Baby Bag

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი - მხარდაჭერა, ყურადღება, ზრუნვა, გაგება

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი - მხარდაჭერა, ყურადღება, ზრუნვა, გაგება

როგორია ჯანსაღი ურთიერთობა და როგორ შეიძლება გადაილახოს სხვადასხვა პრობლემების, ცვლილებებისგან გამოწვეული კრიზისი? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, მარინა ბოსტოღანაშვილი.

როგორია ჯანსაღი ურთიერთობა?

ქალსა და მამაკაცს შორის ჯანსაღი ურთიერთობა არის კომუნიკაცია ორ თვითკმარ ინდივიდს შორის, რომელიც დაფუძნებულია ურთიერთგაგებასა და პატივისცემაზე, აქვთ სრულიად გამჭვირვალე და წინასწარ შეთანხმებული მიზნები და ასევე, ეს ურთიერთობა მოიცავს პასუხისმგებლობას აღებულ ვალდებულებებზე. ასეთ ურთიერთობაში ადგილი არ აქვს ემოციური ძალადობის რაიმე გამოვლინებას. ზოგადად, ეს განმარტება ყველაზე ზუსტად აღწერს ორ ფსიქიკურად ჯანსაღი ადამიანის ურთიერთობას. ამის განხორციელება რეალურ ცხოვრებაში საკმაოდ რთულია, რადგან ყველას არ შეუძლია სრულად განთავისუფლდეს ფსიქო-ემოციური ტრავმებისგან (რომლებიც ცხოვრების მანძილზე აქვთ მიღებული).

- რას ურჩევდით წყვილებს, როგორ ააწყონ ასეთი ურთიერთობა?

წყვილებს შორის ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია შემდეგი:

  • მხარდაჭერა - ეს არის პიროვნების ყოფნა და ჩართულობა მისი პარტნიორის ცხოვრებაში. ინტერესის გამოვლენა მნიშვნელოვან მოვლენებზე, სიხარულის გაზიარება და სირთულეების ერთად გადალახვა. პარტნიორის მხარდასაჭერად ადამიანს მოეთხოვება ფიზიკურად მის გვერდით ყოფნა, მზად ყოფნა მოუსმინოს მის აზრებს და საჭიროების შემთხვევაში სასარგებლო რჩევა მისცეს, ყოველთვის დაესწროს პარტნიორისთვის მნიშვნელოვან ღონისძიებებს
  • ყურადღება - კიდევ ერთი ფორმაა გვერდში დგომის, რომელიც გამოხატულია აქტიურ მოქმედებებში. დღესასწაულების მოლიცვაში, ყოველდღიურ დაინტერესებაში თუ როგორ ჩაიარა მისმა დღემ, როგორ გრძნობს თავს, რამე ხომ არ სჭირდება, რაშიც თქვენ შეძლებთ დახმარებას
  • ზრუნვა - ეს არის პარტნიორის ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება. დაწყებული ფიზიკური დახმარებით, დამთავრებული ავადმყოფობის (უმწეობის) პერიოდში მასზე ზრუნვით, რაც გამოიხატება მძიმე ჩანთების გადაადგილების დროს დახმარების გაწევაში, პარტნიორის ორსულობის დროს ფეხსაცმლის ჩაცმის დახმარებაში, ოთახის დასუფთავებაში და ასე შემდეგ
  • გაგება - სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ადამიანის მიღება ისეთი, როგორიც არის. ჩვეულებრივ, აქ იწყება ემოციური ძალადობა, რადგან იმის ნაცვლად, რომ მივიღოთ ადამიანი, როგორიც არის ან დავასრულოთ მასთან ურთიერთობა, ჩვენ ვცდილობთ გამოვასწოროთ და მოვარგოთ ჩვენს ხასიათს.

- ჯანსაღი ურთიერთობის შენარჩუნებაც ყურადღებას მოითხოვს. რა უნდა გაითვალისწინონ წყვილებმა?

- ქალსა და მამაკაცს შორის ჯანსაღი ურთიერთობა გამორიცხავს ძალადობის ნებისმიერ ფორმას, შესაბამისად, „გაგების“ კონცეფციაში ფსიქოლოგები მოიაზრებენ პარტნიორების უნარს, მიიღონ ერთმანეთი ისეთები, როგორებიც არიან, ასევე აწარმოონ დიალოგი. დასხდნენ მოლაპარაკების მაგიდასთან და გაარკვიონ ერთმანეთის საჭიროებები, სურვილები და უკმაყოფილებები, რის შემდეგაც მიიღებენ გადაწყვეტილებას დარჩნენ ერთად ან მშვიდობიანად დაიშალონ.

რა უწყობს ხელს ჯანსაღ ურთიერთობებს:

1. ორმხრივი დამოკიდებულების განცდა - იმის გაცნობიერება, რომ თქვენი საკუთარი კეთილდღეობა დამოკიდებულია თქვენი პარტნიორის კეთილდღეობაზე, ხოლო თქვენი პარტნიორის კეთილდღეობა დამოკიდებულია თქვენს კეთილდღეობაზე.

2. ნდობა – რწმენა იმისა, რომ გადაწყვეტილების მიღებისას პარტნიორი ხელმძღვანელობის სურვილით არ დაგიშავოს, მაშინაც კი, როცა გაბრაზებულია.

3. პარტნიორებმა განიხილონ თუ რა აწუხებთ. გამოხატონ გრძნობები ისე, რომ არ დააზიანონ ერთმანეთი, გაუგონ და „გაუძლონ” პარტნიორს, რომელიც ,,აფექტის” მდგომარეიბაშია, ხოლო ამ დროს არ განადგურდნენ (არ ჩაიკეტონ, განაწყენდნენ) თავად.

4. პარტნიორისგან პატიების თხოვნის შესაძლებლობა, თუ მან თავისი სიტყვებით ან მოქმედებებით დაგაზიანათ.

5. პარტნიორთან პირდაპირ საუბრის შესაძლებლობა, მათ საჭიროებებსა და სურვილებზე, იმის მოლოდინის გარეშე, რომ ის თავად გამოიცნობს.

6. პარტნიორისგან დახმარების თხოვნა, როდესაც ის შენ გესაჭიროება.

7. პარტნიორის უარის აღქმა ისე, რომ ეს არის მხოლოდ უარი გარკვეულ თხოვნეზე და არა შენი უარყოფა.

8. ერთმანეთის ინტერესების გათვალისწინებით მოლაპარაკების უნარი და მიღწეული შეთანხმებების შესრულება.

- გრძელვადიანი ურთიერთობა სხვადასხვა ეტაპს გადის და რა თქმა უნდა, სირთულეებსაც აწყდება. როგორ შეიძლება გადაილახოს სხვადასხვა პრობლემების, ცვლილებებისგან გამოწვეული კრიზისი?

ხანგრძლივმა ურთიერთობებმა შეიძლება გაიაროს სხვადასხვა ეტაპი და შეხვდეს სირთულეებს, რაც ნებისმიერი ურთიერთობის ბუნებრივი ნაწილია. თუმცა, ამ სირთულეებმა ასევე შეიძლება გამოიწვიოს კრიზისები, რამაც შეიძლება დაძაბოს ურთიერთობა და გაართულოს განვითარება. 

არსებობს რამდენიმე გზა, რომელიც დაგეხმარებათ ამ გამოწვევების დაძლევაში:

1. კომუნიკაცია - გრძელვადიან ურთიერთობაში გამოწვევების დაძლევის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი კომუნიკაციაა. პარტნიორები უნდა იყვნენ გულახდილები ერთმანეთთან, გამოხატონ თავიანთი გრძნობები და შეშფოთება განსჯის გარეშე. ეს ხერხი დაგეხმარებათ შექმნათ ნდობით სავსე ურთიერთობა .

2. თანაგრძნობა - ასევე, აუცილებელია პარტნიორის მიმართ თანაგრძნობა და გაგება. ეს ნიშნავს იმას, რომ შეეცადოთ შეხედოთ სიტუაციას მათი პერსპექტივიდან და გაუგოთ მათ. მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ყველა განსხვავებულად განიცდის სამყაროს. თანაგრძნობას შეუძლია ხელი შეუწყოს კრიზისის გადალახვას და პარტნიორებს შორის ღრმა კავშირი დაამყაროს.

3. პრობლემების გადაჭრის უნარები - პრობლემის გადაჭრის კარგი უნარ-ჩვევების ქონა წყვილებს ეხმარება დაძლიონ ნებისმიერი სირთულე, რომელსაც აწყდებიან ურთიერთობაში. ეს ნიშნავს პრობლემის ძირეული მიზეზის იდენტიფიცირებას, შესაძლო გადაწყვეტილებების შესწავლას და მოქმედების საუკეთესო კურსის არჩევას. წყვილებს შეუძლიათ გადალახონ ნებისმიერი გამოწვევა, რომელიც მათ წინაშე დგას.

4. მოქნილობა - ასევე მნიშვნელოვანია იყოთ მოქნილი თქვენს ურთიერთობაში.

ცვლილება მუდმივი ფაქტორია ცხოვრებაში და წყვილები, რომლებსაც შეუძლიათ ამ ცვლილებებთან ადაპტირება, უფრო მეტად მიაღწევენ წარმატებას გრძელვადიან ურთიერთობაში. ეს ნიშნავს გახსნილობას, ახალი გამოცდილებისა და საქმის კეთების სხვადასხვა გზებს.

5. მოიძიეთ პროფესიონალური დახმარება - ზოგჯერ წყვილებს შეიძლება დასჭირდეთ გარე დახმარება, ურთიერთობაში არსებული კრიზისის დასაძლევად. ფსიქოთერაპევტს შეუძლია უზრუნველყოს ობიექტური პერსპექტივა და დაეხმაროს ნებისმიერი ძირითადი პრობლემის იდენტიფიცირებასა და მოგვარებაში.

დასკვნის სახით შემიძლია ვთქვა, რომ გრძელვადიან ურთიერთობას შეიძლება შეექმნას სხვადასხვა პრობლემა, მაგრამ ეფექტური კომუნიკაციით, თანაგრძნობით, პრობლემის გადაჭრის უნარებით, მოქნილობით და პროფესიონალური დახმარებით, წყვილებს შეუძლიათ გადალახონ ნებისმიერი კრიზისი.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად