Baby Bag

თუ ბრაზის გამოხატვისას აგრესიული ხართ და ყველას ეჩხუბებით, თქვენი შვილიც ასევე მოიქცევა

თუ ბრაზის გამოხატვისას აგრესიული ხართ და ყველას ეჩხუბებით, თქვენი შვილიც ასევე მოიქცევა

მშობლები თინეიჯერი შვილების ხასიათის ცვლილებებს მარტივად ამჩნევენ. მოზარდის ასაკის მატებასთან ერთად მისი ქცევებიც იცვლება. ის ხშირად გამოხატავს უკმაყოფილებას, თვალებს გაბრაზებით ატრიალებს, ამბობს, რომ ყველაფრით დაიღალა. მიუხედავად იმისა, რომ მშობლები თინეიჯერი შვილებისგან მსგავსი ტიპის ქცევებს ისედაც ელიან, აღნიშნულ პრობლემასთან გამკლავება მათ ძალიან უძნელდებათ. მოზარდის ხასიათის მოულოდნელი ცვალებადობა მშობლებს საგონებელში აგდებს. მსგავსი ქცევა მათ გაღიზიანებასაც კი იწვევს. ბევრმა მათგანმა არ იცის, როგორ მოიქცეს, როდესაც 2 წუთის წინ აბსოლუტურად მშვიდი თინეიჯერი მოულოდნელად ყვირილს იწყებს და მრისხანებას ვერ მალავს. თინეიჯერს ბრაზის დაძლევაში რომ დაეხმაროთ, მის მრისხანებას, პირველ რიგში, თავად უნდა გაუმკლავდეთ. თქვენი დამოკიდებულება ძალიან ბევრ რამეს ცვლის. თუ შვილს მხარდაჭერას გამოუცხადებთ, თქვენ მის საუკეთესო მეგობრად იქცევით, თუ შეცდომას დაუშვებთ, თქვენ შორის სიახლოვე გაქრება.

რა განსხვავებაა შფოთვასა და ბრაზს შორის?

თინეიჯერები ყოველდღიურად შფოთავენ. მღელვარება მოზრდილებს იმდენად ხშირად ახასიათებთ, რომ მშობლები ბრაზსაც ხშირად უბრალო გაღიზიანების ან შიშის გამოხატულებად თვლიან. სინამდვილეში შფოთვა და სიბრაზე ერთმანეთისგან ძალიან გასხვავდება. შფოთვა მომავლის გამო ღელვას, ცუდ წინათგრძნობას ან ძლიერ შიშს უკავშირდება. ბრაზს კი უკვე მომხდარი ფაქტი იწვევს, რომელიც თინეიჯერს არ მოსწონს. როდესაც რომელიმე მოვლენა მის მოლოდინებს არ ამართლებს, მოზარდს ბრაზის გრძნობა იპყრობს. თუ თქვენს შვილს გამოცდა აქვს ჩასაბარებელი, რის გამოც მას ხასიათი ხშირად ეცვლება და მღელვარება ეტყობა, ეს შფოთვის გამოვლინებად უნდა ჩათვალოთ. თუ მან გამოცდა უკვე ჩააბარა და საშინელ ხასიათზეა, ყველას უბრაზდება, ეჩხუბება ან უყვირის, ე.ი. ამ გზით ის ბრაზის გამოხატვას ცდილობს, რადგან გამოცდის შედეგებით უკმაყოფილოა. შფოთვის მაღალი ხარისხი თინეიჯერებს ხასიათს მარტივად უფუჭებს, რის გამოც მათ ბრაზი ადვილად იპყრობთ. შესაძლოა, შფოთვა და ბრაზი ერთობლივადაც გამოვლინდეს, ან სიბრაზე ძლიერი შფოთვის შედეგიც იყოს.

რატომ შფოთავენ თინეიჯერები ხშირად?
მოზრდილობის ასაკი შფოთვის, შიშისა და ფრუსტრაციის ხშირ შეგრძნებასთან ასოცირდება. თინეიჯერებმა არ იციან, რა მოუხერხონ საკუთარ განცდებს, რომლებიც საკმაოდ მრავალფეროვანი და ნეგატიური ბუნებისაა, რის გამოც ისინი ბრაზით ივსებიან. ორგანიზმში მიმდინარე ფიზიოლოგიური ცვლილებები მოზარდების ხასიათზე ძალიან დიდ გავლენას ახდენს. ჰორმონალური ცვლილებები თინეიჯერებს არამყარ განწყობას უყალიბებს. ისინი უფრო მეტად ექსპრესიისკენ არიან მიდრეკილები, ვიდრე რეფლექსიისკენ. შუბლისწინა კორტექსი, რომელიც გადაწყვეტილების მიღების, ანალიზის, განსჯისა და დაგეგმვის უნარების განვითარებაზეა ორიენტირებული, თინეიჯერებს სრულად ჩამოყალიბებული არ აქვთ, რის გამოც რაციონალურ აზროვნებას ემოციური ფონი ადვილად ძალავს.
მოზარდებს ყოველდღიურად უამრავი პრობლემის გადაჭრა უხდებათ. ისინი სკოლაში სწავლობენ, საშინაო დავალებებს ამზადებენ, გამოცდებს აბარებენ, იძენენ და კარგავენ მეგობრებს, უყვარდებათ, ემზადებიან სერიოზული ცხოვრებისეული ცვლილებებისთვის, ფიქრობენ, რომელ უნივერსიტეტში გააგრძელებენ სწავლას, რა პროფესიას აირჩევენ და ა.შ. ყველა ამ ამოცანის შესრულება მათთვის ძალიან დამღლელი და ამაღელვებელია.
თინეიჯერებს ხშირად აქვთ შეგრძნება, რომ მათი არავის ესმის. ისინი მეტი თავისუფლებისკენ ისწრაფვიან. როგორც წესი, მოზარდებს ცუდად სძინავთ. თინეიჯერები ცდილობენ გადაწყვეტილებები დამოუკიდებლად მიიღონ და ავტონომიურობას მიაღწიონ. თუ თინეიჯერი შვილი გყავთ და მას რეგულარულად მიუთითებთ, თუ რა უნდა აკეთოს, ზედმეტი რჩევებით თავს აბეზრებთ და მის გადაწყვეტილებებს პატივს არ სცემთ, თქვენ მასზე ნეგატიურად ზემოქმედებთ.
ბრაზი ნეგატიური მოვლენა არ არის
ბრაზი სავსებით ნორმალური მოვლენაა. ის ადამიანის ბუნებრივი რეაქციაა გარკვეულ გარემოს გამაღიზიანებელზე. თუ თინეიჯერი სიბრაზეს გამოხატავს, ეს იმას ნიშნავს, რომ მას რაღაც აკლია ან რაიმე მიზნის მიღწევა სურს. შესაძლოა, მოზარდი გულნატკენია, თავს უსაფრთხოდ ვერ გრძნობს, ძალა გამოეცალა, ყურადღება აკლია და ა.შ. ბრაზი პრობლემად არ უნდა აღიქვათ. მთავარია, თუ რა ფორმით გამოხატავს თინეიჯერი სიბრაზეს. ბრაზი ემოციაა, აგრესია კი ქცევის ნეგატიური ფორმა. თუ მოზარდი თავის ემოციებზე ხმამაღლა საუბრობს და მათთან გამკლავებას ცდილობს, ეს სავსებით ნორმალურია და მას დახმარება უნდა გაუწიოთ, მაგრამ თუ ის ბრაზის გამოხატვას ნივთების დაზიანებით, ხმამაღალი ყვირილითა და არაადეკვატური ქცევით ცდილობს, ე.ი. სერიოზული პრობლემის წინაშე დგახართ.
უკონტროლო სიბრაზე ფსიქიკურ პრობლემებზე მიანიშნებს
თუ თქვენს თინეიჯერ შვილს ბრაზის გამოხატვის უჩვეულო ფორმები აქვს, მაგ. სხვა ადამიანზე ძალადობა, ჩხუბი, თვითდაზიანებების მიყენება, ე.ი. მას ფსიქიკური პრობლემები აქვს. თუ სიბრაზე მხოლოდ მოზარდის პრობლემა არ არის და ის მთელ თქვენს ოჯახზე ვრცელდება, თუ სახლში გამუდმებით სტრესული და დაძაბული ატმოსფეროა, აუცილებლად მიმართეთ ფსიქოლოგს, რათა დახმარება გაგიწიოთ. როგორც წესი, მსგავს პაციენტებთან ფსიქოლოგები კოგნიტურ-ბიჰევიორული თერაპიით მუშაობენ. ბრაზი იშვიათ შემთხვევებში დეპრესიის ან ბიპოლარული აშლილობის ერთ-ერთი ნიშანი შეიძლება იყოს. მსგავს შემთხვევაში მოზარდს ფსიქიატრის დახმარებაც დასჭირდება.
როგორ უნდა დაეხმაროთ თინეიჯერ შვილს ბრაზის დაძლევაში?
თინეიჯერი შვილი თუ გყავთ და მის სიბრაზესთან გამკლავება გიძნელდებათ, ქვემოთ შემოთავაზებული რჩევები ყურადღებით წაიკითხეთ. მათი მეშვეობით მოზარდის სიბრაზის ხარისხს და სიხშირეს მნიშვნელოვნად შეამცირებთ, რაც მას ბრაზის დაძლევაში დაეხმარება.
• არ იყვიროთ - ძალიან რთულია სიმშვიდის შენარჩუნება, როდესაც თქვენი თინეიჯერი შვილი ხმამაღლა გიყვირით ან შეურაცხყოფას გაყენებთ. თუ თქვენ საპასუხოდ ყვირილს დაიწყებთ და ხმას აიმაღლებთ, მის ბრაზს გააათკეცებთ. ამის ნაცვლად, უმჯობესია ხმას დაუწიოთ და მოზარდს მშვიდად გაესაუბროთ. სავარაუდოდ, ისიც მალევე დამშვიდდება, რადგან ემოცია გადამდებია.
• მოაწყვეთ შესვენება - თუ ხვდებით, რომ ვითარება ძალიან დაიძაბა, ცოტა ხნით გაისეირნეთ. შვილთან კამათი შეწყვიტეთ და უთხარით, რომ აჯობებს, სხვა დროს დაილაპარაკოთ. მას დამშვიდებისკენ მოუწოდეთ და აუხსენით, რომ მშვიდ ვითარებაში ერთმანეთის გაგებას უკეთ შეძლებთ. აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით მოზარდის აზრიც მოისმინეთ.
• მოუსმინეთ შვილს - მართალია, მშობლების დიდი ნაწილი ყოველდღიური მძიმე შრომისგან ძალიან გადაღლილია და სკოლის დრამატული ისტორიების მოსასმენად დრო არ აქვს, მაგრამ თინეიჯერი შვილის პრობლემებს აუცილებლად უნდა მოუსმინოთ. თუ მას ეტყვით, რომ რასაც ის ამბობს, არასერიოზულია და აჯობებს დაივიწყოს, ძალიან დიდ შეცდომას დაუშვებთ. მოზარდი თავს შეურაცხყოფილად და დამცირებულად იგრძნობს. მის გრძნობებსა და განცდებს სათანადო მნიშვნელობა უნდა მიანიჭოთ. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თქვენს შვილს ყველაფერში უნდა დაეთანხმოთ, რასაც გეუბნებათ. შეგიძლიათ, შეეკამათოთ კიდეც. მთავარია, აგრძნობინოთ, რომ საკითხი, რომელზეც ის განსაკუთრებით ღელავს, მართლაც მნიშვნელოვანია.
• შვილს ემოციების გამოხატვის ღირსეული მაგალითი მიეცით - არ აქვს მნიშვნელობა, რას ასწავლით თქვენს მოზარდ შვილს. თუ საკუთარი ქცევით საპირისპიროს ამტკიცებთ, ბრაზის გამოხატვისას აგრესიული ხართ და ყველას ეჩხუბებით, მაშინ თქვენი შვილიც ასევე მოიქცევა. როდესაც ბრაზობთ, ეცადეთ შეძლებისდაგვარად მშვიდი იყოთ. თქვენი ქმედება თქვენს სიტყვებს ყოველთვის გადაწონის. ეცადეთ, შვილისთვის იდეალური მაგალითი იყოთ.
• მოზარდს მცირეწლოვანი ბავშვივით ნუ მოექცევით - თინეიჯერს ისე უნდა მოექცეთ, როგორც ზრდასრულ და ჩამოყალიბებულ ადამიანს. ეს მის ბრაზს დააცხრობს. მბრძანებლური ტონით საუბარი და მითითებების მიცემა შეწყვიტეთ. მას ისე დაელაპარაკეთ, თითქოს თქვენს თანატოლს ესაუბრებოდეთ. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თინეიჯერს სრული თავისუფლება უნდა მისცეთ. თქვენს სიტყვას ფასი აუცილებლად უნდა ჰქონდეს. როდესაც შვილთან საუბარს დაიწყებთ, აუხსენით, რომ მას ზრდასრულ ადამიანად თვლით, რომელიც ყველაფერს სწორად იგებს, ამიტომ ბავშვივით არ დაელაპარაკებით. მიეცით თქვენს შვილს ნება მეგობრებთან ერთად კინოში თავისუფლად იაროს, გაკვეთილები თავისი ნება-სურვილით და გრაფიკით მოამზადოს. ეს მას პრობლემის დამოუკიდებლად მოგვარებას ასწავლის და განწყობასაც აუმაღლებს.
• დააწესეთ ბრაზის გამოხატვის ზღვარი - თქვენმა თინეიჯერმა შვილმა აუცილებლად უნდა იცოდეს, რომ ბრაზის გამოხატვას თავისი ფორმა აქვს. სხვებისთვის ტკივილის მიყენება, ნივთების დაზიანება და სხვა სახის აგრესიული ქმედებები კატეგორიულად აკრძალეთ.
• შვილს ბრაზის გამოხატვის კონსტრუქციული მეთოდები შესთავაზეთ - ბევრი თინეიჯერი აგრესიას იმიტომ მიმართავს, რომ ბრაზის გამოხატვის ალტერნატიული ფორმების შესახებ არაფერი იცის. ასწავლეთ თქვენს შვილს, რომ ბრაზთან გასამკლავებლად დღიურის წერა, მუსიკის მოსმენა, სპორტული აქტივობით დაკავება ან სწორად სუნთქვა ძალიან კარგი საშუალებებია. მათი დახმარებით მოზარდი მრისხანების დაძლევას მარტივად შეძლებს.
მომზადებულია ​goodhousekeeping.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

ძილის დარღვევის მიზეზებსა და ღამე ტირილით გაღვიძების თემაზე MomsEdu.ge-ს ნეიროფსიქოლოგი თამარ ტატიშვილი ესაუბრა

ძილის დარღვევის მიზეზებსა და ღამე ტირილით გაღვიძების თემაზე MomsEdu.ge-ს ნეიროფსიქოლოგი თამარ ტატიშვილი ესაუბრა

რა არის ძილის დარღვევის მიზეზი და რატომ ეღვიძებათ ბავშვებს ღამე ტირილით? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ნეიროფსიქოლოგი თამარ ტატიშვილი.

- რა გულისხმობს ძილის დარღვევა და რამდენად ხშირია ის ბავშვთა ასაკში?

- ძილის დარღვევაზე მიანიშნებს, როდესაც სახეზეა ჩაძინების, ძილის პროცესის და ხარისხის შენარჩუნების ან გაღვიძების სირთულე. ზოგადად, ასაკი მნიშვნელოვანი ფაქტორია ძილის დარღვევებზე საუბრისას. რაც მაგალითად, გარკვეულ ასაკში ნორმად მიიჩნევა, იგივე მახასიათებლები დარღვევაა განვითარების სხვა ეტაპებზე, ამ შემთხვევაში, უმჯობესია ბავშვთა ასაკი შემოვფარგლოთ და შევეხოთ გარდატეხის ასაკამდე პერიოდს (0-დან - 11-12 წლამდე). ამ ასაკობრივ კატეგორიაში ძილის დარღვევები დაახლოებით 30% ში გვხვდება. აღსანიშნია, რომ 1-2 დღიანი ეპიზოდი, როცა ბავშვს ძილის პრობლემა აქვს, ძილის დარღვევად არ განიხილება. მაგრამ თუ კვირაში მინიმუმ 3 - ჯერ ან მეტჯერ ვლინდება ძილის სირთულეები და ერთ თვეზე მეტი ხანგრძლივობით, მნიშვნელოვანია უყურადღებოდ არ დავტოვოთ ეს საკითხი, რადგან მოწესრიგებული ძილი ბავშვებში კრიტიკულად მნიშვნელოვანია მათი ფიზიკური, შემეცნებითი თუ ემოციური სფეროს ჯანსაღად განვითარებისთვის.

- ძილის დარღვევის ფორმებსა და მიზეზებზე რომ ვისაუბროთ.

- ძილის დარღვევებამდე, ნორმებს შევეხები, რა ასაკში რა ხანგრძლივობის ძილია საჭირო დღე - ღამის განმავლობაში. 

მაგალითად, 

ახალშობილებს 16 - დან 20-საათამდე სძინავთ, ხანმოკლე ინტევალებით,

1-დან 3 წლამდე მინიმუმ 11, მაქსიმუმ 14 საათია რეკომენდებული შუადღის ძილის ჩათვლით,

3-6 წლამდე - 10-13 საათი ჯამში, 

6 წლიდან 12 წლამდე - საშუალოდ 9-12 საათი.

შესაძლოა, ბავშვს ეძინოს ნორმალური ხანგრძლივობით, მაგრამ დღის განმავლობაში მაინც დაღლილი, მოთენთილი, გაღიზიანებული იყოს, აღენიშნებოდეს კონცენტრირების და მეხსიერების პრობლემები. ასეთ დროს, შესაძლოა, ძილის ფაზების მონაცვლეობა და ხანგრძლივობა იყოს დარღვეული. ამის განმაპირობებელი, ხშირად, ძილის დროს არასასრუველი გარემო პირობებია (ხმაური, სინათლე, ძალიან მაღალი ან დაბალი ტემპერატურა ოთახში, საწოლის ზედმეტად მყარი ან რბილი ზედაპირი თუ არასაკმარისი ზომა, ან საკვები (ძირითადად სტიმულანტები). იშვიათ შემთხვევაში ფიზიოლოგიური საფუძვლისაც შეიძლება იყოს და სხვა დარღვევაზე მიანიშნებდეს, მაგალითად, რესპირატორული სისტემის პრობლემები, ძილში სუნთქვის შეჩერების ეპიზოდები (აპნოე), ნეიროგანვითარების დარღვევები, როგორიცაა ADHD, აუტიზმის სპექტრის აშლილობა, ეპილეფსია, დეპრესია, მომატებული შფოთვა ხშირად განაპირობებს ძილის პრობლემებს.

ბავშვებში ძილის დარღვევების ყველაზე გავრცელებული გამოვლინებაა არასრული გამოღვიძების ეპიზოდები ძილში, რომლის დროსაც დამახასაითებელია სიარული, ლაპარაკი, სიზმრის საშიში შინაარსით განპირობებული რეაქციები. არასრული გამოღვიძებისას ცნობიერება დაბინდულია, კონტაქტი გაძნელებული და სრული გამოფხიზლებისას არ ახსოვთ აღნიშნული ეპიზოდი.

ამ ასაკობრივ ჯგუფში ხშირად ვხვდებით, ასევე, მოუსვენარი კიდურის სინდრომს, როდესაც ბავშვს უმოძრაოდ ყოფნისას შემაწუხებელი შეგრძნებები უჩნდება კიდურებში (ძირითადად ფეხებში), ეს შეგრძნებები ქრება კიდურის გამოძრავებისთანავე. პრობლემა მდგომარეობს იმაში, რომ ასეთი მოძრაობა შეიძლება ღამის განმავლობაში ასეულობით დაფიქსირდეს, კიდურის გამოძრავებისას ბავშვს რომც არ გაეღვიძოს, ეს მაინც ახდენს გავლენას ძილის მიმდინარეობაზე და ხარისხზე (გაღვიძებისას, ბავში დაღლილია). ხშირად ამ დიაგნოზის მიზეზად რკინის დეფიციტი მიიჩნევა და ზოგჯერ მხოლოდ რკინით მდიდარი პროდუქტების მიღება აგვარებს პრობლემას. თუმცა, შეიძლება მიზეზი სხვა, უფრო სისტემური პრობლემაც იყოს და ამიტომ სპეციალისტთან ვიზიტი აუცილებელია.

ისეთი შემთხვევებიც არის, როცა ძილისთვის ხელშემწყობი პირობების და დიდი მცდელობის მიუხედავად, ბავშვებში ძილი ღამით 2, ზოგჯერ 4 საათით გადავადებულად დგება. ეს, რა თქმა უნდა, პრობლემას წარმოადგენს, რამდენადაც სოციალურად მიღებული ძილის პერიოდზეა მორგებული სკოლა, ბაღი და ა.შ. მუდმივად გამოუძინებელი ბავშვი კი ხშირად ემოციურად მოწყვლადი, აკადემიურად წარუმატებელი და თანატოლებისგან გარიყულია. ის, რომ ბავშვი “გვიან იძინებს, მაგრამ გემრიელად სძინავს”, არ უნდა იყოს სიმშვიდის საფუძველი და დროულად უნდა ვიზრუნოთ ძილ-ღვიძილის ციკლის დარეგულირებაზე. ამის მიზეზი ფიზიოლოგიურია, მაგრამ არამედიკამენტური მიდგომებით მართვადი. ნორმაში, ბავშვს ჩაძინებისთვის 10 - დან 30 წუთამდე პერიოდი სჭირდება. თუ 2-3 წუთში იძინებს, ეს იმაზე მიანიშნებს, რომ ძილის დეპრივაცია აქვს ანუ არ სძინავს იმდენი, რამდენიც სჭირდება დღე-ღამის განმავლობაში.

- რატომ ეღვიძებათ ბავშვებს ღამე ტირილით?

- ბავშვებში, კონკრეტულად ჩვილებში, ტირილით გაღვიძების მიზეზი შეიძლება იყოს შიმშილი, საჭმლის მომნელებელი სისტემის მოქმედებით გამოწვეული დისკომფორტი, ღრძილების ქავილი, გარემოში არსებული შეგრძნებებით (ხმაური, ვიბრაცია, განათება) გამოწვეული შფოთვა და სხვა.

შედარებით მოზრდილებთან - განშორების შფოთვა, სიზმრის საშიში შინაარსი, უნებლიე შარდვის ეპიზოდები, ღამის ტერორები. ამის ტერორები ძირითადად 4-12 წლის ასაკში გვხვდება. ამ დროს ბავშვი კივილით და ტირილით წამოჯდება საწოლზე, თვალები გახელილი აქვს, ოფლიანდება, შეშინებულია, მაგრამ არ ღვიძავს სრულად. ეს ეპიზოდი დაახლოებით 5 წუთი გრძელდება, შემდეგ ისევ აგრძელებს ძილს. ღამის ტერორები არ უკავშირდება სიზმარს და ძილის ფაზების მონაცვლეობისას ვლინდება. ძირითადად მაშინ ხდება, როცა ბავშვი გადაღლილია, დასაძინებელ გარემოს იცვლის ან ავად არის და როგორც წესი, რამე ორგანულ პათოლოგიაზე არ მიანიშნებს.

- როდის არის საჭირო სპეციალისტის დახმარება და როგორ ხდება პრობლემის აღმოფხვრა?

- თუ ძილის დარღვევები მეორადი სახითაა და შედეგია მაგალითად, დეპრესიის, წამლის გვერდითი მოქმედების, რკინის დეფიციტის ან ისეთი სამედიცინო პრობლემითაა განპირობებული, როგორიცაა აპნოე, სუნთვის რეგულაციის დაღვევები, რესპირატორული პრობლემები, საჭიროა პირველად მიზეზზე მუშაობა და პარალელურად ძილის ჰიგიენაზე ზრუნვა. ამისთვის, შესაბამისი სპეციალისტის ჩარევაა საჭირო, რადგან მხოლოდ ძილის მოწესრიგებაზე განცალკევებულად მუშაობა არ იქნება შედეგიანი.

თითქმის ყველა სხვა შემთხვევაში, ქცევითი თერაპია და მარტივი რეკომენდაციების გათვალისწინება საკმარისია, რომ ბავშვებს ძილ - ღვიძილის ციკლი მოვუწესრიგოთ.

  • საწყის ეტაპზე, ბავშვს, მისთვის გასაგებ ენაზე უნდა ავუხსნათ ძილის მნიშვნელობა. შეგვიძლია ვუთხრათ, რომ ძილის დროს იზრდება, უფრო ძლიერი და ჭკვიანი ხდება, ნასწავლს კარგად იმახსოვრებს, და ა.შ. რეალურად ამ ტექსტით არ ვატყუებთ მას, ძილის დროს მართლაც გამომუშავდება ზრდის ჰორმონი, უმჯობესდება იმუნიტეტი, შემეცნებითი ფუნქციონირება და სტრესებისადმი მედეგობა;
  • იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი ლაპარაკობს ძილში, არ არის სასურველი, რომ გამოველაპარაოკოთ, ან ვეცადოთ გამოფხიზლებას და მოვუყვეთ ამის შესახებ. ამით ჩაძინების ეტაპს უფრო გავუხანგრძლივებთ და თავსაც უხერხულად ვაგრძნობინებთ. ეცადეთ, იყოთ მასთან ახლოს და ნაზად დამამშვიდებელი ბგერებით უბიძგოთ ძილისკენ;
  • თუ ბავშვი საწოლიდან დგება და დადის, პასიურად უბიძგეთ საწოლისკენ, არ შეანჯღიოთ, დარწმუნდით, რომ არაფერს ვნებს საკუთარ თავს ან სხვას. თუ ეს ეპიზოდი ხშირად მეორდება და არ უკავშირდება ზედმეტად გადაღლას, მაღალ სიცხეს ან არარეგულარულ ძილის რეჟიმს, მიმართეთ ექიმს;
  • ადვილად ჩაძინებისთვის ბავშვი ძილის წინ, არც ზედმეტად უნდა იყოს გამოკვებილი და არც მშიერი;
  • ჩაძინებამდე ბავშვმა არ უნდა გაატაროს დრო ეკრანთან. ეკრანის განათება დღის სინათლის სიმულაციის სიგნალს გზავნის ტვინში და ხელს უშლის ძილის ჰორმონის გამომუშავებას;
  • ოთახში, სადაც ბავშვს სძინავს არ უნდა იყოს ზედმეტი ხმაური, განათება, სიცხე.
  • ბავშვი უნდა მოერიდოს კოფეინის შემცველი პროდუქტების მიღებას ძილის წინ, 2 საათით ადრე;
  • ძილის წინ მნიშნველოვანია რუტინის შემუშავება. პირობითად, რაიმე სამაგიდო თამაში ოჯახის წევრებთან ერთად, შემდეგ ზღაპრის წაკითხვა, შემდეგ შხაპი, კბილების გამოხეხვა, პიჟამოს ჩაცმა, დაწოლა. აქტივობები ყოველთვის ერთი და იგივე დროს და ერთი და იმავე თანმიმდევრობით უნდა სრულდებოდეს, რაც ძილის განწყობის შემუშავებას ემსახურება
  • საწოლში მაშინ უნდა დაწვეს, როცა ნამდვილად ეძინება, მაგრამ ჯერ კიდევ ფხიზელია, ეს დაეხმარება მისი საწოლის ძილთან ასოციაციის გამყარებაში;
  • იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვი მშფოთვარეა და ძილის და სიბნელის შიში აქვს, ეცადეთ, მასთან შეთანხმებით გადაალაგოთ ავეჯი ისე, რომ მის მხედველობის ველში არ ხვდებოდეს ჩრდილები და ანარეკლები;
  • ძილის გადავადების პრობლემის დროს გამოიყენეთ მკვეთრი განათება, გადაწიეთ ფარდები დილით ან გამოიყენეთ ლედ განათების ნათურები, რაც ძილის ჰორმონს ბლოკავს და გამოღვიძებას ასტიმულირებს, საღამოობით კი პირიქით, შეზღუდეთ სინათლის წყაროები, ეკრანები. დროთა განმავლობაში ეს ხელს შეუწყობს ნორმალური ცირკადული რიტმის ჩამოყალიბებას;
  • გამოიყენეთ განმამტკიცებლების სისტემა (სტიკერები და ა.შ) პატარებთან შუადღის ძილის შესანარჩუნებლად;
  • ძილის წინ ბავშვთან დამშვიდობება უნდა იყოს ტკბილი და ხანმოკლე;
  • თუ ბავშვს ცხვირით სუნთქვის პრობლემა აქვს და მშრალი ყელი ხშირად აღვიძებს, წყალი ადვილად ხელმისაწვდომი უნდა იყოს. მის მოპოვებაზე დიდი დრო არ უნდა იხარჯებოდეს, რომ არ გამოფხიზლდეს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური ​

წაიკითხეთ სრულად