Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვების ეს ორი ჯგუფი მრავალი შეცდომის დაშვების რისკის ქვეშ არის - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ბავშვების ეს ორი ჯგუფი მრავალი შეცდომის დაშვების რისკის ქვეშ არის - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა მშობლის მხრიდან ბავშვზე ჰიპერმზრუნველობის მავნე შედეგებზე ისაუბრა:

„რა თქმა უნდა, მშობელი ცდილობს, რომ ბავშვი დაიცვას მაქსიმალურად, მაგრამ როგორც კვლევები აჩვენებს, ბავშვების ორი ჯგუფია მრავალი შეცდომის დაშვების რისკის ქვეშ. პირველი ჯგუფი არის ბავშვები, რომლებსაც აქვთ ე.წ. ჰიპერაქტივობისა და ყურადღების კონცენტრაციის დეფიციტის პრობლემები. მეორე ის ბავშვები, რომლებიც ჰიპერმზრუნველობით იზრდებიან.“

ზაზა ვარდიაშვილის თქმით, ადამიანი 21 წლამდე მწვავე, ხოლო 21 წლიდან 31 წლამდე არამწვავე შეცდომებით სწავლობს:

„21 წლამდე ასაკს ვეძახით მწვავე შეცდომებით გამოცდილების მიღების ასაკს. 21 წლიდან 31 წლამდე არამწვავე შეცდომებით გამოცდილების მიღების ასაკს. მხოლოდ 31 წლიდან არის შესაძლებელი, რომ ადამიანმა პრაქტიკულად გაანულოს შეცდომები რაოდენობა. ესეც იშვიათ შემთხვევებში გვხვდება.“

„როდესაც ბავშვი მიჩვეულია, რომ მას მშობლის სიგნალი აჩერებს, ​საკმარისია მშობელმა ყურადღება მოადუნოს და შეიძლება, ტრავმატიზმი ფატალურად დამთავრდეს. სანამ არ დაუძახებს დედა, მიცოცავს ხეზე. დედამ ან ძიძამ ყურადღება თუ მოადუნა, იქ უკვე ბევრად მეტი საშიშროება იქმნება. ამიტომ მაქსიმალურად არის საჭირო, რომ მეტი თავისუფლება, მეტი დამოუკიდებლობა მივცეთ ბავშვს ამ შემთხვევებში,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზაზა ვარდიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“

წაიკითხეთ სრულად