Baby Bag

„ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

„ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობის ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა:

„ზაფხულის პერიოდი არის სწორედ იმით გამორჩეული, რომ ბავშვს აქვს საშუალება, ჰქონდეს მეტი კონტაქტები, მეტი ახალი ნაცნობობა დაამყაროს, თამაშის მეშვეობით გამოიმუშაოს უნარები, რაც მერე ცხოვრებაში გამოადგება. ზოგადად „ვამეცადინოთ“ არასწორი მიდგომაა ზაფხულშიც და სკოლის პერიოდშიც. მნიშვნელოვანია ბავშვს დავეხმაროთ, რომ მან პირველი კლასიდანვე გაითავისოს, რომ დამოუკიდებლად აკეთოს თავისი საქმე. მშობლების მაგალითი იძლევა საშუალებას, რომ ბავშვმა ამ მიმართულებით იაროს. როდესაც ის ხედავს, რომ მშობლები კითხულობენ, მასაც უჩნდება ამის სურვილი. ნებისმიერი ძალდატანება, თუდნაც მეცადინეობის მხრივ, აბსოლუტურად არასწორია.

ნებისმიერი ზეწოლა იწვევს უკურეაქციას. ზაფხულში მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ, ცუდად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქო-ემოციურ სისტემაზე, ასევე მშობლის ფსიქო-ემოციურ სისტემაზე. სოციალური უნარების გარეშე ადამიანის წარმატება არ არსებობს. რაც გინდა განათლებული იყოს, თუ მისი განათლების, ცოდნის პრეზენტაციის უნარი არ აქვს, ის დიდი მიღწევების მოპოვებას ვერ შეძლებს ცხოვრებაში. ზაფხული ამისთვის გამოვიყენოთ, სჯობს,“ - მოცემულ საკითხზე ზაზა ვარდიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

რას ნიშნავს მოზარდისთვის გარდატეხის ასაკი და როგორ უნდა მოიქცს მშობელი მართებულად - ამის შესახებ ლალი ბადრიძემ ,,იმედის დღის" ეთერში ისაუბრა და გარდატეხის ასაკის სირთულეებს გაუსვა ხაზი.

,,გარდატეხის ასაკის კრიზისი - კრიზისი ნიშნავს ზრდას, წინ წასვლას, განვითარებას. ამის გარეშე ბავშვი ვერ განვითარდება. ჩემი აზრით, ზოგადად, ეს პერიოდი არის ოჯახური კრიზისი და არამარტო ბავშვის. 9-10-11 წლის ასაკში, ძირითადად, შვილები უჯერებენ საკუთარ მშობლებს, სულ მალე კი ისინი აღმოაჩენენ - როგორ ბავშვი აღარ უჯერებს. ამ დროს მშობელს აქვს ძალიან დიდი პროტესტი - ფაქტობრივად, მისი შვილი სხვა ადამიანია. 

მშობელმა ამ დროს რამდენიმე ეტაპი უნდა გაიაროს. პირველი გახლავთ მიუღებლობა. შემდგომ ის ფიქრობს - რამე ხომ არ დავაკელი? ჩემში ხომ არ არის პრობლემა? შემდეგ მას უჩნდება აგრესიაც - როგორ ვერ ვაგებინებ, რასაც ვეუბნები? რატომ არ სწავლობს? მობილურს რატომ არ პასუხობს? და ა.შ. ამასთან, მშობლები იწყებენ საკუთარი თავის დადანაშაულებას. შემდეგ ის უკვე, ნელ-ნელა, იწყებს ამ ყველაფრის მიღებას. მშობლებს სჭირდებათ, რომ ამ სიტუაციას სხვანაირად შეხედონ - მისი შვილი არ არის ის ადამიანი, რომელიც იყო, არამედ გახლავთ სულ სხვა ადამიანი. როდესაც ბავშვი მოზარდობის ასაკშია, მასში არის ორი ადამიანი - ერთი არის გაზრდილი, პიროვნება - ამ დროს ის აყალიბებს საკუთარ გარემოს. ურთიერთობებს, ახდენს საკუთარი თავის იდენტიფიცირებას, მეორე მხრივ კი ის არის პატარა ბავშვი. 

მოზარდს უნდა დავაცადოთ, რომ ჩამოყალიბდეს ადამიანად, პიროვნებად. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ მას სრული თავისუფლება უნდა მივანიჭოთ - რაც მეტი თავისუფლებაა, მით მეტი მოვალეობა უნდა ჰქონდეს", - განმარტავს ლალი ბადრიძე.

წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად