Baby Bag

„არ შეიძლება მუდმივად ერთი საქმის კეთება! გადართვა არის აუცილებელი,“- ფსიქოთერაპევტი ლალი ბადრიძე

„არ შეიძლება მუდმივად ერთი საქმის კეთება! გადართვა არის აუცილებელი,“- ფსიქოთერაპევტი ლალი ბადრიძე

ფსიქოთერაპევტმა ლალი ბადრიძემ ადამიანისთვის დასვენებისა და ძალების აღდგენის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„შრომის განწყობაზე რომ ვიყოთ, უნდა დავისვენოთ. როდესაც სულ მუდამ იმ რეჟიმში ხარ, რომ მუშაობ, დაკავებული ხარ და დღე და ღამე გასწორებული გაქვს, შრომის უნარიანობა ძალიან იკლებს. თუ ჩვენს უფროსებს გავაგებინებთ, რომ აუცილებლად გვჭირდება დასვენება იმისთვის, რომ ჩვენი შრომისუნარიანობა უფრო მაღალი იყოს, მაშინ, ალბათ, მოგვცემენ იმის საშუალებას, რომ დავისვენოთ. შაბათ-კვირა ხომ გვაქვს, არა? ის შაბათი და კვირა გამოვიყენოთ დასვენებისთვის. არსებობს აქტიური და პასიური დასვენება. პირველ რიგში, უნდა ვიცოდეთ ჩვენ რა გვინდა. უნდა შეგვეძლოს ჩვენი სხეულის მოსმენა. ზოგჯერ მინდა, რომ დავწვე და არაფერი არ ვაკეთო, ზოგჯერ მინდა, რომ კლუბში წავიდე, გავისეირნო. მოვუსმინოთ საკუთარ თავს და დავისვენოთ ისე, როგორც ჩვენ მოგვწონს.

ძალიან სწორია, რომ მუშაობის პროცესში ზოგჯერ ტელეფონში იყურება ადამიანი. არ შეიძლება მუდმივად ერთი საქმის კეთება. გადართვა არის აუცილებელი. ერთი საათი მუშაობ და 5 წუთი გადაერთვები სადღაც. ასე შრომის ნაყოფიერება უფრო მაღალია და მეც უფრო ვისვენებ. არიან ადამიანები, რომლებიც ამბობენ: „მე არ ვიღლები, სულ ენერგიული ვარ, სულ შემიძლია.“ სინამდვილეში აჟიტირებულია ეს ადამიანი. ბავშვებზე იციან ხოლმე, დაჰყავთ ინგლისურზე, ფრანგულზე, ხატვაზე, ცეკვაზე და არ იღლებაო, შეუძლიაო ბავშვს, ამბობენ. განა არ იღლება ბავშვი, აჟიტირებულია უბრალოდ. ამ დროს დასვენება გჭირდებათ აუცილებლად. როგორი ფორმით, ეს თავად უნდა გადაწყვიტოთ,“- მოცემულ საკითხზე ლალი ბადრიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:

„ბავშვებთან ურთიერთობისას სიტყვა „არა“ ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. არას სანაცვლოდ ბავშვს ვთავაზობ რაღაცას, მაგ. მოდი, ერთად მოვძებნოთ შენთვის სათამაშო. აკრძალვების ქვეშ გაზრდილი ბავშვი არის ბავშვი, რომელსაც კომპლექსები უჩნდება, რომელსაც სიახლის შიში აქვს, არ არის საკუთარ თავში დარწმუნებული. ვერ ვიტყოდი, რომ ის უფრო აგრესიული ბავშვი გაიზრდება. ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და არცერთი კვლევა არ გამორიცხავს, რომ ერთი მიდგომით სხვა ბავშვი სხვანაირი არ გაიზრდება.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მუდმივი აკრძალვა ბავშვს უინიციატივობას და მორჩილებას აჩვევს:

„მუდმივი აკრძალვა ნიშნავს, რომ რაღაცას ვაფუჭებ, ეს არ შეიძლება, ეს არ უნდა გავაკეთო, სულ სხვას ვუჯერებ. მე რომ ჩემით გავაკეთო რამე, ჩემი ინიციატივა წაახალისონ, ან დავაშავე, გავტეხე ჭიქა, მაგრამ კი არ დამსაჯეს, მითხრეს, რომ არაუშავს, ძველი იყო და გადავაგდოთო, ეს არის ნორმალური.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, აკრძალვა ყველა ბავშვისთვის საჭიროა, თუმცა მას ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს:

„აკრძალვა ყველა ბავშვს სჭირდება. იმისთვის, რომ ფასეულობები ჩამოყალიბდეს, პატარიობიდანვე იწყება ეს პროცესი. რაღაც არის, რაც არ შეიძლება, არის, რაც შეიძლება. აქ იმაზეა საუბარი, რომ როდესაც მუდმივად გესმის: „ეს არ გააკეთო, ეს არ შეიძლება,“ მართლა უკვე აღარ ისმინება. მშობლები და ოჯახის წევრები უნდა შეთანხმდნენ, რა შეიძლება და რა არ შეიძლება. დარტყმა არ შეიძლება, შეურაცხყოფა არ შეიძლება, ფანჯარაზე ასვლა არ შეიძლება, არ შეიძლება, რომ კიბეებზე ათ კიბეს გადაახტე. უბრალოდ ბავშვს ეს ყველაფერი უნდა ავუხსნათ. არის ის, რაც რეალურად არ შეიძლება, მაგრამ ამ არ შეიძლებას მოჰყვება ახსნა.“

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ. ესეც უკუშედეგს გამოიღებს, იმიტომ, რომ ბავშვმა არ იცის სიტყვა არას მნიშვნელობა. თუ ოჯახში ხელს ვერ უწყობენ და ყველა ხელს ვერ შეუწყობს, ის დაიწყებს ისტერიკას, რას ჰქვია არა მითხრესო. ემოციური პრობლემები ამ შემთხვევაშიც ჩნდება, ისევე როგორც ყველაფრის აკრძალვის დროს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად