Baby Bag

„ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა ქალის თვითრეალიზაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და იმ პრობლემებს გაუსვა ხაზი, რომელსაც ქალბატონები ამ გზაზე აწყდებიან:

„დანაშაულის გრძნობა ბავშვებთან მიმართებაშიც მოდის ამ ტრადიციებიდან, რომ „რა დედა ხარ შენ, შენს შვილებს ყურადღებას აკლებ და სადღაც რაღაც ფულისთვის მუშაობ, იმის მაგივრად, რომ სახლში იჯდე სოკოსავით.“ ბავშვისთვის მთავარი არის ბედნიერი დედა, სრულფასოვანი დედა, შემდგარი დედა. ბედნიერ დედას ჰყავს ბედნიერი ბავშვები. განადგურებულ, დასტრესილ, არათვითრეალიზებულ დედას ჰყავს დასტრესილი და დანევროზებული ბავშვები. ჩვენ არ გვაქვს ამის კულტურა და მაგალითი, როგორ გავატაროთ ბავშვებთან დრო ხარისხიანად. დედაც და შვილის სახლში ვართ, ის თავის კომპიუტერშია ჩაყირავებული, მე სადილებს ვხარშავ თუ იატაკს ვწმენდ, ეს არ არის სრულფასოვანი ურთიერთობა. გამოყავით 15 წუთი, ერთი საათი, სადაც ბავშვთან იქნება გულიდან გულში საუბარი, ეთამაშეთ მისთვის საყვარელი თამაში. კვირის განმავლობაში 2-3 საათი გამოყავი, რომ შენს შვილთან ერთად წახვიდე სადმე, გაისეირნო, აქტიური დასვენების სახეობებს მიმართო.

თვითრეალიზაციის არარსებობა, რომ ქალებში იწვევს ნევროტიზაციას, ამაზეც ნურავინ ნუ შემედავება. ათასობით მაგალითის მოყვანა შემიძლია. თითქოს არ შია, თითქოს მოგზაურობა, ნებისმიერი ფასის ტანსაცმელს იყიდის, ერთი ძიძა, მეორე დამლაგებელი, მაგრამ თვითრეალიზაციის არარსებობა ნებისმიერ ადამიანს ანგრევს. ეს იწვევს დეპრესიას, ნევროტიზაციას. აქვე თავს იჩენს საზღვრების დაცვის პრობლემა. მე რაღაც მინდა, რაღაც გადავწყვიტე და ჩემი ოჯახის წევრი ხელს მიშლის ამაში. ზოგადად საზოგადოების პრობლემაა, რომ ქალი უნდა იყოს ოჯახისა და შვილების განკარგულებაში ყოველთვის, მათ ემსახუროს. მას თვითონ რა უნდა, რა უხარია, უნდა თვითრეალიზება, არ უნდა თვითრეალიზება, ეს არავის აინტერესებს. აღარ არის ეს ასე! კაცებო, თქვენც შეიგნეთ, რომ ქალი არის საზოგადოების სრულფასოვანი წევრი და ოჯახის სრულფასოვანი საყრდენი. ქალებს გვეშლება ხელი, რომ ვიყოთ თვითრეალიზებულები. ქალი არის ოჯახში მოსამსახურის როლში. ის თავის ოჯახს ემსახურება. მინდა, სწორად გაიგოთ. ამ მსახურებაში არაფერი სათაკილო და ცუდი არ არის. ყველა ჩვენგანი, ქალიც, კაციც, ვემსახურებით ჩვენს ოჯახში ერთმანეთს, შვილებს. მეორეს მხრივ, ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL Academy

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა" - როგორ მოვიქცეთ თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას

,,ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა" - როგორ მოვიქცეთ თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი თინეიჯერ შვილთან ურთიერთობისას და რა დეტალები უნდა გაითვალისწინოს მან იმისთვის, რომ ამ პერიოდში მოზარდთან პოზიტიური ურთიერთობა შეინარჩუნოს - ამის შესახებ ფსიქოლოგი, მარინა კაჭარავა ​საუბრობს. 

,,ამ პერიოდში ადამიანში თვითშეფასება ძალიან დაბლდება, უმეტესწილად - აქვთ გარეგნობის კომპლექსი, ჰგონიათ - რომ არაფერს წარმოადგენენ და არაღიარებულები არიან და ა.შ. ერთადერთი უალტერნატივო არის მასთან მეგობრობა. მაგალითად, თინეიჯერი შვილი უსმენს რაიმე მუსიკას, რაც მშობელს არ მოსწონს - უნდა დაჯდე მასთან ერთად და მოუსმინო; კი არ აუკრძალო და ჭკუა დაარიგო, არამედ - ინტერესი გამოხატო. როდესაც მე, მშობელი ვჯდები მასთან ერთად და რაღაცას ვაკეთებ, მისი თანატოლივით ვხდები და უფრო მენდობა, ვიდრე მაშინ, როცა დირექტივებს ვიძლევი - ეს არ გააკეთო. მშობელი ზოგჯერ კმაყოფილია, როცა ჰგონია, რომ შვილს აკონტროლებს და წარმოდგენა არ აქვს, მისი შვილი რას ფიქრობს, რას აკეთებს, სად არის. სწორედ ისეთ მშობლებს არ აქვთ ეს წარმოდგენა, რომლებიც ამბობენ, რომ ჩემი შვილი მე ამას ვერ გამიბედავს. უალტერნატივოა მეგობრობა და ავტორიტეტის შენარჩუნება. როგორ ვინარჩუნებთ ავტორიტეტს - იმით, რომ შვილმა დაინახოს, ერკვევი იმ რაღაცებში, რაშიც ის ერკვევა; რომ გაქვს სტატუსი და რაღაცას წარმოადგენ; რომ კარგად გამოიყურები... რამდენად გცემს საზოგადოება პატივს. ამას ყველაფერს ის ზომავს საკუთარი საზომით. მაგრამ მთავარი მომენტი არის ის, რომ ის თინეიჯერი მომღერალი, რომელიც შენს შვილს მოსწონს, უნდა გესმოდეს - მე მესმის შენი - ეს არის უალტერნატივო გზავნილი ადამიანისთვის. 

11 წლისას თავი უკვე დიდი ჰგონია. ამ ასაკაში ფიქრობენ, რომ ყველაფერი იციან და ყველაფრის უფლება აქვთ. შშობლის ნერვიულობა პირდაპირ გადაეცემა ბავშვს. ამ დროს მშობელს აქვს პრობლემა და არა მოზარდს. თუ მე ბავშვს მშვიდად ველაპარაკები ნებისმიერ თემაზე, მაშინ სისადავე ბევრ რამეს შველის. სინამდვილეში, ამ ასაკში აქვთ განცდა, რომ მათი არავის ესმის, არავის სჭირდება და მშობელი ჩამორჩა დროს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ხშირად იხმარეთ წინადადება - ჰო, დე, მე მესმის შენი, რა საინტერესოა. როდესაც მოზარდი გეტყვის რაიმეს და პასუხობ - სისულელეს ნუ მეუბნები, აქ უკვე კომუნიკაცია დასრულებულია. როგორც თქვენ განიცდით, ისე - ბავშვი", - აღნიშნავს კაჭარავა.

წაიკითხეთ სრულად