Baby Bag

„თუ ცოცხალ გარემოში ბავშვს არ შესთავაზეს ისეთი თამაში, რომელიც მისთვის საინტერესო იქნება, მაშინ ის ამ თამაშს მოძებნის ტელეფონში,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების დასაძლევად მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს გაჯეტებისა და ონლაინ თამაშების საინტერესო ალტერნატივა შესთავაზონ:

„გაჯეტებს შიგნით აქვს ისეთი ვერაგული რაღაცები ჩადებული, რომელიც ნარკოტიკივით არის ბავშვებისთვის, ამიტომ ძალიან რთულია ისეთი ალტერნატივის შეთავაზება ბავშვისთვის, რომ ის ამას გადადებს და სხვა რაღაცაზე გადმოერთვება, თუნდაც ეს იყოს სხვა მისი მეგობარი იქვე მჯდომი. მათ ერთად შეიძლება კინოსაც უყურონ, რომ დასხდებიან. ჩვენ უნდა მოვუფიქროთ რაღაც ალტერნატივები ტელეფონის მაგივრად.

მე ვერ გეტყვით, რომ ბავშვებს აქვთ თამაშის დეფიციტი. ყველა ბავშვი თამაშით იზრდება. ბავშვებს თამაშები სჭირდებათ. ბავშვს არ შეუძლია, რომ არ განვითარდეს. რაც მისი განვითარებისთვის საჭიროა, იმას აუცილებლად მოძებნის ის მის გარშემო. რაღაც ასაკამდე ეს არის მარტო თამაში, სხვა ის ვერაფრით ვერ ვითარდება. თუ ცოცხალ გარემოში ბავშვს არ შესთავაზეს ისეთი თამაში, რომელიც მისთვის საინტერესო იქნება და მისი განვითარებისთვის იქნება საინტერესო, მაშინ ის ამ თამაშს მოძებნის ტელეფონში. ტელეფონშიც თამაშობს ის რეალურად.

კომპიუტერული თამაშები რატომ არის ასეთი მიმზიდველი? იქ ბავშვს უკმაყოფილდება ყველანაირი მოთხოვნილება, რაც მას აქვს. უკმაყოფილდება დიდობის განცდა, თავისუფლების განცდა, შეუძლია აირჩიოს რაც უნდა, სადაც უნდა, იქ წაიყვანოს თავისი გმირი. მას უკმაყოფილდება განცდა, რომ დიდია და თვითონ აკონტროლებს ვითარებას. ისეთი რაღაცები არის ჩადებული ამ თამაშებში, რომ მისი ალტერნატივის შეთავაზება ხშირად გვიჭირს ხოლმე მშობლებს. ბავშვს უნდა შევთავაზოთ ალტერნატივა,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არცერთი ბავშვი ჩაბჟირებისგან არ დამხრჩვალა ისტორიაში... ეს არ არის სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობა,“ - ექიმი ლევან ხარაშვილი

ექიმმა ლევან ხარაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვის ჩაბჟირების შემთხვევაში პანიკაში არ ჩაცვივდნენ:

„რამდენადაც საშიშად გამოიყურება ჩაბჟირების პროცესი, ამდენადვე არ არის ის საშიში. ეს არის სუნთქვის ხანმოკლე შეკავება, რამოდენიმე წამის განმავლობაში. ჩასუნთქვა უჭირთ ამ დროს ბავშვებს. შეიძლება ამ დროს ტუჩებიც კი გაულურჯდეს. ეს ძალიან საშიშად გამოიყურება. შთაბეჭდილება რჩება, რომ ბავშვი იხრჩობა. ცხადია, ამას ძალიან ემოციურად პასუხობენ მშობლები. „რამე ქენი, ბავშვი იხრჩობა,“ - არის ასეთი ტექსტები. არცერთი ბავშვი ჩაბჟირებისგან არ დამხრჩვალა ისტორიაში. ეს არ არის სიცოცხლისთვის საშიში მდგომარეობა. ბავშვს ამით არაფერი არ მოუვა.

აქ უფროსები უფრო ბევრს სცოდავენ ხოლმე. ისინი ცდილობენ ბავშვი ამ მდგომარეობიდან ძალიან სწრაფად გამოიყვანონ. ცხადია, ისინი უშვებენ უამრავ შეცდომას. პირველი, ყველაზე საშიში და სასტიკი შეცდომა, რასაც უშვებენ, არის წყლის შესხმა სახეში. ეს აბსოლუტურად არასწორია. რატომ უნდა შეასხა ბავშვს, რომელიც ნერვიულობს, ცივი წყალი სახეში? ბავშვს სუნთქვა შეეკრა და შენ კიდევ ამატებ ამას ახალ სტრესს და გამაღიზიანებელს. ამ დროს პირი დაღებული აქვს ბავშვს, შეიძლება გადასცდეს ეს წყალი, დაეწყოს შეტევითი ხველა და კიდევ უფრო უარეს მდგომარეობაში ჩააგდოთ. ბავშვი რომ ტირის, ჩაბჟირდება, მივლენ და მთელი ნაკადით სულს უბერავენ ხოლმე. ესეც რა მეთოდია, სიმართლე გითხრათ, არ მესმის. სულ რომ არაფერი არ გააკეთონ, რამოდენიმე წამში ბავშვი ამოისუნთქავს. ზოგჯერ ტკივილის მეთოდსაც იყენებენ, უჩქმეტენ ბავშვს, რომ ამოისუნთქოს. აბსოლუტურად გაუმართლებელია ეს. დაველოდოთ რამოდენიმე წამი მოთმინებით. ბავშვი ამოისუნთქავს და ცხოვრება გაგრძელდება ნორმალურ რეჟიმში,“- მოცემულ საკითხზე ლევან ხარაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჯანმრთელობის ფორმულა“ 

წაიკითხეთ სრულად