წოვის მომენტებიც. სწორედ ამას უკავშირდება ერთ-ერთი თეორია, რომ თითის წოვა და სხვადასხვა საგნების ღეჭვა არის იმ პერიოდიდან გამომდინარე, როდესაც ძუძუს წოვდა ბავშვი. ძუძუს წოვის დროს მარტო რძეს არ აქვს მნიშვნელობა. ამ დროს ბავშვის ორგანიზმის სეროტონინით გაჯერება ხდება. სეროტონინი არის ბედნიერების, სიმშვიდის, ნივთიერება.

ბოლო პერიოდში ჩნდება და ჩნდება ახალი დამოკიდებულებები. ძალიან ბევრი ადამიანი დღეს ემოციურ სიტუაციაში, გაცნობის ან მსგავს ვითარებაში, აქტიურად სარგებლობს ტელეფონით, რაც ასევე დამოკიდებულებაა. თამბაქოს მოწევაც ადამიანების აზრით, სტრესის განმუხტვის სურვილს უკავშირდება.

როდესაც ბავშვი იმყოფება საინტერესო და მის მიმართ კეთილგანწყობილ გარემოში, არ უწევს რაღაც უინტერესოს კეთება, დაკავებულია მუდმივად მისთვის საინტერესო გართობებით, როგორც წესი, ასეთი ჩვევებიდან გამოსვლა საკმაოდ ადვილად ხდება. მშვიდი, ბავშვზე ორიენტირებული გარემო, ბევრი გასართობი და საქმიანობა ბავშვისთვის და ეს პრობლემები არ გვექნება ისე აქტიურად შემდგომში,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა ვარდიაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „უიქენდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„უიქენდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია... ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი,“ - რუსკა მაყაშვილი შვილების შესახებ საუბრობს

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა შვილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ უფროსი შვილი უმცროსზე ეჭვიანობს: 

„როდესაც ილიამ გაიგო, რომ მუცელში ზის კატო, მიღება იყო ძალიან რთული. თავიდან ცდილობდა, რომ დაბრუნებულიყო მუცელში. ჩვენი ტანჯვა-წამება არ დაწყებულა კატოს გაჩენის შემდეგ. კატოს გაჩენამდეც იყო ძალიან რთული. მოვიფიქრეთ ასეთი რამ, რომ როდესაც კატო გამოგვყავდა სამშობიაროდან, კატომ საჩუქრები მოუტანა ილიას. თავიდან ვიყავით ისე, რომ ილია არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, ის არის პირველი, კიდევ ჰყავს და - კატო, რომელიც გაჩნდა და უნდა გვიყვარდეს. ილიას ძალიან მოეწონა, რომ კატომ საჩუქრები მოუტანა. პირველ დღეებში ნორმალურად იყო ყველაფერი, მაგრამ რაც უფრო იზრდება კატო, უფრო რთულდება სიტუაცია.

მე არ ვამბობ იმას, რომ მე და სანდრო იდეალური მშობლები ვართ და არაფერი არ გვეშლება, მაგრამ ნამდვილად არ არის ისე, რომ ილიას ყურადღება მოაკლდა და ყველა კატოზე გადავერთეთ. პირიქით, ილია გრძნობს ყოველ წამს, რომ ის არის მნიშვნელოვანი, ძალიან გვიყვარს და როგორც აქამდე იზრდებოდა, ისე იზრდება, მაგრამ მაინც ძალიან ეჭვიანობს. მას კატო ძალიან უყვარს და ამას ჩვენც ვგრძნობთ, მაგრამ მისია და თითქოს მხოლოდ მას აქვს უფლება, რომ გაუბრაზდეს კატოს, მოეფეროს და სხვას არავის. კატოს ვინმე თუ გაუბრაზდება ან აწვალებს, ილია ძალიან ბრაზდება. გადადის იმასთან ჩხუბზე და ყვირის: „კატო ჩემია.“ თან ძალიან აწვალებს კატოს. მე ვეუბნები: „კატოს ძალიან ტკივა შენ რომ ურტყამ, მე რომ შენ ასე გაგიკეთო, ხომ გეტკინება? შენ რომ ასე უკეთებ კატოს, ძალიან სტკივა და ამიტომ ტირის.“ კატო შეგუებულია თავის ბედს. იცის, რომ ძმა ჰყავს ასეთი, რომელიც კივის, დახტის. სანამ რამე არ ეტკინება, კატო ერთობა ამით. ერთხელ ვუთხარი, შენ თუ ასე ცემ კატოს, ე.ი. არ გიყვარს. წაიყვანს ვინმე და შენ დარჩები ჩვენთან-თქო. ამაზე ილიას ჰქონდა საშინელი რეაქცია. იმ დღეს ყველაფერი შემისრულა საერთოდ.

ილია ამ ასაკში უკვე ძალიან ცელქი იყო. უფრო რთული იყო მისი დამორჩილება. 1 წლის გახდა და გართულდა და გართულდა. კატოს ყველაფერი ესმის, რასაც სთხოვ, ყველაფერს გისრულებს. ბებიასთან ძალიან კარგად იქცევა ილია. მე რომ ვარ, კატოს გარეშეც ძალიან ცუდად იქცევა. როდესაც სამივეს ერთად გვძინავს, ილია მთელი ღამე ჩამეხუტეს იძახის. მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია. ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი, როდესაც ორივეს ძინავს და ორივე ჩემთან ერთად არის. მამასთან ერთადაც ძალიან უყვარს ძილი. მამა ძალიან აქტიურად არის ჩართული. მე და სანდრო ერთად ვზრდით ბავშვებს ძიძის გარეშე გადასარევად," მოცემულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად