Baby Bag

ბავშვს სულ ტელეფონი უჭირავს და თამაშებს თამაშობს, როგორ მოვიქცეთ? - ის, რომ საერთოდ ჩამოვართვათ ეს და დავსაჯოთ, მე არ მიმაჩნია სწორად

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვების სხვადასხვა პრობლემასთან დაკავშირებით მშობლების შეკითხვებს უპასუხა და მათ რეკომენდაციები მისცა:

როგორ უნდა დაძლიოს 11 წლის ბავშვმა სიმაღლის შიში?

პატარა ბავშვებს არ აქვთ სიმაღლის შიში. ამიტომ სულ უკან ვდევთ, რომ არ აცოცდეს ფანჯარაზე, რომ არ მიიდგას სკამი. თუ ბავშვი მაინც ახერხებს ამას, შეკივლებით დავასწავლით ხოლმე, რომ ეს ძალიან სახიფათოა და საშიშია. ასეთ დროს უფროსი ადამიანი უნდა იყოს ბავშვის გვერდით, უფროს ადამიანს უნდა ჰქონდეს სიმყარე და მას არ უნდა ჰქონდეს ამის შიში. ბავშვს არ უნდა ვაიძულოთ, რომ ეს სწრაფად გადალახოს. ნაბიჯ-ნაბიჯ შეგიძლიათ თქვენთან ერთად გადაძლიოს ეს ბევრჯერ ერთი და იმავეს გამეორებით.

ბავშვს სულ ტელეფონი უჭირავს და თამაშებს თამაშობს, როგორ მოვიქცეთ?

ეს ონლაინ თამაში რა შინაარსის არის, ვნახოთ. თუ ბავშვს გარემო არ სთავაზობს რაიმე უფრო საინტერესოს, სწორედ მაშინ გარბიან ადამიანები მისგან. თუ ბავშვი თამაშობს თამაშს, რომელშიც არის ტანკი, საინტერესოა, რა მოსწონს მას ამ ტანკებში? იქნებ ვინმე ელაპარაკოს სამხედრო საქმეზე, იქნებ ასეთი ტიპის ინფორმაციებით აღჭურვოთ ბავშვი, რომ ეს თავისი თამაში თვალსაწიერის გაფართოებისთვისაც გამოვაყენებინოთ. მთავარია, რომ ეს არ ხდებოდეს მთელი დღე, მთლიანად არ შეიწოვოს ამ თამაშმა ბავშვი. ის, რომ საერთოდ ჩამოვართვათ ეს და დავსაჯოთ, მე არ მიმაჩნია სწორად.

როგორ ვუშველო უნიჭიერეს, მაგრამ ზარმაც შვილს, გამოცდებზე პრობლემები არ ექმნება, დაჯდება და წინა დღეს სწავლობს...

თუ ბავშვი დაჯდება, გამოცდის წინა დღეს სწავლობს და პრობლემები არ ექმნება, არ ჰქონია პრობლემა. რა გინდათ მაშინ? გამოიყენოს უნიჭიერესმა ადამიანმა დრო სხვა რამეების ათვისებისთვის. მარტო გაკვეთილები ხომ არ არის სამყაროში საინტერესო?! თუ პრობლემა ექმნება, მაშინ სხვაა, მაგრამ პრობლემა არ ექმნება ბავშვს და თუ ეს მაინც არის ჩვენი პრობლემა, ეს არასწორია.

წყარო:​ REDMED • რედმედი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ყველაფრის უფლებას აძლევ, არ სჯი, ყველაფერს უსრულებ, ეს არ არის პოზიტიური მშობლობა,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „Zoom განათლებაზე“ პოზიტიური მშობლობის შესახებ ისაუბრა:

„რა არის პოზიტიური მშობლობა? პოზიტიური მშობლობა ყველას ესმის, რომ ეს არის, როდესაც ხარ კარგი მამა და კარგი დედა. ეს რაში გამოიხატება? ხარ მეგობრული, ყველაფრის უფლებას აძლევ, არ სჯი, ყველაფერს უსრულებ. ეს არ არის პოზიტიური მშობლობა. პოზიტიური მშობლობა არის ბავშვის პატივისცემა, მისი საჭიროებების დანახვა, თვითმართვისა და თვითრეგულაციის სწავლება მისთვის. ჩვენ კი არ ვბრაზდებით ის რომ ბრაზდება, არ ვცდილობთ პრობლემური ქცევის ჩაქრობას, გადატანას, ბავშვის მოსყიდვას. ჩვენ ვასწავლით, როგორ დაძლიოს ბავშვმა ბრაზი. ეს მშობელმა უნდა გააკეთოს.

ყველაფრის უფლების მიცემა და ჩარჩოს არქონა ადამიანს შავ დღეში აგდებს. ნევროზის ერთ-ერთი წყარო შეიძლება ეს იყოს, როდესაც გარემო არაპროგნოზირებადია. როდესაც არ იცი ქცევას რა შედეგი მოჰყვება, ეს არის საშინელება. უნდა იყოს წინასწარ გაწერილი, გახმოვანებული წესები და ქცევის შედეგები. ისე კი არა, რომ დღეს კარგ ხასიათზე ვარ და გავატარებ და ხვალ ცუდ ხასიათზე ვარ და წამოგარტყამ, ეს უნდა იყოს თანმიმდევრული. ეს არის პოზიტიური მშობლობა.

ის კი არ არის პოზიტიური მშობლობა, რომ ბავშვს მოვისყიდი, წავალ, რამეს ვუყიდი. პოზიტიურ მშობლობაში განათლების მიცემისას, მშობლებს სთხოვენ, რომ რაღაცის სანაცვლოდ მატერიალური საჩუქრები არ გაუკეთონ შვილებს. სჯობს სიტყვები გამოიყენონ. მნიშვნელოვანი ადამიანისგან კარგი და წამახალისებელი სიტყვები ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე მატერიალური საჩუქრები,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​Zoom განათლებაზე

წაიკითხეთ სრულად