Baby Bag

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

საზოგადოების გარკვეული ნაწილი არ იცნობს უგულებელყოფას, როგორც ბავშვზე ძალადობის ერთ-ერთ ფორმას - აღნიშნულის შესახებ unicef Georgia წერს. 

მოცემული გამოსახულებები გვიჩვენებს უგულებელყოფის უარყოფით გავლენას ბავშვის თავის ტვინზე.


ფოტოზე გამოსახულია ორი 3 წლის ბავშვის თავის ტვინის კომპიუტერული ტომოგრაფია. მარცხენა მხარე ასახავს ნორმალურ პირობებში აღზრდილ, ჯანმრთელ ბავშვს. მარჯვენა მხარეს კი გამოსახულია ბავშვი, რომლის პრობლემა, სენსორული დეპრივაცია (შეგრძნებების სიმწირე ან არარსებობა) უგულებელყოფილია.


როგორც ხედავთ, უგულებელყოფილი ბავშვის თავის ტვინი ჩვეულებრივზე მნიშვნელოვნად მცირეა. მას აგრეთვე აღენიშნება ტვინის ქერქის განვითარების პათოლოგიაც.

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

წყარო: ​unicef

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს „მე მინდა,“ მათ უნდა ისწავლონ პატივისცემა და სიმდაბლე,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს „მე მინდა,“  მათ უნდა ისწავლონ პატივისცემა და სიმდაბლე,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე შვილის სწორად აღზრდის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მშობლებს მართლმადიდებლური აღზრდა ხშირად არასწორად ესმით:

„ჩვენ ძალიან ხშირად გვგონია, რომ შვილის მართლმადიდებლურად აღზრდა ნიშნავს, რომ ბავშვს ლოცვები დააზეპირებინო, ამარხულო, ტაძარში მიიყვანო. ბავშვი ამ დროს ტირის, ჩვენ ვეუბნებით: „იყავი, გაუძელი!“ მართლმადიდებლური აღზრდა ნიშნავს შემდეგ რამეს: ოჯახში უნდა იგრძნობოდეს, რომ იქ არის ღმერთი. ბავშვი ამას ინტუიციურად გრძნობს და ხედავს. ამის დასტური, უპირველეს ყოვლისა, არიან მშობლები, როგორც მაგალითი. ნათელი ოჯახისთვის იყავი ჯერ, შენი შვილებისთვის იყავი. ძალიან მნიშვნელოვანია ქრისტიანული ზნეობა.“

მამა თეოდორე გიგნაძეს საინტერესო მაგალითი მოჰყავს იმის დემონსტრირებისთვის, თუ როგორ არ უნდა მოიქცნენ მშობლები, რათა ბავშვი არ გაირყვნას:

„მაგ. სუფრასთან სხედან მამა, დედა, ბავშვები და ბებია. წარმოვიდგინოთ, რომ სუფრაზე დადეს დაჭრილი ქათამი. ბებიამ ამ დროს აიღო ქათმის საუკეთესო ნაჭრები და ბავშვებს დაულაგა. ეს არის ბავშვების გარყვნა. ჩემი ბავშვობიდან ბევრი არაფერი მახსოვს, მაგრამ მახსენდება, ბებია რამეს რომ დაგვიდებდა, მამა დაუცაცხანებდა და კარგ ნაჭერს გვერდით გადადებდა. ყველაფერი საუკეთესო ბავშვისთვის გვინდა, აბა ვისთვის გვინდა, მაგრამ ეს ისე უნდა გაკეთდეს, რომ ბავშვმა ვერ დაინახოს. ის ვერ უნდა მიხვდეს, რომ ყველაზე საუკეთესო ნაჭერი მას დაუდეს. ეს არ უნდა იცოდეს ბავშვმა. მეტსაც გეტყვით, საუკეთესო ნაჭერი უნდა დაუდონ მამას. რატომ მამას? იმიტომ, რომ მამა ოჯახის მარჩენალია, ის ზნეობრივი მაგალითია. საუკეთესო ნაჭერი უნდა დაუდონ დედას, რომ ბავშვებმა ისწავლონ პატივისცემა, სიმდაბლე. დამერწმუნეთ, თეძოსა და ბარკალზე მნიშვნელოვანი სიმდაბლის სწავლაა.“

„სინამდვილეში ყველაფერი საუკეთესო ბავშვებს უნდა მისცე, აბა ვის უნდა მისცე?! მე უბრალოდ მაგალითი მოვიყვანე, რომ ბავშვები არ გაიზარდონ ეგოისტებად. ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს: „მე მინდა!“ ბავშვთან იმპერატიული ტონით საუბრით, ბარბაროსული მეთოდებით, პიროვნული თავისუფლების შელახვით არაფერი გამოვა. შენ ასე ცოტა ხნით დაიმორჩილებ ბავშვს, მაგრამ ის გაიზრდება, ხელს აგიქნევს და კარგად იყავიო, გეტყვის. მთავარია მაგალითი, ზნეობრივი მაგალითი,“ - აცხადებს მამა თეოდორე გიგნაძე.

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად