Baby Bag

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

არასდროს ეკამათოთ მეუღლეს დისციპლინის საკითხებზე ბავშვის თანდასწრებით

მშობლები დისციპლინის საკითხებზე ხშირად ვერ თანხმდებიან, რის გამოც ისინი ზოგჯერ ბავშვის თანდასწრებით კამათობენ. ეს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა, რასაც უფროსები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ. ბავშვის აღზრდის საკითხებზე განსხვავებული შეხედულებების ქონა ჩვეულებრივი მოვლენაა, თუმცა საკუთარი პოზიციის დაცვისას გარკვეული წესების გათვალისწინება აუცილებელია, რათა მშობლების უთანხმოებამ საბოლოო ჯამში ბავშვი არ დააზიანოს.

როგორ მოვიქცეთ თუ დისციპლინის საკითხზე მეუღლესთან უთანხმოება გვაქვს?

ბავშვების თანდასწრებით დისციპლინის საკითხებზე არასდროს იკამათოთ

თქვენს მეუღლესთან შეთანხმდით, რომ დისციპლინის საკითხზე ბავშვის თანდასწრებით არასდროს იკამათებთ. თავშეკავება აუცილებლად უნდა გამოიჩინოთ. თუ რაიმე არ მოგწონთ, მეუღლეს ცალკე გაესაუბრეთ. აუხსენით მას, რატომ არ ეთანხმებით მის არჩევანს. მეუღლეს პატივისცემით ესაუბრეთ და აგრესიული ნუ იქნებით. თუ რომელიმე მათგანი პოზიციას დათმობთ, შემდგომში ბავშვთან ის მიდგომა გამოიყენეთ, რომელზეც პოზიციას ორივე შეაჯერებთ.

ყურადღებით მოისმინეთ თქვენი მეუღლის არგუმენტები

ყოველთვის მიეცით თქვენს მეუღლეს შესაძლებლობა აგიხსნათ, თუ რატომ ანიჭებს უპირატესობას დისციპლინის გარკვეულ მეთოდებს. პატივი ეცით თქვენი მეუღლის აზრს მაშინაც კი, თუ მას არ ეთანხმებით. მეუღლესთან დისკუსიისა და კამათის ცივილური ფორმები დადებითი შედეგების მომტანია. აუცილებელი არ არის, რომ დისციპლინის საკითხებზე შეუთანხმებლობის გამო მასთან მესამე მსოფლიო ომი წამოიწყოთ.

კომპრომისზე წასვლის უნარი გამოიმუშავეთ

შესაძლოა, ზოგიერთ შემთხვევაში თქვენ ბავშვის აღზრდისას შეცდომას უშვებთ და თქვენი მეუღლის პოზიცია უფრო სწორია. მნიშვნელოვანია, რომ თქვენი შეცდომის აღიარება შეძლოთ და მეუღლის რჩევები გაითვალისწინოთ. თუ თქვენი მიდგომების შეცვლას გადაწყვეტთ, ამაში ცუდია არაფერია. ამით შვილებს მაგალითს მისცემთ, რომ შეცდომებს ყველა ადამიანი უშვებს და მისი გამოსწორება სწორი ნაბიჯია.

დისციპლინა თქვენსა და თქვენს მეუღლეს შორის განხეთქილების მიზეზი არ უნდა გახდეს

დისციპლინის საკითხზე შეუთანხმებლობამ თქვენს ურთიერთობაში ბზარი არ უნდა გააჩინოს. საკუთარ თავს ჰკითხეთ: რა უფრო მნიშვნელოვანია თქვენთვის, მეუღლესთან კამათში გამარჯვება თუ თქვენი ქორწინება? კამათის დროს მსგავს მნიშვნელოვან საკითხებზე დაფიქრება რთულია, მაგრამ აუცილებელია, რომ მოვლენებს ზოგადი პერსპექტივიდან შეხედოთ. დაიმახსოვრეთ, რომ ბავშვის დისციპლინის საკითხებთან დაკავშირებით თქვენ და თქვენი მეუღლე ერთ გუნდში ხართ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად