Baby Bag

რა არის თვითშემეცნება და რაში გვეხმარება ის?

რა არის თვითშემეცნება და რაში გვეხმარება ის?

რა არის თვითშემეცნება და რაში გვეხმარება ის

დაფიქრებულხართ რამდენად კარგად იცნობთ საკუთარ თავს?

თვითშემეცნება ეს არის ინდივიდის უნარი შეეძლოს ნათლად დაინახოს საკუთარი შესაძლებლობები, ის გეხმარებათ გაიგოთ ვინ ხართ, რას აკეთებთ და რატომ ფიქრობთ ასე.

გთავაზობთ კითხვებს რომელზე გულწრფელი პასუხიც დაგეხმარებათ მიიღოთ მეტი ინფორმაცია საკუთარ თავზე:

  1. რა გავლენა გაქვთ სხვა ადამიანებზე?
  2. რომელ გარემოში გრძნობთ თავს ყველაზე სრულყოფილად?(რეალიზებულად?)
  3. როგორია თქვენი აზროვნების, გრძნობებისა და მოქმედებების თანმიმდევრულობა?
  4. რაზე ოცნებობდით ბავშვობაში?
  5. რა კომპლიმენტის მიღება მინდა ყველაზე მეტად?
  6. ბოლოს როდის ვიგრძენი სევდა? (რა მოხდა?)
  7. რა თვისებები მომწონს სხვა ადამიანებში?
  8. რას გააკეთებდი ცხოვრებაში წარმატების გარანტია რომ გქონდეს?
  9. რა არის 3 ყველაზე დიდი მოვლენა, რაც მოხდა ჩემს ცხოვრებაში და მჯერა მიმიყვანა იქ სადაც ახლა ვარ
  10. რა აკეთებ ახლა? (რატომ?)

თვითშემეცნების პროცესში მნიშვნელოვანია აღიაროთ საკუთარი ძლიერი და სუსტი მხარეები, მიიღოთ(ითხოვოთ) უკუკავშირი (ამის შემდეგ შეგიძლიათ ამოიცნოთ და შეცვალოთ ნებისმიერი არასწორი შეხედულება რომელიც დაამყარეთ საკუთარ თავზე).

ივარჯიშეთ ,,არა“- ს თქმაში.( ,,არა“ ს თქმამ შეიძლება არ მოგცეთ მყისიერი კმაყოფილება, არამედ გრძელვადიანი სარგებელი.)

გიყვარდეთ საკუთარი თავი და მიიღეთ იგი.

რა არის მიღება?

მაგალითად, მოცემულობაა, რომ წვიმს. 

ვისურვებდი რომ არ წვიმდეს, ჩემი დღე უკეთესი იქნებოდა. კარგი იქნებოდა ვარჯიში რომ შემეძლოს და მზიანი ამინდი იყოს. (მიუღებლობა) 

წვიმს და ვიღებ ამ მოცემულობას, როგორც არის ისე. 

ავტორი:  ფსიქოლოგი მაკა ხოსიაური.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ შვილებთან ურთიერთობა ვერ ხერხდება, დანარჩენ ცხოვრებისეულ კეთილდღეობას ფასი ეკარგება“ - თეა გოგოტიშვილი

„თუ შვილებთან ურთიერთობა ვერ ხერხდება, დანარჩენ ცხოვრებისეულ კეთილდღეობას ფასი ეკარგება“ - თეა გოგოტიშვილი

როგორი უნდა იყოს მშობლების დამოკიდებულება შვილების მიმართ, როგორ მოვიქცეთ, რომ მოგვისმინონ და მოვუსმინოთ, რატომ იკარგება კავშირი მშობელსა და შვილს შორის? - ამ და სხვა აქტუალურ საკითხებზე ფსიქოლოგიის დოქტორი, ევროპაში აკრედიტებული ფსიქოთერაპევტი, პროფესორი თეა გოგოტიშვილი გვესაუბრა.

- ქალბატონო თეა, დღეს ძალიან ბევრს საუბრობენ მშობლებისა და შვილების ურთიერთობებზე, აღზრდის სტილზე. როგორი უნდა იყოს მშობლების დამოკიდებულება შვილების მიმართ, აღზრდის რომელი მეთოდია გამართლებული?

- შვილებთან ურთიერთობა, რა თქმა უნდა, ამოსავალი წერტილია. თუ შვილებთან ურთიერთობა ვერ ხერხდება, დანარჩენ ცხოვრებისეულ მნიშვნელოვან კეთილდღეობას ფასი ეკარგება. ფსიქოლოგიაში დაყოფილი გვაქვს ასაკობრივი სტადიები, როგორც პიროვნების განვითარების ეტაპები, რომელთაც აქვთ თავისი ასაკობრივი განვითარების მახასიათებლები, მაგრამ ამაზე არ შევჩერდები, არ მოვახდენ დეტალიზაციას, შევეცდები მთვარ საკითხებზე გავამახვილო ყურადღება. რა გავითვალისწინოთ შვილებთან ურთიერთობაში, რომ შინაგანად ვიყოთ კომფორტში და ჩვენს შვილებს მაქსიმალურად სარგებელი მოვუტანოთ ამ ჰარმონიული ურთიერთობით. პირველ რიგში, უნდა გვახსოვდეს, რომ არსებობს შვილების მიმართ ისეთი დამოკიდებულებები, რომლებიც კვლევებით არის დადასტურებული, როგორც მანკიერი, პიროვნული განვითარების დამაბრკოლებელი აღზრდის სტილები: 1. ჰიპერმეურვეობის, ანუ ზემზრუნველობის; 2. ინდიფერენტული და 3. ავტორიტარული

ჰიპერმეურვეობის, ანუ ზემზრუნველობის აღზრდის სტილი საქართველოში ფართოდაა გავრცელებული. ხშირად ეს მშობლობის საუკეთესო გამოვლინებად მიაჩნიათ, სინამდვილეში კი, მსგავსი ქცევა სრულ პიროვნულ და ფსიქოლოგიურ „ინვალიდიზაციას“ იწვევს. რაც ნიშნავს, რომ ადამიანი უსუსური, გამოუსადეგარი ხდება, როდესაც ის იზრდება მშობლის მუდმივი მფარველობის, ნებისმიერი მისი სურვილის თუ ინიციატივის საკუთარ თავზე აღების პირობებში. მშობელს უნდა ესმოდეს, რომ შვილს გამზადებული თევზი კი არ უნდა მიუტანოს ლარნაგზე მირთმეული, არამედ თევზის ჭერა უნდა ასწავლოს. ეს მეტაფორა გულისხმობს, ბავშვის ინიციატივების მხარდაჭერას, დამოუკიდებელი აქტივობების ხელშეწყობას და პირადი მაგალითების მიცემას.

ინდიფერენტული, „სულერთია“ დამოკიდებულება სითბოსა და სიყვარულს უქმნის დეფიტს. უსიყვარულოდ გაზრდილი ბავშვები პრობლემურ ადამიანებად ყალიბდებიან.
ავტორიტარული აღზრდის სტილი გულისხმობს იმპერატიულ-მბრძანებლურს, დაქვემდებარებულ დამოკიდებულებას, სახელმწიფოს მართვაშიც ხდება იგივე, მორჩილებაზე და დასჯაზე ორიენტირებული მიდგომებით ხელმძღვანელობა, რომელიც სავალალო შედეგს იძლევა. აღმოჩნდა, რომ ასეთი მიდგომა ბავშვებში ინტელექტუალურ განვითარებას უშლის ხელს და გარკვეულ დეგრადაციასაც კი იწვევს.
მშობელი, პირველ რიგში, უნდა იყოს გამგები, თანამგრძნობი, ფსიქოლოგიაში ამას ემპათიას უწოდებენ. რაც არ უნდა შეცდომებს უშვებდეს შვილი, ვეცადოთ გავუგოთ. თუ არ ვეთანხმებით, ჩვენი პოზიცია გავუზიაროთ თავსმოუხვევლად, რბილად და ვეცადოთ დავანახოთ თავისი ინტერესი. ავუხსნათ, რასაც ვთავაზობთ, რით არის მისთვის მიზანშეწონილი და ყოველთვის შევთავაზოთ ამის გააზრება, არ ვიყოთ დაჟინებით ამის მომთხოვნი, რადგან ხშირად ეს უკუშედეგს იძლევა. გულთბილი დამოკიდებულება მნიშვნელოვანია, მიუხედავად იმისა, იქცევა თუ არა თუ შვილი სწორად.

- როგორც აღნიშნეთ, მაგალითის მიცემა ძალიან მნიშვნელოვანია. ამ საკითხზე რომ გავამახვილოთ ყურადღება. ხშირად მშობელი შვილს ერთს ასწავლის და საქციელით მეორეს აჩვენებს, ეს როგორ მოქმედებს ბავშვზე?

- სამწუხაროდ, ასეთი მიდგომები არ მუშაობს. მაგალითად, მშობელი თავად მოიხმარს თამბაქოს და შვილს უკითხავს ლექციას თემაზე, რა მავნეა სიგარეტის მოწევა. ან მაგალითად, ჭარბად იღებს ალკოჰოლს და ჯანსაღი ცხოვრების წესზე უქადაგებს საკუთარ შვილს. ასევე ცუდად მოქმედებს, როცა გახლეჩილია ოჯახში ღირებულებები, კონფლიქტური, ურთიერთდაპირისპირებული სისტემებია, მაგალითად, ერთი მშობელი გამრჯე, მშრომელია, მეორე - მის კმაყოფაზეა. ასეთ დროს ბავშვი აკვირდება მშობლების მაგალითებს, ითვისებს იოლით გზით სიარულის მეთოდებს. ნაკლებად აიგივებს თავს მიზანდასახულ, მშრომელ მშობელთან, რითაც ცდილობს „კომფორტის ზონაში“ დარჩენას.

- კიდევ ერთ მნიშვნელოვან საკითხზე რომ ვისაუბროთ - ხშირად მშობელსა და შვილს შორის კავშირი იკარგება, თითქოს სხვადასხვა ენაზე საუბრობენ, ვერ უგებენ ერთმანეთს. როგორ მოვიქცეთ, რომ შვილმა მოგვისმინოს და გაგვიზიაროს თავისი პირადი ცხოვრების დეტალები?

- ძალიან მნიშვნელოვანია გულწრფელი, ღია ურთიერთობა. ეს თავიდან აგვაცილებს იმ დისტანციას და ხიდჩატეხილობას, რომელიც მშობელსა და შვილებს შორის, განსაკუთრებით გარდატეხის ასაკში არის ხოლმე. მათ შორის, როდესაც მშობლები შორს იმყოფებიან (საზღვარგარეთ) შვილებისგან, გვაქვს ონლაინ ურთიერთობის საშუალებები, შეგვიძლია შვილებთან გვქონდეს ინტენსიური კონტაქტი, არა ჭკუის დამრიგებლური, რომ მუდმივად ვუქადაგებდეთ რა არის სწორი და კარგი, არამედ ვუყვებოდეთ ჩვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაზე, ჩვენს გულისტკივილზე, მისთვის შესაბამის ენაზე ასაკიდან გამომდინარე და მოზარდი თვითონაც დაიწყებს ასევე თავის ყოველდღიურ პირად საკითხებზე მშობელთან საუბარს. 

ასევე მთავარია, რასაც ვფიქრობთ და ვგრძნობთ, იმის გამოხატვაში ვიყოთ გულწრფელი. თუ ერთს ვფიქრობთ, მეორეს ვაკეთებთ და მესამეს ვამბობთ, ეს თვალთმაქცობა, სიყალბე ადვილად იგრძნობა, მით უმეტეს, ახლო ადამიანების მიერ. სამწუხაროდ, მათ შორის, კეთილი ზრახვებით განხორციელებული ყალბი თუ ტყუილზე დამყარებული ურთიერთობა მხოლოდ ცუდ შედეგებს მოგვიტანს. ამიტომ გაგება, წრფელი, გულთბილი დამოკიდებულება იძლევა წინაპირობას, რომ ჩვენი შვილებიც ასე იყვნენ ჩვენ მიმართ.

ყოველთვის ეცადეთ „რბილი“ ფორმით გამოხატოთ თქვენი თვალსაზრისი, განსაკუთრებით ის, რომელიც მისთვის განსხვავებულია. მაგალითად, შენ როგორ ფიქრობ? ხომ არ აჯობებს? იქნებ? - ამ კითხვების დასმა შვილს  მისცემს საშუალებას, რომ გაიაზროს ესა თუ ის საკითხი, თქვენ კი შესაძლებლობას - მოისმინოთ მათი აზრი. ეს შესაძლოა, კარგი პრაქტიკული ხელსაწყო გახდეს ამ ურთიერთობისა და დიალოგის გააქტიურებაში.
ესაუბრა ლანა ბიბილურიძე
წაიკითხეთ სრულად