Baby Bag

„შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი,“ - ფსიქოლოგი ნანა გოგიჩაშვილი ბავშვის აღზრდაში მამის როლის შესახებ

ფსიქოლოგმა ნანა გოგიჩაშვილმა ბავშვის აღზრდაში მამის მნიშვნელოვანი როლის შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან დაბეჯითებით გეუბნებით, რომ ბავშვი არამარტო ხედავს, არამედ გრძნობს ოჯახში კეთილსაიმედო განწყობებია თუ პირიქით, ემოციურად დამუხტული სიტუაციაა. ამის იდენტიფიცირება შეიძლება როგორც ნახატებით, ასევე საუბრებით. ამის უამრავი ტექნიკა არსებობს. მაგალითად, ეტყვით: „მე და მამა...“ წინადადება მან უნდა დაამთავროს. „ერთხელ მამიკომ...“ მან უნდა დაამთავროს. ზღვა ინფორმაცია მოდის ისეთი, რომელზეც მშობელს წარმოდგენაც კი არ აქვს. შესაბამისად, მამის როლი უკიდურესად მნიშვნელოვანია. მამა არის არამხოლოდ ბიოლოგიური სქესის წარმომადგენელი ოჯახში, არამედ მზრუნველი, მფარველი. მამა აყალიბებს გარკვეულწილად წესებს ოჯახში. ფროიდი ამბობს, რომ მამის ხატს ქმნის დედა. ის კი არა: „მამაშენს ვინ ეკითხება, მე ვარ აქ მთავარი.“ შეიძლება სუბიექტურად ფიქრობდე ამას, მაგრამ შვილებთან აუცილებლად უნდა წამოიწიოს მამის ავტორიტეტი: „მამიკო გავახაროთ,“ „მამიკოს ვუთხრათ,“ „მამიკო მოგვეხმარება,“ „ მამიკოს არ ეწყინოს.“ აქ პოზიტიურ ჭრილში შემოდის მამის ხატი. რა თქმა უნდა, მამაც უნდა გვაძლევდეს ამის საშუალებას. დედაც და მამაც არის უსაზღვრო რესურსი ბავშვის განვითარების და რომელიმეს დეფიციტი არსებით დესტრუქციულ ცვლილებებს იწვევს ფსიქო-ემოციურ განვითარებაში.

„არავინ არ მინდა, მამიკოს ჩავეხუტო,“ - ეს მოსმენილიც მაქვს. ჩახუტება არის დაცულობა, უსაფრთხოება. კარენ ჰორნი პირდაპირ გვეუბნება, რომ ამ ასაკში თუ არ არის დაცულობისა და უსაფრთხოების განცდა, ყალიბდება ცხოვრებისადმი ბაზალური შიშები, რაც თავის მხრივ ნევროტული პიროვნების ფორმირებას უწყობს ხელს. უმამოდ გაზრდილ გოგონებს აქვთ საოცარი მიჯაჭვულობის მოთხოვნილება საწინააღმდეგო სქესთან. მან შეიძლება ოჯახი, მიუხედავად იმისა, რომ ის, ძალიან დესტრუქციული ოჯახი იყოს, სწორედ ამიტომ არ დაანგრიოს, რომ გვერდით კაცი უდგას და ამით ივსებს იმ დეფიციტს, რომელიც მას ჰქონდა ბავშვობაში,“- მოცემულ საკითხზზე ნანა გოგიჩაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის სერიოზული შეცდომა, რომელსაც მშობლები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„ეს არის სერიოზული შეცდომა, რომელსაც მშობლები ბავშვის აღზრდისას უშვებენ,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ბავშვის აღზრდისას დაშვებული უმთავრესი შეცდომის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვის თავისუფლების შეზღუდვა არ შეიძლება:

​მშობლების შეცდომა ბავშვის აღზრდისას არის ის, რომ მშობელი ცდილობს ბავშვის თავისუფლება შეზღუდოს. მისთვის ბავშვი არის პირველ რიგში ბავშვი და შემდეგ ადამიანი. ეს არის სერიოზული შეცდომა. ბავშვი ჯერ ადამიანია, ღვთის ხატია და მერეა ბავშვი. ამიტომ მისი თავისუფლების შეზღუდვა არ შეიძლება. ღმერთი ჩვენ არ გვზღუდავს არასდროს. არც ჩვენ არ გვაქვს უფლება შევზღუდოთ ვინმეს თავისუფლება, მათ შორის ბავშვის.“

მამა თეოდორეს თქმით, ბავშვის თავისუფლება მშობელმა სიკეთისკენ უნდა მიმართოს:

„აბა ​როგორ აღვზარდო ბავშვი, თავისუფლება თუ არ შევუზღუდე? ბავშვი ისე უნდა აღზარდო, რომ მისი თავისუფლება წარმართო სიკეთისკენ. ამაზე პასუხი არის ხოლმე ის, რომ ეს ძნელია. რა თქმა უნდა, ძნელია. ასევეა ცოლ-ქმარშიც ზუსტად. რაც ანგრევს ცოლ-ქმრულ ურთიერთობას, არის ის, რომ ისინი ერთმანეთს აღიქვამენ, როგორც საკუთრებას. როდესაც ცოლ-ქმარი მესაკუთრულად უყურებს ერთმანეთს, ისინი ერთმანეთს უზღუდავენ თავისუფლებას.“

„შენი დიპლომატიით, შენი ზრუნვით, შენი სიფაქიზით, შენი სიყვარულით უნდა ეცადო, რომ მეუღლის თავისუფლება წარმართო სიკეთისკენ. შემდეგი ​პრობლემა არის მოსმენის უუნარობა. მოვა ცოლი ჩემთან და მესაუბრება ქმარზე, პრობლემა აქვს. ადრე, ვუსმენდი ქალს და მეცოდებოდა, ვფიქრობდი, როგორი მონსტრი ქმარი ჰყავს-მეთქი სახლში. მერე მოვა ის მონსტრი და აღმოვაჩენ, რომ გადასარევი ადამიანია. ის იწყებს ლაპარაკს ცოლზე და მისი თქმით, ცოლია მონსტრი. აღმოჩნდა, რომ ერთმანეთი ეჩვენებათ მონსტრებად,“ - აღნიშნა მამა თეოდორემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად