Baby Bag

8 კითხვა, რომელიც საკუთარ თავს ახლავე უნდა დაუსვათ

8 კითხვა, რომელიც საკუთარ თავს ახლავე უნდა დაუსვათ

როგორ ხარ? ამ კითხვას ხშირ შემთხვევაში ახლავს სტანდარტული პასუხები: კარგად, ნორმალურად და ა.შ, თუნდაც ეს სიმართლისგან ძალიან შორს იყოს. მაგრამ, როგორ გრძნობთ თავს სინამდვილეში? როგორ მიდის თქვენი ცხოვრება? კარგი იქნება თუ ზოგჯერ მაინც გადავამოწმებთ ამ კითხვაზე რეალურ პასუხს და ჩავუღრმავდებით საკუთარ თავს.

​გთავაზობთ რამდენიმე შეკითხვას, რომელიც დაგეხმარებათ ჩაწვდეთ თქვენს ამჟამინდელ მდგომარეობას:

1) როგორ ხასიათზე ხართ ძირითადად?

ნუ ჩათვლით იმ დღეებს, როცა ,მაგალითად, თქვენი მანქანა გაფუჭდა, სამსახურში პერსონალთან ცუდი შეხვედრა გქონდათ ან სტრესული საუბარი პარტნიორთან ფულთან დაკავშირებით , აქ საუბარია უბრალოდ ჩვეულებრივ დღეზე, როგორ შეაფასებდით თქვენს განწყობას 1-დან 10-მდე, უარყოფიდიდან პოზიტიურისკენ.

2) თუ თქვენ იცხოვრებდით მუდმივად იმ ცხოვრებით როგორიც ახლა გაქვთ, იქნებოდა ასეთი ცხოვრება თქვენთვის საკმარისი?

3) მრავალრიცხოვან კალათებს ფლობთ?

თუ ყველა კვერცხს ერთ კალათაში მოათავსებთ და მათ ჩათვლით თქვენს თავდაჯერებულობად, ბედნიერებად, კალათას კი თქვენს ურთიერთობებად, სამსახურად, შვილებად, ისინი უფრო დიდი რისკის ქვეშ არიან საფრთხის მიმართ, რადგან შეიძლება რაიმე მიზეზის გამო ყველა ჩამოვარდეს, მრავალფეროვანი კალათების შემთხვევაში-ბედნიერებისა და ღრმა გრძნობის, მიღწევისა და სიამაყის მრავალი რესურსი არსებობს -თქვენ უფრო უსაფრთხოდ ხართ, ნაკლებად შფოთავთ, მეტად მოქნილი იქნებით ცხოვრების აღმართებსა თუ დაღმართებში, რომელიც თქვენი კონტროლის მიღმაა.

4) გაქვთ ინტიმური ურთიერთობა?

აქ არ იგულიხმება სექსუალური ურთიერთობები, ვგულისხმობთ ერთ ადამიანს (ან მეტს), რომელთანაც ღიად შეგიძლიათ გააზიაროთ ღრმა ფიქრები და გრძნობები. ეს საშუალებას გვაძლევს შევინარჩუნოთ სიმყარე, რაც მტკიცედ მოიგერიებს მარტოობასა და დეპრესისაკენ მიდრეკილებას. ეს არის მდგომარეობა, როდესაც დაცულად ვგრძნობთ თავს ვინმეს გვერდით. ვგრძნობთ, რომ ვიღაცას ნამდვილად ესმის ჩვენი.

5) გაქვთ მიზანი ?

ეს კიდევ ერთი დეპრესიის ანტიდოტია. რა მიზნები გაქვთ ცხოვრებაში? არსებობს მიზეზი რის გამოც გაღვიძებას, მუშაობას, დროისა და ენერგიის დახარჯვას აქვს მნიშვნელობა თქვენთვის, სხვებისთვის. შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, საყვარელი ცხოველი, ძლიერი გრძნობა, რაიმე პროფესია და ა.შ.

6) შეგიძლიათ წარსულისკენ გაიხედოთ სინანულის გარეშე ?

რა თქმა უნდა ყველას აქვს სინანულის გრძნობა წარსულ გამოცდილებასთან დაკავშირებით. მაგრამ, თუ ნანობთ უამრავ რამეს ან რაიმე ერთი მიზეზით ხართ შეპყრობილი, მათ შეუძლიათ ღმად შემოაღწიან თქვენში და გააუფერულონ თქვენი დღე, რომელიც შეიძლებოდა ფერებით და სინათლით სავსე ყოფილიყო.

7) გაქვთ მომავალთან დაკავშირებული ოცნებები ?

თუ მაინც რამეს ნანობთ ან თქვენი აწმყო არ არის ისეთი, როგორიც გსურდათ რომ ყოფილიყო, შეგიძლიათ მომავალს უფრო ოპტიმისტურად უყუროთ? შეგიძლიათ დადებითი მხრიდან მოვლენების აღქმა? იმის რისი დიდი სურვილიც გაქვთ და რაღაც, რაც გაძლევთ მიმართულებასა და იმედს ? და თუ არა, რატომ?

სულ ესაა, ასე რომ, როგორ გრძნობთ სინამდვილეში თავს? გაანალიზეთ ის თუ რა გაკლიათ ან რისი დამატება გჭირდებათ ცხოვრებაში იმისათვის, რომ მეტი კმაყოფილება იგრძნოთ?

დროა დაიწყოთ ცვლილეებები? გადაალაგეთ თქვენი პრიორიტეტები. მიიღეთ დახმარება დეპრესიის დასამარცხებლად, წარსულისგან თავის დასაღწევად, აღმოაჩინეთ საკუთარი სურვილები და გაჰყევით ოცნებებს.

8) რა გჭირდებათ იმისათვის რომ აქციოთ თქვენი ცხოვრება.... უფრო მეტად თქვენ ცხოვრებად ?

წყარო: Psychology Today

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად