Baby Bag

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი - მხარდაჭერა, ყურადღება, ზრუნვა, გაგება

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი - მხარდაჭერა, ყურადღება, ზრუნვა, გაგება

როგორია ჯანსაღი ურთიერთობა და როგორ შეიძლება გადაილახოს სხვადასხვა პრობლემების, ცვლილებებისგან გამოწვეული კრიზისი? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, მარინა ბოსტოღანაშვილი.

როგორია ჯანსაღი ურთიერთობა?

ქალსა და მამაკაცს შორის ჯანსაღი ურთიერთობა არის კომუნიკაცია ორ თვითკმარ ინდივიდს შორის, რომელიც დაფუძნებულია ურთიერთგაგებასა და პატივისცემაზე, აქვთ სრულიად გამჭვირვალე და წინასწარ შეთანხმებული მიზნები და ასევე, ეს ურთიერთობა მოიცავს პასუხისმგებლობას აღებულ ვალდებულებებზე. ასეთ ურთიერთობაში ადგილი არ აქვს ემოციური ძალადობის რაიმე გამოვლინებას. ზოგადად, ეს განმარტება ყველაზე ზუსტად აღწერს ორ ფსიქიკურად ჯანსაღი ადამიანის ურთიერთობას. ამის განხორციელება რეალურ ცხოვრებაში საკმაოდ რთულია, რადგან ყველას არ შეუძლია სრულად განთავისუფლდეს ფსიქო-ემოციური ტრავმებისგან (რომლებიც ცხოვრების მანძილზე აქვთ მიღებული).

- რას ურჩევდით წყვილებს, როგორ ააწყონ ასეთი ურთიერთობა?

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი:

  • მხარდაჭერა - ეს არის პიროვნების ყოფნა და ჩართულობა მისი პარტნიორის ცხოვრებაში. ინტერესის გამოვლენა მნიშვნელოვან მოვლენებზე, სიხარულის გაზიარება და სირთულეების ერთად გადალახვა. პარტნიორის მხარდასაჭერად ადამიანს მოეთხოვება ფიზიკურად მის გვერდით ყოფნა, მზად ყოფნა მოუსმინოს მის აზრებს და საჭიროების შემთხვევაში სასარგებლო რჩევა მისცეს, ყოველთვის დაესწროს პარტნიორისთვის მნიშვნელოვან ღონისძიებებს
  • ყურადღება - კიდევ ერთი ფორმაა გვერდში დგომის, რომელიც გამოხატულია აქტიურ მოქმედებებში. დღესასწაულების მოლიცვაში, ყოველდღიურ დაინტერესებაში თუ როგორ ჩაიარა მისმა დღემ, როგორ გრძნობს თავს, რამე ხომ არ სჭირდება, რაშიც თქვენ შეძლებთ დახმარებას
  • ზრუნვა - ეს არის პარტნიორის ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება. დაწყებული ფიზიკური დახმარებით, დამთავრებული ავადმყოფობის (უმწეობის) პერიოდში მასზე ზრუნვით, რაც გამოიხატება მძიმე ჩანთების გადაადგილების დროს დახმარების გაწევაში, პარტნიორის ორსულობის დროს ფეხსაცმლის ჩაცმის დახმარებაში, ოთახის დასუფთავებაში და ასე შემდეგ
  • გაგება - სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ადამიანის მიღება ისეთი, როგორიც არის. ჩვეულებრივ, აქ იწყება ემოციური ძალადობა, რადგან იმის ნაცვლად, რომ მივიღოთ ადამიანი, როგორიც არის ან დავასრულოთ მასთან ურთიერთობა, ჩვენ ვცდილობთ გამოვასწოროთ და მოვარგოთ ჩვენს ხასიათს.

- ჯანსაღი ურთიერთობის შენარჩუნებაც ყურადღებას მოითხოვს. რა უნდა გაითვალისწინონ წყვილებმა?

- ქალსა და მამაკაცს შორის ჯანსაღი ურთიერთობა გამორიცხავს ძალადობის ნებისმიერ ფორმას, შესაბამისად, „გაგების“ კონცეფციაში ფსიქოლოგები მოიაზრებენ პარტნიორების უნარს, მიიღონ ერთმანეთი ისეთები, როგორებიც არიან, ასევე აწარმოონ დიალოგი. დასხდნენ მოლაპარაკების მაგიდასთან და გაარკვიონ ერთმანეთის საჭიროებები, სურვილები და უკმაყოფილებები, რის შემდეგაც მიიღებენ გადაწყვეტილებას დარჩნენ ერთად ან მშვიდობიანად დაიშალონ.

რა უწყობს ხელს ჯანსაღ ურთიერთობებს:

1. ორმხრივი დამოკიდებულების განცდა - იმის გაცნობიერება, რომ თქვენი საკუთარი კეთილდღეობა დამოკიდებულია თქვენი პარტნიორის კეთილდღეობაზე, ხოლო თქვენი პარტნიორის კეთილდღეობა დამოკიდებულია თქვენს კეთილდღეობაზე.

2. ნდობა – რწმენა იმისა, რომ გადაწყვეტილების მიღებისას პარტნიორი ხელმძღვანელობის სურვილით არ დაგიშავოს, მაშინაც კი, როცა გაბრაზებულია.

3. პარტნიორებმა განიხილონ თუ რა აწუხებთ. გამოხატონ გრძნობები ისე, რომ არ დააზიანონ ერთმანეთი, გაუგონ და „გაუძლონ” პარტნიორს, რომელიც ,,აფექტის” მდგომარეიბაშია, ხოლო ამ დროს არ განადგურდნენ (არ ჩაიკეტონ, განაწყენდნენ) თავად.

4. პარტნიორისგან პატიების თხოვნის შესაძლებლობა, თუ მან თავისი სიტყვებით ან მოქმედებებით დაგაზიანათ.

5. პარტნიორთან პირდაპირ საუბრის შესაძლებლობა, მათ საჭიროებებსა და სურვილებზე, იმის მოლოდინის გარეშე, რომ ის თავად გამოიცნობს.

6. პარტნიორისგან დახმარების თხოვნა, როდესაც ის შენ გესაჭიროება.

7. პარტნიორის უარის აღქმა ისე, რომ ეს არის მხოლოდ უარი გარკვეულ თხოვნეზე და არა შენი უარყოფა.

8. ერთმანეთის ინტერესების გათვალისწინებით მოლაპარაკების უნარი და მიღწეული შეთანხმებების შესრულება.

- გრძელვადიანი ურთიერთობა სხვადასხვა ეტაპს გადის და რა თქმა უნდა, სირთულეებსაც აწყდება. როგორ შეიძლება გადაილახოს სხვადასხვა პრობლემების, ცვლილებებისგან გამოწვეული კრიზისი?

ხანგრძლივმა ურთიერთობებმა შეიძლება გაიაროს სხვადასხვა ეტაპი და შეხვდეს სირთულეებს, რაც ნებისმიერი ურთიერთობის ბუნებრივი ნაწილია. თუმცა, ამ სირთულეებმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს კრიზისები, რამაც შეიძლება დაძაბოს ურთიერთობა და გაართულოს განვითარება. 

არსებობს რამდენიმე გზა, რომელიც დაგეხმარებათ ამ გამოწვევების დაძლევაში:

1. კომუნიკაცია - გრძელვადიან ურთიერთობაში გამოწვევების დაძლევის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი კომუნიკაციაა. პარტნიორები უნდა იყვნენ გულახდილები ერთმანეთთან, გამოხატონ თავიანთი გრძნობები და შეშფოთება განსჯის გარეშე. ეს ხერხი დაგეხმარებათ შექმნათ ნდობით სავსე ურთიერთობა .

2. თანაგრძნობა - ასევე, აუცილებელია პარტნიორის მიმართ თანაგრძნობა და გაგება. ეს ნიშნავს იმას, რომ შეეცადოთ შეხედოთ სიტუაციას მათი პერსპექტივიდან და გაუგოთ მათ. მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ყველა განსხვავებულად განიცდის სამყაროს. თანაგრძნობას შეუძლია ხელი შეუწყოს კრიზისის გადალახვას და პარტნიორებს შორის ღრმა კავშირი დაამყაროს.

3. პრობლემების გადაჭრის უნარები - პრობლემის გადაჭრის კარგი უნარ-ჩვევების ქონა წყვილებს ეხმარება დაძლიონ ნებისმიერი სირთულე, რომელსაც აწყდებიან ურთიერთობაში. ეს ნიშნავს პრობლემის ძირეული მიზეზის იდენტიფიცირებას, შესაძლო გადაწყვეტილებების შესწავლას და მოქმედების საუკეთესო კურსის არჩევას. წყვილებს შეუძლიათ გადალახონ ნებისმიერი გამოწვევა, რომელიც მათ წინაშე დგას.

4. მოქნილობა - ასევე მნიშვნელოვანია იყოთ მოქნილი თქვენს ურთიერთობაში.

ცვლილება მუდმივი ფაქტორია ცხოვრებაში და წყვილები, რომლებსაც შეუძლიათ ამ ცვლილებებთან ადაპტირება, უფრო მეტად მიაღწევენ წარმატებას გრძელვადიან ურთიერთობაში. ეს ნიშნავს გახსნილობას, ახალი გამოცდილებისა და საქმის კეთების სხვადასხვა გზებს.

5. მოიძიეთ პროფესიონალური დახმარება - ზოგჯერ წყვილებს შეიძლება დასჭირდეთ გარე დახმარება, ურთიერთობაში არსებული კრიზისის დასაძლევად. ფსიქოთერაპევტს შეუძლია უზრუნველყოს ობიექტური პერსპექტივა და დაეხმაროს ნებისმიერი ძირითადი პრობლემის იდენტიფიცირებასა და მოგვარებაში.

დასკვნის სახით შემიძლია ვთქვა, რომ გრძელვადიან ურთიერთობას შეიძლება შეექმნას სხვადასხვა პრობლემა, მაგრამ ეფექტური კომუნიკაციით, თანაგრძნობით, პრობლემის გადაჭრის უნარებით, მოქნილობით და პროფესიონალური დახმარებით, წყვილებს შეუძლიათ გადალახონ ნებისმიერი კრიზისი.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?
რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში და რამდენად დიდი როლი აქვს მას? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი.
- ბავშვის აღზრდის პროცესში, ძირითადად დედები არიან ხოლმე ჩართულები. რამდენად მნიშვნელოვანია მამის როლი?
- მამის როლი ბავშვის აღზრდის პროცესში ნამდვილად მნიშვნელოვანია. ბავშვს სჭირდება გვერდით, როგორც დედა, ისე მამა. მისთვის აუცილებელია მამა იყოს დაინტერესებული, მხარს უჭერდეს, უყვარდეს, უგებდეს და აფასებდეს. ამ მხრივ, მამის მიერ შეტანილი წვლილი განსხვავდება იმისგან, რასაც დედა აძლევს შვილებს და მხოლოდ დედასთან ურთიერთობა ამას ვერ ჩაანაცვლებს. დღეისათვის მამების როლი ბავშვების აღზრდის პროცესში შეცვლილია. ამ მხრივ შეინიშნება დადებითი ტენდენცია - მამების მეტი ჩართულობა ბავშვთან დაკავშირებულ სხვადასხვა პროცესში. მამის მონაწილეობა აღზრდაში აღარ შემოიფარგლება მხოლოდ ფინანსური მხარდაჭერით და დისციპლინის უზრუნველყოფით. ეს ტენდენცია იკვეთება იმ მომენტებშიც, რომ დღეს უფრო ხშირად ნახავთ მამას, რომელიც მიჰყვება შვილს ექიმთან კონსულტაციაზე, მშობელთა კრებაზე ან უბრალოდ თავისუფალ დროს ატარებს ბავშვთან. ეს გარკვეულწილად დაკავშირებულია შეცვლილ სოციალურ და ეკონომიკურ რეალობასთან - მამებს დღეს მეტად აქვთ საშუალება, ჩაერთონ ბავშვებზე ზრუნვის პროცესში, ხოლო დედებს მეტად აქვთ საშუალება, რეალიზდნენ პროფესიაში და შექმნან ეკონომიკური დოვლათი.
- ცალ-ცალკე რომ ვისაუბროთ მამის როლზე გოგონების და ბიჭების შემთხვევაში.
- ორივე სქესის ბავშვისთვის მამის მონაწილეობა აღზრდის პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ასეთი მამების შვილები უკეთესად ვითარდებიან, აქვთ ჯანსაღი სოციალური ურთიერთობები და ზრდასრულ ასაკშიც მეტად წარმატებულები არიან. მეცნიერები ამას „მამის ეფექტს“ უწოდებენ. „მამის ეფექტი“ არის ერთგვარი ქოლგა, რომლის ქვეშ მოიაზრება ყველა ის სარგებელი, რაც მოსდევს ბავშვის ცხოვრებაში მამის არსებობას და მონაწილეობას. საინტერესოა, რომ ბევრი კვლევის მონაცემებით, მოზარდობის ასაკამდე მამის ეფექტი ბიჭების და გოგონების აღზრდაში დიდად არ არის განსხვავებული. მოზარდობის პერიოდში კი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი როლი მიუძღვის გოგონების თვითშეფასების, იდენტობის და საწინააღმდეგო სქესთან ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებაში. მოზარდი ბიჭების შემთხვევაში, მამა არის როლური მოდელი, ასევე ზეგავლენას ახდენს იმაზე, თუ რამდენად აქტიური იქნება მოზარდი სოციალურ ურთიერთობებში. მოზარდობის პერიოდში აღზრდაში ჩართული მამების შვილები ნაკლებად არიან მიდრეკილი განახორციელონ სარისკო და სოციალურად მიუღებელი ქცევა, ან მიიღონ ნაადრევი სექსუალური გამოცდილება.
- რა სახის პრობლემა შეიძლება გამოიწვიოს მამის პასიურობამ აღზრდის პროცესში?
- მამის პასიური პოზიცია შეიძლება გამოიხატებოდეს იმაში, რომ ბავშვებზე ზრუნვის მთელი პასუხისმგებლობა გადაჰქონდეს დედაზე (მათ შორის, ბევრი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება). ასეთ შემთხვევაში, მამა ნაკლებად იზიარებს პასუხისმგებლობას აღზრდის პროცესზე და არ რეაგირებს ბავშვის ქცევაზე, არ აძლევს ადეკვატურ უკუკავშირს, შესაძლოა, ყველაფრის ნებას რთავდეს ბავშვებს, ან უბრალოდ არ რეაგირებდეს არც კარგ და არც ცუდ ქცევაზე. ასევე შესაძლოა, მამა იყოს დისტანციური, ემოციურად მიუწვდომელი, ასეთ შემთხვევაში ბავშვს უჭირს მამის დამოკიდებულების ინტერპრეტაცია - მოეწონა ეს საქციელი თუ ეწყინა? ორივე შემთხვევაში, ბავშვის საჭიროებები (ფიზიკური, ემოციური, სოციალური) არ არის მიღებული და დაკმაყოფილებული. შესაბამისად, ის სარგებელი, რასაც ბავშვი მიიღებდა აღზრდის პროცესში აქტიურად ჩართული მამის შემთხვევაში, მათ შორის, უსაფრთხოების განცდა (მამა დიდი და ძლიერია, ზრუნავს დედაზე და მასზე), ჯანსაღი ემოციური მიჯაჭვულობა და წარმატებულობის განცდა (როდესაც მამა ამაყია შვილის მიღწევებით და გამოხატავს ამას), განსხვავებული აზრი რეალობის სხვა კუთხით დანახვა, ვიდრე დედა ხედავს, და ბევრი სხვა სარგებელი იკარგება.
- რა დადებითი შედეგები შეიძლება ჰქონდეს ორივე მშობლის თანაბარ ჩართულობას და როგორ შეიძლება შევცვალოთ გავრცელებული წარმოდგენა, რომ შვილების აღზრდა დიდწილად დედების მოვალეობაა?

- ნებისმიერი მამაკაცისთვის, გახდეს მამა ძალიან დიდი მოვლენაა. რეალურად არავინ იცის, როგორი მამა იქნება მანამ, სანამ ამ რეალობაში არ აღმოჩნდება. ყოველი ახალი რეალობა კი ადამიანისთვის სტრესია. სამწუხაროდ, მამის როლის მორგებას ბევრად ნაკლები ყურადღება ეთმობა, ვიდრე დედობას. ამ ახალი როლისთვის მას ფიზიკური მომზადებაც სჭირდება და ემოციურიც (უძილო ღამეები, ზოგჯერ ჩვილის ხშირი ტირილი, რადგან ამ ეტაპზე ბავშვისთვის კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალებაა). ორსულობის და მშობიარობის პროცესებში ხშირად მომავალი მამები ნაკლებად მონაწილეობენ და ასე ერთი ხელის მოსმით აღმოჩნდებიან ახალ რეალობაში, როდესაც მთელი ყურადღება გადადის ახალშობილზე და მის მოთხოვნილებებზე. ამდენად, პირველი ნაბიჯი, რაც უნდა გადაიდგას მამების ჩართულობის მიმართულებით ესაა მათი მონაწილეობა ორსულობის მონიტორინგის პროცედურებში, მშობიარობის დროს მხარდაჭერა შეუფასებელი გამოცდილებაა, როგორც ორივე პარტნიორისთვის, ისე ჩვილისთვის. ასევე მნიშვნელოვანია მამების გამოცდილება საკუთარ მშობლებთან, რადგან აღზრდის პროცესში ხშირად ვიყენებთ იმ მიდგომებს და მეთოდებს, რასაც ჩვენი მშობლების იყენებდნენ ჩვენთან. ეს, რა თქმა უნდა, არ ნიშნავს იმას, რომ ამ მიდგომების გაუმჯობესება არ შეგვიძლია. მეორე, რაც უნდა გაკეთდეს მამების ჩართულობის წასახალისებლად, „ვაცალოთ“ ზრუნვა ჩვილზე, მივცეთ საშუალება, მიიღოს მონაწილეობა ჩვილის დაბანის, დაძინების პროცესებში, კრიტიკისა და ზედმეტი კომენტარების გარეშე. ყოველ შემდგომ ეტაპზე ყოველთვის არის ზრუნვისა და თამაშის აქტივობები, რომლებშიც შესაძლებელია მამების აქტიური ჩართვა. პირველი 2-3 წლის ასაკში ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია სამყაროს შეცნობა, ამ პროცესში მამამ შეიძლება მიიღოს აქტიური მონაწილობა, როგორც მეგზურმა და მხარდამჭერმა ამ აღმოჩენებში, არ შეზღუდოს ბავშვის ცნობისმოყვარეობა, არამედ დააზღვიოს და უზრუნველყოს უსაფრთხოება. სკოლამდელ ასაკში, მამა კარგი როლური მოდელია ბავშვისთვის სხვადსახვა ყოფითი წინააღმდეგობის გადალახვაში. აქ მნიშვნელოვანია ბავშის მოტივირება იყოს მეტად დამოუკიდებელი და დარწმუნებული საკუთარ ძალებში (რაც მნიშვნელოვანწილად ეფუძნება მამის მხარდაჭერას). სასკოლო ასაკის და შემდგომ ეტაპებზე, მამა ხდება სოციალური და მორალური ღირებულებების მოდელი. მესამე მნიშვნელოვანი მომენტია თავად მშობლების ურთიერთობა, რამდენად ჯანსაღი ემოციური კლიმატია სახლში, რამდენად შეუძლიათ მშობლებს ყოფითი პრობლემების ერთობლივი ეფექტური გადაწყვეტა, რა დამოკიდებულება აქვთ ერთმანეთის შეცდომების ან მიღწევების მიმართ, რამდენად აქვთ ერთმანეთის იმედი და მხარდაჭერა გადამწყვეტ მომენტებში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად