Baby Bag

„რატომ უნდა დავისვენო შვილის გარეშე? რატომ მოვაკლო მას ეს ბედნიერება?“ - ფსიქოლოგი თინათინ ზენაიშვილი

„რატომ უნდა დავისვენო შვილის გარეშე? რატომ მოვაკლო მას ეს ბედნიერება?“ - ფსიქოლოგი თინათინ ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თინათინ ზენაიშვილმა მშობლების მხრიდან დასასვენებლად მარტო წასვლის სურვილსა და წესზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი ქმედება და სურვილი მშობლის მხირდან გასაოცარია:

„ბავშვი მთელი წელი ელოდება ნანატრ დროს, როდესაც დედა და მამა იქნება მხოლოდ მისი და არ იქნება არც სამსახურის, არც მეგობრების, არც არავისი. ძალიან სცოდავენ მშობლები ამ შემთხვევაში, თუ ასე ფიქრობენ. რატომ ფიქრობენ ასე, მე მაოცებს და მაკვირვებს. მე თვითონ ოთხი შვილის დედა ვარ და არ გამჩენია სურვილი არასდროს, რომ დამესვენა მარტო. ბავშვებს 9-10 საათზე რომ დააძინებ, ის ორი საათი დაჯდები და ან ფილმს უყურებ, ან წიგნს წაიკითხავ, ესეც განტვირთვაა და მგონი, სრულებით საკმარისია. შვილის გარეშე რომ სურთ დასვენება, ე.ი. რაღაცას ვერ უგებენ შვილს. ეს არის პრობლემა ჩემთვის. რატომ უნდა დავისვენო შვილის გარეშე? რატომ მოვაკლო ჩემს შვილს ეს ბედნიერება? ეს მისთვის არის ბედნიერება.

თუ მშობელი მუშაობს და ბავშვს უშვებს დასასვენებლად, მან იცის, გაცნობიერებული აქვს, რატომ არ არის დედა მასთან. თუმცა ის ყოველთვის დაელოდება მშობლის ჩასვლას და მის ნახვას. ბავშვი ამას შეგუებულია, თუ წინასწარ უხსნის ვინმე. ხშირ შემთხვევაში არ ვუხსნით ხოლმე და ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. წინასწარ ავუხსნათ, ვუთხრათ, თუ მასთან არ ვარ, რატომ? რას ვუთმობ დროს,“- მოცემულ საკითხზე თინათინ ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს,“ - შალვა ამონაშვილი

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ცხოვრებისეული სიძნელეების დადებითი მხარეებისა და მათი გადალახვის სტრატეგიების შესახებ ისაუბრა:

„ცხოვრება არ არის ცეკვა-თამაში, გართობა. ცხოვრება არის ბრძოლა, ბრძოლა რაღაც უკეთესისთვის, სიახლისთვის, ხვალინდელი დღისთვის. მარტო ის კი არაა, რომ ლუკმაპური ვიშოვოთ, ცხოვრება გვინდა, რომ უფრო ლამაზი გახდეს, ამიტომ ვიბრძვით.ეს ყველაფერი სიძნელეებია. თუ ესენი მოვხსენით, ცხოვრება არ აშენდება. ​ცხოვრება შენდება სიძნელეთა გადალახვით. თუ ადამიანს სიძნელეები არ აქვს წინ, უნდა ეძიოს სიძნელეები.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, სიძნელე მომავალში გადახედვაა და ის უკეთესს ხდის ჩვენს ხვალინდელ დღეს:

„სიძნელე მომავალში გადახედვაა. სიძნელე მოდის იმიტომ, რომ მომავალი უკეთესი გახდეს. იმ მომავალში მეც სხვანაირი უნდა შევიდე. კარგია, როდესაც სიძნელის წინაშე დგახარ და გვერდით ვიღაც გყავს, ვინც გაგამხნევებს, ძალებს შეგმატებს, შთაგაგონებს. როდესაც სიძნელის წინაშე ვიყავით, მეუღლე მეტყოდა ხოლმე: „აი, ახლა უნდა იყო კაცი!“ მეც ვფიქრობდი: როგორ, მეუღლეს არ უნდა ვუძღვნა ჩემი გამბედაობა? მართლაც ბევრი სიძნელე გადავლახეთ, ​ტკივილები აუარებელი, იმიტომ, რომ ერთმანეთს ვეხმარებოდით.“

„როგორც კი სიძნელის წინაშე აღმოჩნდებით, დაეთანხმეთ ამ სიძნელეს. ეს სიძნელე მიზეზია იმისა, რაც მერე უნდა მოხდეს. წარმოიდგინეთ, რა შეიძლება მერე მოხდეს, თუ ეს სიძნელე გადაილახება? რა გალამაზდება? რა შეგეძინება? რითი წაიწევ წინ? ის, რასაც მომავალში დაინახავ, შენი ძალების მოკრებაა, რომ სიძნელეს შეუტიო, ეს სიძნელე უნაგირად გაიხადო. გისურვებთ, არამარტო მიიღოთ სიძნელეები, გიხაროდეთ კიდეც. ​თუ სიძნელეს წუხილით ხვდებით, რაღა მე და რისთვის მეო, მაშინ ძალებს კარგავთ. ის სრულყოფილება, რაც ამ სიძნელით უნდა შეგეძინათ, აღარ შეგეძინებათ. გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს. გამოუვალი მდგომარეობა მაშინაა, როდესაც ჩემს თავს ჩავკეტავ ჩემსავე შინაგან სამყაროში და ვიტყვი, რომ ამას ვერ გავაკეთებ. რას ჰქვია ვერ გააკეთებ?! ყველაფერი ადამიანის ხელით კეთდება,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად