Baby Bag

„ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ? ქორწილი რა დაგიჯდათ?“ - კითხვები, რომლებიც ახალდაქორწინებულ წყვილს არ უნდა დაუსვათ

„ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ? ქორწილი რა დაგიჯდათ?“ - კითხვები, რომლებიც ახალდაქორწინებულ წყვილს არ უნდა დაუსვათ

დაოჯახებას თუ გადაწყვეტთ, მზად უნდა იყოთ, რომ გარშემომყოფები კითხვებით ძალიან შეგაწუხებენ. ზოგიერთი მათგანი კი ზედმეტად ინტიმური და პირადი კითხვის დასმასაც არ მოერიდება. ახალდაოჯახებულ წყვილებს ადამიანები ხშირად ძალიან არაკორექტული შეკითხვებით აბეზრებენ თავს. თუ თქვენი ახლობელი ან მეგობარი დაქორწინდება, ქვემოთ დასახელებული კითხვები მას არასდროს დაუსვათ.

როგორ ჩაიარა თაფლობის თვემ?

თუ თქვენი ახლო მეგობარი დაინტერესდება, მოგზაურობის დროს ყველაზე მეტად რამ მიიპყრო თქვენი ყურადღება, ეს სავსებით ბუნებრივი მოვლენაა. თუ ადამიანები მეტისმეტად პირადულ კითხვებს სვამენ, თვალს გიკრავენ და ღიმილიანი სახით ცდილობენ ინტიმურ თემებზე მიგანიშნონ, თავს უხერხულად იგრძნობთ და არ გესიამოვნებათ. სწორედ ამიტომ, ახალდაქორწინებულ წყვილებს მსგავსი ტიპის კითხვებით თავი არ უნდა მოაბეზროთ.

როგორ მოგწონთ ახალი ცხოვრება?

როდესაც ახალდაქორწინებულ ადამიანს მსგავს კითხვას უსვამთ, მას მიანიშნებთ, რომ მის ცხოვრებაში აღარაფერია ისე, როგორც ადრე იყო. შესაძლოა, ბევრი რამ მართლაც შეიცვალა, მაგრამ ქორწინებამდე და ქორწინების შემდეგ ცხოვრება ერთმანეთისგან არ უნდა გამიჯნოთ. შესაძლოა, თქვენს ახლობელს ან მეგობარს თქვენი კითხვის პათოსი არ მოეწონოს.

აპირებ თუ არა გვარის შეცვლას?

ახალდაქორწინებული ქალბატონისთვის მსგავსი კითხვის დასმა ზედმეტი ცნობისმოყვარეობის გამომხატველია. როგორც წესი, თანამედროვე წყვილები ტრადიციულ წესებზე უარს ამბობენ და მეუღლის გვარზე გადასვლა ბევრისთვის მოძველებულ წესად ითვლება. თუ თქვენ მეტისმეტად შორს შეტოპავთ და მეგობარს ჰკითხავთ, როდის აპირებს ის გვარის შეცვლას, შესაძლოა, მან ეს ზეწოლად ან მეტისმეტად თამამ ქცევად აღიქვას.

ბავშვის გაჩენას როდის აპირებთ?

ყველაზე ხშირად ახალდაქორწინებულ წყვილებს სწორედ ამ კითხვას უსვამენ, რაც ძალიან არაკორექტული და მომაბეზრებელია. მსგავსი კითხვა თქვენს ნაცნობს ან ახლობელს არასდროს დაუსვათ, თუნდაც ეს ძალიან გაინტერესებდეთ. შესაძლოა, წყვილს შვილის გაჩენა გარკვეულ ვადამდე არ სურდეს, ან პირიქით, ისინი ძალიან ცდილობდნენ, მაგრამ გარკვეული პრობლემების გამო ვერ ახერხებდნენ თავიანთი სურვილის ასრულებას. ფრთხილად იყავით, რომ თქვენი დაუფიქრებელი კითხვით ადამიანს გული არ ატკინოთ.

ქორწილი რა დაგიჯდათ?

თუ ახალდაქორწინებულ წყვილთან მეგობრობა გაკავშირებთ და ისინი ფინანსურ საკითხებზე თქვენთან გულახდილად საუბარს არ ერიდებიან, ამ კითხვის დასმა თამამად შეგიძლიათ, მაგრამ თუ წყვილისთვის ახლობელი ადამიანი არ ხართ, მსგავსი შეკითხვის დასმა მათ უტაქტობად მოეჩვენებათ, სავსებით სამართლიანადაც!

მართალია, რომ ქორწინება სექსუალურ ცხოვრებას ანადგურებს?

წყვილის სექსუალურ ცხოვრებაში ჩარევის უფლება არავის აქვს. მსგავსი კითხვები ძალიან უადგილო და არაკორექტულია. არსებობს სტერეოტიპი, რომ ცოლ-ქმარს უინტერესო და მოსაწყენი სექსუალური ცხოვრება აქვს, რაც სიმართლისგან ძალიან შორს არის. ადამიანებს მსგავსი ნეგატიური მინიშნებებით განწყობას ნუ გაუფუჭებთ.

ქორწინების შემდეგ ყველაფერი რთულდება და უარესდება?

მარტოსულ ადამიანებს ოჯახის შექმნა ხშირად ნამდვილ კოშმარად ესახებათ, რის გამოც ისინი წყვილებს ნეგატიური კითხვებით თავს აბეზრებენ. თუ თქვენს ახალდაქორწინებულ მეგობარს მსგავს კითხვას დაუსვამთ, ერთადერთი ნამდვილად არ იქნებით. როდესაც ოჯახური ცხოვრების შესახებ ბევრი არაფერი იცით, უმჯობესია, მსგავსი აბსურდული განცხადებების გაკეთებისგან თავი შეიკავოთ.

მომზადებულია Easyweddings.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

​უნდა ჩავრთოთ თუ არა უფროსი შვილები უმცროსების გაზრდის პროცესში, როგორ და რამდენად მიზანშეწონილია ეს?

​უნდა ჩავრთოთ თუ არა უფროსი შვილები უმცროსების გაზრდის პროცესში, როგორ და რამდენად მიზანშეწონილია ეს?

უნდა ჩავრთოთ თუ არა უფროსი შვილები უმცროსების გაზრდის პროცესში, როგორ და რამდენად მიზანშეწონილია ეს? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, სოფო მელაძე.

- ხშირად მშობლები უმცროს შვილებს უფროსებს აზრდევინებენ, ან ავალდებულებენ დიდი დოზით მიიღონ მონაწილეობა ამ პროცესში. რამდენად მიზანშეწონილია ეს მიდგომა?

- აქ რამდენიმე ფაქტორია გასათვალისწინებელი - რამდენია ასაკობრივი სხვაობა დედმამიშვილებს შორის, რამდენად ყოველდღიური ხასიათი აქვს უფროსი შვილის დახმარებას, რამდენად სასურველ და საინტერესო აქტივობებში ვრთავთ მას, რას იღებს სანაცვლოდ აქედან და ა.შ. მისთვისაც საინტერესო უნდა იყოს პროცესში ჩართვა, უნდა იღებდეს შექებას ან რაიმე სასურველ ჯილდოს მაინც. პატარა და-ძმაზე ზრუნვა ბავშვს უვითარებს ემპათიის გრძნობას, მზრუნველობას, პასუხისმგებლობის გრძნობას და ასევე აგრძნობინებს თავს უფრო კომპეტენტურ და „დიდ“ ადამიანად, რაც ზრდის მის თვითშეფასებას. კარგია თუ ასეთ „დახმარებას“ ექნება სიტუაციური ხასიათი, მაგალითად: თუ დედას რამე სტკივა და უფროსი შვილი ეხმარება, დედას უცბად დაურეკეს და ბავშვმა საწოვარა გამოართვა მას და ა.შ. მნიშვნელოვანია, ამ დახმარებას ჰქონდეს მიზეზი და საჭიროება. თუ ამას აქვს ყოველდღიური და სავალდებულო ხასიათი, რა თქმა უნდა, ეს ბავშვისთვის სტრესის გამომწვევი მიზეზი გახდება. განსაკუთრებით თუ ბავშვი 7 წლამდე ასაკისაა და თამაშის მაგივრად, რაც ამ პერიოდში ბავშვის განვითარებისთვის უმნიშვნელოვანესია, მშობელი აიძულებს ყოველდღე ბავშვმა „დედის ან მამის ფუნქცია“ შეითავსოს.
ასევე მნიშვნელოვანია, ამ მხრივ უსაფრთხოების გათვალისწინებაც. ჩვენ, უფროს შვილებს უნდა დავავალოთ ის, რაშიც უკვე თვითონაც მომწიფებულნი და დამოუკიდებელნი არიან. თუ ბავშვი თვითონ საჭიროებს ყურადღებას ან თვითონ არ არის ბოლომდე დამოუკიდებელი ყოველდღიური საჭიროებების დაკმაყოფილებაში, რა თქმა უნდა, ის უუნაროა ამ დროს უმცროს და-ძმაზე იზრუნოს.
- ხომ არ დავაკარვინებთ ამით ბავშვობის მნიშვნელოვან პერიოდს და დავაზიანებთ მათ ფსიქიკას?
- ამ თემაზე ძალიან საინტერესო თეორიები ჰქონდათ, ორ ფსიქოთერაპევტს, ზიგმუნდ ფროიდს და ალფრედ ადლერს. ფროიდის აზრით, ბავშვის როლი ოჯახში, მისი ურთიერთობები და-ძმებთან შემდგომში განაპირობებენ მისი პიროვნების ფორმირებას და სხვებთან ურთიერთობების ფორმებს. ადლერის აზრით, კი მნიშვნელოვანია იმის გათვალისწინებაც კი, თუ მერამდენეა ბავშვი დაბადების რიგით - დედისერთა, უფროსი, შუათანა თუ ნაბოლარა. როცა ბავშვი დედისერთაა, მშობლების მთელი ყურადღება მას ეკუთვნის, ანებივრებენ, ეჩვევა დიდი რაოდენობით ყურადღებას. ძირითადად არც აფრთხილებენ ხოლმე ბავშვს, რომ ოჯახში მატებაა და უცებ ის ხედავს პატარა დას ან ძმას, რომელმაც მისთვის ნაცნობი ყურადღება „მიითვისა“. უმეტესობას ამ დროს ეჭვიანობის და კონკურენციის გრძნობა უჩნდება, რის მოდიფიკაციას და ჩანაცვლებასაც ჩვენ ვახდენთ მსუბუქი, სიტუაციური ზრუნვით უმცროს დედმამიშვილზე. ამიტომ თუ ჩვენ ამ დროს ძალიან დავტვირთავთ, მოვწყვეტთ მისთვის საინტერესო აქტივობებს, თამაშებს, მეგობრებს, ეს უფრო გააღვივებს მის კონკურენტულ დამოკიდებულებას დედმამიშვილთან.
- გარდა უფროსი შვილებისა, თვითონ უმცროს ბავშვზეც უარყოფით ზეგავლენას ხომ არ მოახდენს დედის ნაკლები ჩართულობა?
- დედის ნაკლები ჩართულობა ყოველთვის მოქმედებს ბავშვის ცხოვრებასა და განვითარებაზე. ბავშვზე ზრუნვა ეს მხოლოდ მისი მატერიალური ან ფუნქციური დახმარება არაა, ეს ემოციური კავშირიცაა. რამდენად იდენტური იქნება 13 წლის მოზარდის და დედის შედარება ერთმანეთთან, როცა 13 წლის მოზარდი ამ ასაკში ფსიქოლოგიურად თუ ემოციურად საერთოდ არაა მომწიფებული „მშობლობისთვის“.
- ბევრი მშობელი მარტო ზრდის ბავშვებს, ამიტომ უწევთ დახმარება უფროს შვილებს სთხოვონ, თუმცა მოზარდებს პირადი სივრცე სჭირდებათ. როგორ უნდა მივუდგეთ შვილებს ასეთ სიტუაციაში?
- პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია, რომ წინასწარ შევუთანმხდეთ უფროსს შვილს, რატომ და რისთვის, რამდენი ხანი და რა ფორმით გვჭირდება მისი დახმარება. ასე ვთქვათ, ვაგრძნობინოთ, რომ ეს იძულება არაა, ნებართვას ვიღებთ მისგანაც, მის აზრსაც ვითვალისწინებთ და არჩევანის საშუალება აქვს. ასეთი შეთანხმებების დროს ხაზი გაესმევა იმას, თუ რისი გადადება შეუძლია უფროს შვილს და რა არის იმდენად პრიორიტეტული, რომ ამ შემთხვევაში დედასაც მოუწევს მასზე მორგება. მნიშვნელოვანია ვაგრძნობინოთ ჩვენი სიყვარული და მადლიერება ამ დახმარებისთვის, წავახალისოთ მისი დახმარება და მისი ინტერესებიც ჩავრთოთ ამ პროცესში. მაგალითად, „თუ შენი დაიკოს ოთახში იქნები, სანამ სძინავს შეგიძლია შენს საყვარელ ფილმებს უყურო.“ შეჯამების სახით რომ ვთქვათ, მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ უფროსი შვილის ინტერესებიც, არჩევანის საშუალება დავუტოვოთ და დავაფასოთ მისი ძალისხმევა.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად