Baby Bag

8 კითხვა, რომელიც საკუთარ თავს ახლავე უნდა დაუსვათ

8 კითხვა, რომელიც საკუთარ თავს ახლავე უნდა დაუსვათ

როგორ ხარ? ამ კითხვას ხშირ შემთხვევაში ახლავს სტანდარტული პასუხები: კარგად, ნორმალურად და ა.შ, თუნდაც ეს სიმართლისგან ძალიან შორს იყოს. მაგრამ, როგორ გრძნობთ თავს სინამდვილეში? როგორ მიდის თქვენი ცხოვრება? კარგი იქნება თუ ზოგჯერ მაინც გადავამოწმებთ ამ კითხვაზე რეალურ პასუხს და ჩავუღრმავდებით საკუთარ თავს.

​გთავაზობთ რამდენიმე შეკითხვას, რომელიც დაგეხმარებათ ჩაწვდეთ თქვენს ამჟამინდელ მდგომარეობას:

1) როგორ ხასიათზე ხართ ძირითადად?

ნუ ჩათვლით იმ დღეებს, როცა ,მაგალითად, თქვენი მანქანა გაფუჭდა, სამსახურში პერსონალთან ცუდი შეხვედრა გქონდათ ან სტრესული საუბარი პარტნიორთან ფულთან დაკავშირებით , აქ საუბარია უბრალოდ ჩვეულებრივ დღეზე, როგორ შეაფასებდით თქვენს განწყობას 1-დან 10-მდე, უარყოფიდიდან პოზიტიურისკენ.

2) თუ თქვენ იცხოვრებდით მუდმივად იმ ცხოვრებით როგორიც ახლა გაქვთ, იქნებოდა ასეთი ცხოვრება თქვენთვის საკმარისი?

3) მრავალრიცხოვან კალათებს ფლობთ?

თუ ყველა კვერცხს ერთ კალათაში მოათავსებთ და მათ ჩათვლით თქვენს თავდაჯერებულობად, ბედნიერებად, კალათას კი თქვენს ურთიერთობებად, სამსახურად, შვილებად, ისინი უფრო დიდი რისკის ქვეშ არიან საფრთხის მიმართ, რადგან შეიძლება რაიმე მიზეზის გამო ყველა ჩამოვარდეს, მრავალფეროვანი კალათების შემთხვევაში-ბედნიერებისა და ღრმა გრძნობის, მიღწევისა და სიამაყის მრავალი რესურსი არსებობს -თქვენ უფრო უსაფრთხოდ ხართ, ნაკლებად შფოთავთ, მეტად მოქნილი იქნებით ცხოვრების აღმართებსა თუ დაღმართებში, რომელიც თქვენი კონტროლის მიღმაა.

4) გაქვთ ინტიმური ურთიერთობა?

აქ არ იგულიხმება სექსუალური ურთიერთობები, ვგულისხმობთ ერთ ადამიანს (ან მეტს), რომელთანაც ღიად შეგიძლიათ გააზიაროთ ღრმა ფიქრები და გრძნობები. ეს საშუალებას გვაძლევს შევინარჩუნოთ სიმყარე, რაც მტკიცედ მოიგერიებს მარტოობასა და დეპრესისაკენ მიდრეკილებას. ეს არის მდგომარეობა, როდესაც დაცულად ვგრძნობთ თავს ვინმეს გვერდით. ვგრძნობთ, რომ ვიღაცას ნამდვილად ესმის ჩვენი.

5) გაქვთ მიზანი ?

ეს კიდევ ერთი დეპრესიის ანტიდოტია. რა მიზნები გაქვთ ცხოვრებაში? არსებობს მიზეზი რის გამოც გაღვიძებას, მუშაობას, დროისა და ენერგიის დახარჯვას აქვს მნიშვნელობა თქვენთვის, სხვებისთვის. შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, საყვარელი ცხოველი, ძლიერი გრძნობა, რაიმე პროფესია და ა.შ.

6) შეგიძლიათ წარსულისკენ გაიხედოთ სინანულის გარეშე ?

რა თქმა უნდა ყველას აქვს სინანულის გრძნობა წარსულ გამოცდილებასთან დაკავშირებით. მაგრამ, თუ ნანობთ უამრავ რამეს ან რაიმე ერთი მიზეზით ხართ შეპყრობილი, მათ შეუძლიათ ღმად შემოაღწიან თქვენში და გააუფერულონ თქვენი დღე, რომელიც შეიძლებოდა ფერებით და სინათლით სავსე ყოფილიყო.

7) გაქვთ მომავალთან დაკავშირებული ოცნებები ?

თუ მაინც რამეს ნანობთ ან თქვენი აწმყო არ არის ისეთი, როგორიც გსურდათ რომ ყოფილიყო, შეგიძლიათ მომავალს უფრო ოპტიმისტურად უყუროთ? შეგიძლიათ დადებითი მხრიდან მოვლენების აღქმა? იმის რისი დიდი სურვილიც გაქვთ და რაღაც, რაც გაძლევთ მიმართულებასა და იმედს ? და თუ არა, რატომ?

სულ ესაა, ასე რომ, როგორ გრძნობთ სინამდვილეში თავს? გაანალიზეთ ის თუ რა გაკლიათ ან რისი დამატება გჭირდებათ ცხოვრებაში იმისათვის, რომ მეტი კმაყოფილება იგრძნოთ?

დროა დაიწყოთ ცვლილეებები? გადაალაგეთ თქვენი პრიორიტეტები. მიიღეთ დახმარება დეპრესიის დასამარცხებლად, წარსულისგან თავის დასაღწევად, აღმოაჩინეთ საკუთარი სურვილები და გაჰყევით ოცნებებს.

8) რა გჭირდებათ იმისათვის რომ აქციოთ თქვენი ცხოვრება.... უფრო მეტად თქვენ ცხოვრებად ?

წყარო: Psychology Today

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება,” - პედიატრი ია გოგებაშვილი

​​პედიატრი ია გოგებაშვილი იმ ცნობილი მითების შესახებ საუბრობს, რომლებიც ბავშვის მოვლის შესახებ ფართოდ არის გავრცელებული. ია გოგებაშვილის თქმით, ჩვილი ბავშვის დაჯდომა 5-6 თვის ასაკიდან შესაძლებელია, თუმცა ინდივიდუალური თავისებურებები უნდა გავითვალისწინოთ:

„5-6 თვის ასაკიდან უკვე შეგვიძლია ბავშვის დასმა. ყველა ​ბავშვი ინდივიდუალურია. ბავშვის მოტორული განვითარება გიკარნახებთ, თუ როდის იქნება ის მზად დამოუკიდებლად მყარად დასაჯდომად დახმარების გარეშე. უფრო მნიშვნელოვანია მოტორული შეფერხების გამოვლენა და იმის ცოდნა, როდის უნდა ატეხოთ განგაში. თუ სამი თვის ასაკში ბავშვი თავს ვერ იჭერს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი 9 თვის ასაკში დამოუკიდებლად ვერ ჯდება, ეს უკვე საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი ხუთი თვის ასაკში ზურგიდან მუცელზე ბრუნს არ აკეთებს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი, თუნდაც დახმარებით, ფეხზე მყარად არ დგას 11 თვის ასაკში, ესეც საფრთხის ნიშანია. თუ ბავშვმა 12 თვის ასაკში პირველი ნაბიჯები არ გადადგა, ამაში არაფერია საგანგაშო, 15-16 თვის ბავშვი კი უნდა დადიოდეს უკვე.“

ია გოგებაშვილი ​მშობლების მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ახირებად მიიჩნევს:

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება. ახალგაზრდა მშობელს რისი მიწოდება უხარია? მას უნდა ბავშვმა დააგემოვნოს შოკოლადი, მარწყვი. ასევე თავისი სურვილები აქვს უფროს თაობას. მე მინახავს შვიდი თვის ბავშვი კლინიკაში და ბედნიერი, ამაყი ბაბუა, რომელიც ამბობს, რომ ბავშვს მეგობრებთან ერთად ყოფნისას დააგემოვნებინა ხინკალი და ლუდი. როდესაც მას შენიშვნა მივეცით, ის მაინც ბედნიერი რჩებოდა, დედაც ბედნიერი იყო, შეიძლება ხათრით. მაშინ უკვე ავუხსენით, რომ ეს აღარ არის სასაცილო. სპირტიანი სასმელის მიწოდება ბავშვისთვის ნებისმიერ ასაკში, პუბერტატულ ასაკამდე არ არის რეკომენდებული. ჩვენი ეროვნული კერძები, რომლებიც სუნელებით არის გაჯერებული. ისეთი ცხიმოვანი შემადგენლობისაა, რომელიც ჩვილისთვის არანაირად არ არის რეკომენდებული. ​მსგავს კერძებს სამ წლამდე რეკომენდაციას ვერ მივცემდი. ღვინოს თავისი სიკეთე აქვს, მაგრამ არა ბავშვთა ასაკში. თავის ტვინზე, გონებრივ განვითარებაზე სპირტიანი სასმელები აბსოლუტურად ტოქსიკურ ზემოქმედებას ახდენს. მშობლები ხშირად აჭმევენ ბავშვებს ერთჯერად არომატულ წვნიანებს. მერე გახარებულები არიან, როდესაც ხედავენ, რომ უჭმელი ბავშვი ამ ერთჯერად პროდუქტს მიირთმევს. ამ ასაკში ბავშვის გემოვნება და კვების რეჟიმი ყალიბდება. ყველაზე საფრთხილოა მისი კვება. თუ მას მსგავს საკვებს მივაჩვევთ, ის მთელი ცხოვრება ასე განაგრძობს კვებას.“

ია გოგებაშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის კუჭის მოქმედებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მითია ყოველ 24 საათში დეფეკაციის აუცილებლობის შესახებ არსებული მოსაზრება:

„მითია, რომ ბავშვს კუჭის მოქმედება ყოველ 24 საათში ერთხელ უნდა ჰქონდეს. არაფერია საგანგაშო, თუ ასე არ ხდება. ძუძუთი კვებისას ექვს თვემდე ასაკში დასაშვებია, რომ ბავშვს ყოველი კვების შემდეგაც ჰქონდეს დეფეკაცია. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა, ექვს თვემდე კუჭის მოქმედება სასურველია იყოს 24 საათში 2-ჯერ ან 3-ჯერ. უფრო მოზრდილ ასაკში შეიძლება 24 საათში ერთი დეფეკაციის ეპიზოდიც არ იყოს და ეს არ არის საგანგაშო. თუ ბავშვს ნაწლავების გათავისუფლების პრობლემა უქმნის დისკომფორტს, ბავშვი წუხს, აქვს მეტეორიზმი, ჭირვეულობს, მუხლებს ხრის და მიაქვს მუცელთან, ეს მისთვისაც გაუსაძლისია, ერთჯერადად უნდა დავეხმაროთ. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გამოვიყენოთ ბამბის ჩხირი ან თერმომეტრი, რომ ხელოვნურად გამოვიწვიოთ დეფეკაცია. ​ამით ისევ და ისევ ვიწვევთ ყაბზობას და გაუვალობას.“

ია გოგებაშვილი აცხადებს, რომ ახალშობილი ყოველდღიურად უნდა დავბანოთ, თუმცა მხოლოდ წყლით:

„ახალშობილი ყოველდღე უნდა დავბანოთ. არავითარ შემთხვევაში არ იგულისხმება საპნებით დაბანა. უნდა გამოვიყენოთ შესაბამისი ტემპერატურის წყალი. ხუთი-ათი წუთი აბსოლუტურად საკმარისია. ზოგიერთ ბავშვს ეს მოსწონს. ზოგიერთი ვერ ეგუება. ამ შემთხვევაში 5 წუთი საკმარისია, რომ ათი წუთი არ ატიროთ ბავშვი. ბავშვისთვის ეს კომფორტი უნდა იყოს და არა დისკომფორტი. თუ ახალშობილს რაიმე კანის პრობლემა არ აქვს, წყალში რაიმე დანამატს ნუ გამოიყენებთ. საპნებით ბანაობას რაც შეეხება, კვირაში ერთხელ საკმარისია.“

„კრუნჩხვის დროს ენის დაჭერა ფრჩხილებით, კოვზით, იწვევს ბავშვის ტრავმატიზებას. მინახავს საშინლად დაჭრილი, სისხლიანი ენა, ყურის ნიჟარა გაჭრილი. როდესაც გოგონა დედობისთვის ემზადება, არსებობს უამრავი ლიტერატურა, რომელსაც შეიძლება გაეცნოს. ეს ყველა ქვეყანაში ასეა. დედობისთვის მზადებისას აუცილებლად უნდა ვიკითხოთ. ლიტერატურაში გაეცნობით პატივსაცემი პედიატრების რჩევებს. ​რას ვაკეთებთ კრუნჩხვის დროს? არავითარ შემთხვევაში არ ვისვრით ბავშვს პანიკაში და არ გავრბივართ მეზობლის დასაძახებლად. ვაწვენთ სწორ ზედაპირზე გვერდულად, ნიკაპი ზემოთ უნდა ავუწიოთ, რომ სასუნთქი გზები იყოს გამავალი და პირნაღები მასა არ მოხვდეს სასუნთქ გზებში. შევეცადოთ, დავაფიქსიროთ კრუნჩხვის დრო, თუ დედა ამდენ უნარს შეინარჩუნებს, რადგან ეს შემზარავი სანახავია,“ - აღნიშნავს ია გოგებაშვილი.

წყარო: ​შუადღე GDS

წაიკითხეთ სრულად