Baby Bag

„ხშირად ვისაც ეხმარები, ის გპასუხობს უმადურობით… ისეთ რაღაცას გაგიკეთებს, რომ იტყვი: რისთვის?“ - ფსიქოთერაპევტი რეზო კორინთელი

ფსიქოთერაპევტმა რეზო კორინთელმა ადამიანის მიერ გაჭირვების საკუთარი ძალებით დაძლევის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, სიღრმის ფსიქოლოგია გაჭირვებას ადამიანის გამოსაფხიზლებლად მოვლენილ სირთულედ განიხილავს. რეზო კორინთელმა განმარტა, თუ რატომ არის ადამიანი უმადური, როდესაც მას სხვა ეხმარება:

„სიღრმის ფსიქოლოგიის მიხედვით, გაჭირვება, რომელიც შენ გეგზავნება, შენთვის არის გამოგზავნილი, იმისთვის, რომ გამოგაფხიზლოს. უფრო დამოუკიდებელი გაგხადოს. როდესაც შენ სხვას ეძებ, ბავშვის როლში ხარ, რომელიც ეძებს დედას, რომელიც მას მუქთად მისცემს რძეს. ასეთი ადამიანი მოკლებულია შემოქმედების სიხარულს, როგორიცაა: „ჩემით გავაკეთე,“ „ჩემით გავყიდე,“ „ჩემით მივაღწიე.“ ამას რომ აკეთებ, გიხარია, თვითშეფასება მაშინვე იზრდება ავტომატურად.

როდესაც სხვაზე დამოკიდებული ხდები, იქ ამბივალენტური გრძნობა გიჩნდება, ერთი მხრივ მადლიერების, მეორე მხრივ, ბრაზის. მე თავს ვიმცირებ, მოვდივარ და გთხოვ. ხშირად ვისაც ეხმარები, ის გპასუხობს უმადურობით. ისეთ რაღაცას გაგიკეთებს, რომ იტყვი: რისთვის? ასე იმიტომ ხდება, რომ ის იმცირებს თავს, როდესაც დახმარებას გთხოვს,“ - აღნიშნა რეზო კორინთელმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

მერი ჭადაშვილსა და პაატა დათიაშვილს 9 შვილი ჰყავთ. პაატა დათიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ თავისი დიდი ოჯახის შესახებ საუბრისას აღნიშნა, რომ ღმერთმა მას ყველა თხოვნა აუსრულა, რაც კი ჰქონდა:

„ეს არის ჩვენი ოჯახი. 9 შვილი გვყავს: გიორგი, გაბრიელი, ერეკლე, დემეტრე, დანიელი, ანა, ნიკოლოზი, შიო და ნენე. ჩვენს ოჯახზე პატარა ოჯახი უკვე აღარ ითქმის. გაცნობა ასე მოხდა: პატარა აღმართი იყო ასავლელი, რომ შეუდგნენ ამ აღმართს, მერიკოს ფეხი დაუცდა. მე დავიჭირე, დავიჭირე და დავიჭირე. რასაც ვნატრობდი, ღმერთმა ორ თვეში ამისრულა ყველაფერი. სამსახურიც მომეცა, ქორწილი გადავიხადეთ, ტრენინგებზე გამიშვეს თბილისში, 2 კვირაში ზუსტად მერიკომ მომახარა, რომ ბატონი გიორგი უკვე მუცელში იყო.

ტაძარში ერთხელ ბიჭი შემოვიდა, სამი ბიჭი შემოიყვანა. სამი ბიჭი ჰყავს, სამს ზრდის, რა მაგარია, მე კიდევ ერთი შვილიც არ მყავს-მეთქი, ვიფიქრე. მერე სულ მქონდა ეს, რომ ბევრი შვილი მინდოდა, მაგრამ დაგეგმვით ასე არაფერი დაგვიგეგმავს.

ოთხი ბავშვი სკოლაში დადის, სამი - ბაღში, ორი რჩება სახლში. მე არ ვიცი, რამდენად წარმატებული მამა ვიქნები ან ვარ, ამას ცხოვრება გვიჩვენებს, მაგრამ ამ გადმოსახედიდან, არანაირი სიძნელე, არანაირი პრობლემა არ ღირს, რომ უარი თქვა შვილებზე. ღმერთი გვაძლევს და ჩვენც უარს არ ვამბობთ, მადლობით ვხვდებით ყველა ამ ანგელოზს. რომელზე უნდა გვეთქვა უარი?!“

მერი ჭადაშვილი იმ ბედნიერ წუთებზე საუბრობს, როდესაც ახალდაბადებულ შვილს პირველად იკრავს გულში:

„წარმოუდგენელი გრძნობა იყო, გაინტერესებს როგორი იქნება ბავშვი, ვის ემსგავსება. რომ დაიბადება, გულზე რომ დაიწვენ შენს შვილს, ეს დიდი ემოციაა. დედაჩემს ბავშვობაში სულ ვეხვეწებოდი: „დედა, გააჩინე, მე მოგეხმარები.“ ვეუბნებოდი, თუ შენ არ აჩენ, მე მეყოლება ბევრი შვილი-მეთქი. რაც ვუთხარი, ავუსრულე. სირთულე ის არის, რომ 12 წელია ღამე არ მძინებია. დილას ვიწყებთ 7-ის ნახევრიდან. პატარებს მივხედავთ. მერე ვაღვიძებთ სკოლის ბავშვებს. ზოგი სპორტზე მიდის, ზოგი - მასწავლებელთან, ზოგი - ცეკვაზე. ჩვენს სახლში მიმსვლელ-მომსვლელი არ გველევა. 9 შვილი არის ნამდვილად უფლის მადლი, უფლისგან ბოძებული სიმდიდრე. ბედნიერებაა, დილას რომ გაიღვიძებენ და ნამძინარევს რომ ჩაიხუტებ, აფუმფულებულები რომ არიან. ვცდილობთ ჩვენი გული და სული ჩავდოთ ამ ბავშვების აღზრდაში. 8 მარტი არ ავიწყდებათ. ბარათებს ამზადებენ ბაღში, სკოლაში. ახალ წელს ერთად გვილოცავენ ხოლმე.“

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად