Baby Bag

ბავშვი აუცილებლად სიყვარულის ფონზე უნდა დაისაჯოს

ბავშვის დასჯა - აღნიშნულ თემაზე ფსიქოლოგი პაატა ამონაშვილი საუბრობს. 

​როგორც თავად აღნიშნავს, ბავშვის დასჯა უნდა მოხდეს უკიდურეს შემთხვევაში:

„ზოგიერთ შემთხვევაში ბავშვის დასჯა შეიძლება. თუმცა ეს უნდა იყოს უკიდურეს შემთხვევაში. ბავშვის დასჯა იმ დროს, როცა ჩვენ თვითონ შინაგანად გაცოფებულები ვართ  და ბავშვის მიმართ აგრესია გვაქვს, არ შეიძლება. საუკეთესო დასჯის ფორმა მშობლებმა უნდა მოიფიქრონ, ანუ რა სიტუაციაში როგორ უნდა დაისაჯოს ბავშვი. ეს ყველაფერი უნდა მოხდეს საღი გონებით. ბავშვი უნდა დავსაჯოთ სიყვარულის ფონზე. ჯერ ვუხსნით ბავშვს, რომ ძალიან გვიყვარს, მაგრამ იმ ფონზე, რაც მოხდა, უნდა გამოვიყენოთ დასჯის ქმედებები. მას შემდეგ, რაც ამ დასჯის ქმედებებს გამოვიყენებთ, ბავშვს კიდევ ერთხელ უნდა ავუხნათ, რომ გვიყვარს...“ - აღნიშნავს პაატა ამონაშვილი. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

ნეიროფსიქოლოგმა, თინათინ ჭინჭარაულმა ისაუბრა კომუნიკაციის ნაკლებობაზე ბავშვებში, თუ როგორი მნიშვნელოვანია მათთვის თანატოლებთან ურთიერთობა:

„ჩვენ ვამბობთ, რომ კომუნიკაცია მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარებისთვის, მაგრამ არ ვიაზრებთ ამ სიტყვის უკან რა მნიშვნელობას ვდებთ. ხშირ შემთხვევაში კომუკინაციაში ადამიანები გულისხმობენ ოჯახის წევრებთან კონტაქტს და ფიქრობენ, რომ ეს არის საკმარისი. ეს არის ის წრე, რომელთანაც ბავშვს საშუალება აქვს დაბადებიდან ჰქონდეს ურთიერთობა. პანდემიიდან გამომდინარეც, ჩვენ თითქოს თავს ვიტყუებთ, რომ ეს წრე საკმარისია ბავშვის განვითარებისთვის, თუმცა ბევრი კვლევა უსვამს ხაზს, რომ გარკვეული ასაკში მას უკვე სჭირდება წრის გაფართოვება, ამის მნიშვნელოვანი ნაწილი არის თანატოლებთან ურთიერთობა“.

მისი თქმით, უფროსებმა რა ცოდნაც არ უნდა მივცეთ შვილს, როგორი გარემოც არ უნდა შევუქმნათ, თანატოლებთან კომუნიკაციას ვერაფრით ჩავანაცვლებთ:

„უფროსებს შეგვიძილია დიდი ცოდნა მივცეთ ბავშვებს, მაგრამ ჩვენ მათ ვერ ვასწავლით თანატოლებთან ურთიერთობას, რაც დაახლოებით 1-2 წლის ასაკიდან ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ისინი ამ დროს გაცილებით უფრო კარგად სწავლობენ თანატოლებზე დაკვირვებით.

უფროსები ორიენტირებულები ვართ ბავშვზე და მისთვის ვქმნით სასიამოვნო, მაგრამ გამოწვევებისგან დაცლილ სივრცეს, „არ ვებუტებით“, უფრო დამთმობები ვართ. თანატოლებთან ურთიერთობისას ბავშვს ეძლევა საშუალება თავისი თავი მოსინჯოს გამოწვევებით სავსე სივრცეში, რაც არა მარტო კოგნიტურ, არამედ მის ემოციურ განვითარებასაც უწყობს ხელს“.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად