„ტანტრუმი არ არის ცუდი ქცევა - ამ დროს ორგანიზმში არის ქარიშხალი და ჩვენი მოვალეობაა ბავშვებს ტანჯვა შევუმსუბუქოთ''

​მამა შალვა კეკელიამ მშობლებისა და შვილების ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა. დეკანოზმა აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ, რაც ბავშვისადმი არასწორი დამოკიდებულების გამოვლინებაა:

„ბავშვი დაბადებიდან პიროვნებაა. მას თავისი ინდივიდუალური მე აქვს. ​მშობლები შვილებს პიროვნებებად არ აღიარებენ. სულ უყურებენ, როგორც ბავშვებს. ერთ-ერთ ქვეყანაში ვიყავით და იქ ერთი ქალბატონი მესაუბრებოდა, საქართველოში შვილი მყავს, აქედან ვეხმარებიო. ვუყურებ ამ ქალს, 65-70 წლის არის. თქვენი შვილი რამდენი წლისაა-მეთქი, ვკითხე. 42 წლის არის ჩემი ბიჭიო. პატარა ბიჭი ჰყავს, 42 წლის ბიჭს საკუთარი თავის რჩენა არ შეუძლია. ​დედაც უყურებს ისევ როგორც ბავშვს, ისევ მისახედია, ისევ საპატრ​ონოა. ასე უდგებიან ამ ყველაფერს. შვილიც პიროვნებაა, მას უნდა მისცე თავისუფლება, ღმერთმა მისცა მას თავისუფლება, შენ როგორ უზღუდავ თავისუფლებას?“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, თავისუფლება არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ:

„თავისუფლება იმას კი არ ნიშნავს, რომ ყველაფრის უფლება მისცე საკუთარ შვილს. შენ უნდა იცოდე მას რა სჭირდება. ისე უნდა მოექცე მშობელი შვილს, ისე უნდა გააკეთებინო რაღაც, რომ თითქოს მან მიიღო გადაწყვეტილება, თვითონ გააკეთა. ​ისე უნდა შეუტრიალო ეს საქმე, რომ ვითომ მან გააკეთა. სტიმული უნდა მისცე ბავშვს, უნდა შეაქო, რაღაცას რომ გააკეთებს. საყვედურიც უნდა უთხრა შვილს, საყვედურის გარეშე არ შეიძლება. რაღაც ფორმებია მოსაძებნი ურთიერთობაში. როდესაც ამით გაზრდი შვილს, როდესაც გააცნობიერებ, რომ ისიც ღირსეული პიროვნებაა, მერე უკვე ყველაფერი სხვანაირად იქნება. ეს დაკარგა ჩვენმა თაობებმა, ამაში განადგურდა. დაუშვა ბავშვმა შეცდომა, არაუშავს. შენც მიეცი უფლება, მერე დაელაპარაკე, აუხსენი.“

„დედაჩემი ჩემთვის არის ყველაფერი. დღესაც „დედიკოთი“ მივმართავ. სიტყვას აქვს საოცარი ძალა. მე ძალიან არ მომწონს, როდესაც მშობლებს სახელებით მიმართავენ. ეს რამოდენიმე წლის წინ შემოვიდა, დაიწყეს მშობლისთვის სახელით მიმართვა. გააქრეს ეს დამოკიდებულება. „დედიკოზე“ ლამაზი რა უნდა იყოს? დედას სახელით რატომ უნდა მიმართო? ერთადერთი მყავს ხომ დედიკო და მამიკო, ამაზე ძვირფასი რა უნდა იყოს?! რა მნიშვნელობა აქვს, რა ასაკში ხარ?! 90 წლის რომ იყო და დედიკო გყავდეს, ბედნიერი კაცი ხარ. შენ შენი შვილი მამიკოთი რომ მოგმართავს, ამაზე ტკბილი და ამაზე გემრიელი, არ ვიცი რა არის. აქედანაც​ დაიწყეს მშობელსა და შვილს შორის გაუცხოვება. მშობელს უნდა ჰქონდეს შვილთან თანატოლის დამოკიდებულება, მაგრამ შვილს არასდროს უნდა ჰქონდეს მშობელთან თანატოლის დამოკიდებულება. არ უნდა დაავიწყდეს, რომ ის მშობელია. შვილის ღირსება ის არის, რომ შენ მთელი ცხოვრება იცი, რომ ის შენი მშობელია,“ - აღნიშნულ თემაზე დეკანოზმა ტელეკომპანია „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი ობიექტივი