Baby Bag

„სამ წლამდე ბავშვის ტვინი ყველაზე სწრაფად ვითარდება. იმისთვის, რომ მოხდეს მისი თავის ტვინის ორივე ნახევარსფეროს თანაბრად განვითარება, მნიშვნელოვანია მუსიკის მოსმენა“

„სამ წლამდე ბავშვის ტვინი ყველაზე სწრაფად ვითარდება. იმისთვის, რომ მოხდეს მისი თავის ტვინის ორივე ნახევარსფეროს თანაბრად განვითარება, მნიშვნელოვანია მუსიკის მოსმენა“

რა ზეგავლენას ახდენს მუსიკა ბავშვის ფსიქო-ემოციურ განვითარებაზე, რას უწყობს ხელს და როგორ მუსიკას მივანიჭოთ უპირატესობა, როგორც ორსულობის პერიოდში, ასევე ბავშვის დაბადების შემდეგ? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ლელი ყიფიანი.

- ქალბატონო ლელი, აქვს თუ არა მნიშვნელობა ბავშვების პიროვნული, ფსიქო-ემოციური განვითარების კუთხით მუსიკას, რომელსაც ვასმენინებთ?

- სკოლამდელი ასაკი არის ის პერიოდი, როდესაც საფუძველი ეყრება და ყველაზე აქტიურად მიმდინარეობს ადამიანის პიროვნების ჩამოყალიბება, რომელზეც პასუხისმგებლობა, უპირველეს ყოვლისა, ეკისრება ოჯახს (მშობლებს) და შემდეგ მის სოციალურ გარემოს. ამ პერიოდში, გარდა კოგნიტური უნარებისა, ძალიან მნიშვნელოვანია პიროვნების ფსიქო-ემოციური განვითარება. სკოლამდელ ასაკში ბავშვი უკვე ფლობს ემოციების ფართო სპექტრს, შეუძლია მართოს საკუთარი ემოციური რეაქციები, უვითარდება ემოციური ექსპრესია, ემპათია და შეუძლია ადეკვატურად შეაფასოს საკუთარი ქმედებები და სხვა.

ბავშვის ფსიქო-ემოციურ განვითრებაზე სხვადასხვა ფაქტორი მოქმედებს და ერთ-ერთი არის მუსიკის მოსმენა, რომელიც ძლიერ გავლენას ახდენს ბავშვის ფსიქიკაზე და ხელს უწყობს მის კოგნიტური, ფიზიკური   თუ შემოქმედებითი უნარების განვითარებას. უძველესი დროიდან მოყოლებული მუსიკა გამოიყენებოდა, როგორც სამკურნალო საშუალება. მაგალითად, ითვლებოდა, რომ მელანქოლიის მქონე ადამიანის გართობა აუცილებელი იყო მუსიკით. ამიტომ მიიჩნევდნენ, ექიმს აუცილებლად უნდა ჰქონოდა დაკვრის და სიმღერის უნარი. არისტოტელე ამბობდა, როდესაც ადამიანი უსმენს მუსიკას,  მთლიანად იცვლება მისი სულიერი მდგომარეობაო.

მუსიკა გავლენას ახდენს ადამიანის ნერვულ სისტემაზე. მას შეიძლება ჰქონდეს, როგორც დამამშვიდებელი, ასევე ამგზნები ზემოქმედება. ის ხელს უწყობს დადებითი ემოციების განვითარებას. მრავალი კვლევა არის ჩატარებული,  თუ რა გავლენა აქვს მუსიკას თავის ტვინზე და აღმოჩნდა, რომ ნებისმიერი მუსიკის მოსმენა ააქტიურებს თავის ტვინის ქერქს, განსაკუთრებით,  საფეთქლის წილს, რომელიც სმენის ორგანოების მეშვეობით მიღებული ინფორმაციის გადამუშავებაზე არის პასუხისმგებელი და ასევე ააქტიურებს თავის ტვინის იმ ნაწილს, რომელიც დაკავშირებულია ემოციებთან. თავის ტვინის ქერქის აქტივაცია აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლას, სისხლის მიმოქცევას და სუნთქვას, ასტიმულირებს აზროვნების პროცესებს და აუმჯობესებს მეხსიერებას, რაც ხელს უწყობს ადამიანის ინტელექტუალური დონის ზრდას, შედეგად უმჯობესდება შრომისუნარიანობა. სამ წლამდე ბავშვის ტვინი ყველაზე სწრაფად ვითარდება, ამ პერიოდში იღებს ყველაზე მეტ ინფორმაციას. იმისთვის, რომ მოხდეს მისი თავის ტვინის ორივე ნახევარსფეროს თანაბრად განვითარება, მნიშვნელოვანია მუსიკის მოსმენა, რადგანაც მელოდიას აღიქვამს ორივე ნახევარსფერო.

ადრეული ასაკიდან მუსიკის მოსმენა აფართოვებს ბავშვის ემოციურ გამოცდილებას, ეხმარება მას ემოციების გამოხატვას, გაცნობიერებასა და სხვისი ემოციების გაგებაში (ზოგადად ემოციური სფერო მნიშვნელოვან როლს ასრულებს პიროვნების ჩამოყალიბებაში), ხელს უწყობს მის სულიერ, კულტურულ განვითარებას, ასევე ავითარებს მუსიკალურ გემოვნებას, ეხმარება სოციალიზაციაში და გავლენას ახდენს მეხსიერიების, აღქმის და ყურადღების კონცენტრაციის განვითარებაზე.

გარდა ამისა, მუსიკა გავლენას ახდენს ბავშვის ფიზიკურ განვითარებაზე, რადგან შეიცავს ისეთ ელემენტებს, როგორებიცაა: რიტმი, ტემპი, მელოდია და სხვა, რაც მნიშვნელოვანია მოტორიკის განვითარებისთვის, აუმჯობესებს კოორდინაციას და მოძრაობას.

- რა სახის მუსიკას მივანიჭოთ უპირატესობა?

- უმჯობესია, ბავშვებს მრავალფეროვანი მუსიკა შევთავაზოთ: კლასიკური მუსიკა, ფოლკლორი და ჯაზი.

კვლევებმა აჩვენა, რომ კლასიკური მუსიკის მოსმენა, განსაკუთრებით, მოცარტის, შოპენის და სხვათა  ნაწარმოებების, ამცირებს სისხლში სტრესის ჰორმონის, კორტიზოლის რაოდენობას, აქვს დამამშვიდებელი და ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი. ააქტიურებს ყურადღებას, კონცენტრაციას და აუმჯობესებს მეხსიერებას.

- მითია თუ რეალობა, რომ ორსულობის პერიოდში კლასიკური მუსიკის მოსმენა ნაყოფზე დადებით ზეგავლენას ახდენს?

- არ არის მითი. მუცლად ყოფნის პერიოდში, დაახლობით 18 კვირამდე, უკვე შეუძლია ბგერების გარჩევა. დადასტურებულია, რომ ნაყოფი თავს აბრუნებს იქით, საიდანაც ესმის ხმა და დაახლოებით 25 კვირისთვის შეუძლია დედის ხმის, სიტყვების და რიტმის გარჩევა. ის რეაგირებს, როგორც მშვიდ და დაბალ, ასევე ხმამაღალ მუსიკაზე, ამიტომ უმჯობესია კლასიკური, მშვიდი და სასიამოვნო მუსიკის მოსმენა, რომელიც იწვევს დადებით განწყობას.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

მეცნიერების მტკიცებით, ბავშვის მუსიკის გაკვეთილებზე ტარება მშობლების მიერ მიღებული საუკეთე...
ბავშვები, რომლებიც მშობლებს მუსიკის გაკვეთილებზე რეგულარულად დაჰყავთ, ხშირად უკმაყოფილებას ღიად და დაუფარავად გამოხატავენ. როგორც წესი, პატარებს მუსიკალურ ინსტრუმენტებთან ურთიერთობა ნაკლებად ხიბლავთ დ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა, რა ასაკში ვლინდება და რა შეიძლება იყოს გამომწვევი მიზეზები?

რა არის პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა, რა ასაკში ვლინდება და რა შეიძლება იყოს გამომწვევი მიზეზები?
რა არის პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა, რა ასაკში ვლინდება და რა შეიძლება იყოს გამომწვევი მიზეზები? - ​MomsEdu.ge-ს ამ და სხვა კითხვებს ფსიქოლოგმა ლანა აკოფაშვილმა უპასუხა. 

- პირველ რიგში, რა არის პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა და რამდენად რთულად უმკლავდებიან ბავშვები?

- პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა არის შეყოვნებული რეაქცია, რაც ვითარდება სახიფათო ან კატასტროფული მასშტაბის სტრესულ მოლენაზე საპასუხოდ. მატრავმირებელი სიტუაცია მუდმივად განიცდება შემდეგი სახით: მომხდარის მუდმივად გამეორება ხდება, რაც მოიცავს წარმოდგენებს, აზრებს, აღქმას; ბავშვების თამაშში ჩანს ტრავმის განმეორება; პიროვნებას აქვს აკვიატებული სიზმრები ტრავმული მოვლენის შესახებ, თუმცა ბავშვებთან ვლინდება გაუზრებელი კოშმარები, რომლის შინაარსიც არ არის დაკავშირებული ტრავმულ მოვლენასთან; ვლინდება ,,ფლეშბექები’’, რომლის განცდის პროცესში პიროვნება ტრავმულ მოვლენას განიცდის აწმყოში ისე, როგორც ამას განიცდიდა ტრავმული სიტუაციის განცდის პროცესში. ბავშვები თამაშის პროცესში აღადგენენ მატრავმირებელ სიტუაციას. ვლინდება ინტენსიური ფსიქოლოგიური დისტრესი ნებისმიერ ინტერნალურ ან ექსტერნალურ სტიმულზე, რომელიც პიროვნებას ახსენებს ტრავმულ მოვლენას; პიროვნებას აქვს ტრავმასთან დაკავშირებული სტიმულებისგან გაქცევის მუდმივი მცდელობა; ასევე ვლინდება ყურადღების კონცენტრაციის გაძნელება, განრისხება, გაღიზიანებადობა, ძილის დარღვევა, მომატებული შიშის გრძნობა ხშირი შეკრთომებით და ზესიფხიზლე.

აშლილობის გამკლავება დამოკიდებულია იმაზე თუ რამდენად დროულად მოხდა ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართვა, როგორია ოჯახის მხარდაჭერა, ბავშვის თავის გართმევის სტრატეგიები და რესურსები.

- ტრავმული მოვლენიდან რამდენ ხანში შეიძლება, განვითარდეს აშლილობა და რამდენ ხანს შეიძლება, გაგრძლედეს?

- სიმპტომები ვლინდება პირველი სამი თვის განმავლობაში, თუმცა ხდება რამდენიმე თვით ან წლით დაგვიანებული დასაწყისიც. ხშირად აშლილობა იწყება უშუალოდ სტრესის შემდეგ და ამ შემთხვევაში ისმევა მწვავე პოსტ-ტრავმული აშლილობის დიაგნოზი. ეს დიაგნოზი ისმევა მაშინაც, თუ სიმპტომების ხანგრძლივობა არ აღემატება სამ თვეს.

თუ სიმპტომები ვლინდება ტრავმული მოვლენიდან 6 თვის შემდეგ, ამ შემთხვევაში ისმევა დიაგნოზი- პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა მოგვიანებითი დასაწყისით.

გამოსავალი და მიმდინარეობის ხანგრძლივობა დამოკიდებეულია რამდენიმე ფაქტორზე. კარგი პროგნოზის მაჩვენებლად ითვლება სწრაფი დასაწყისი, სიმპტომების გამოვლენის ხანმოკლე ვადა, ძლიერი სოციალური მხარდაჭერა, სხვა ფსიქიკური და სომატური დაავადებების არარსებობა, დახმარების დროულად აღმოჩენა ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის მიერ.

- რა ასაკში შეიძლება, განვითარდეს პტსა და რა შეიძლება იყოს გამომწვევი მიზეზები?

- პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა შეიძლება, განვითარდეს ნებისმიერ ასაკში 1 წელზე მეტი ასაკის მქონე პირებთან.

პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობის გამომწვევი მიზეზები შესაძლოა იყოს ფიზიკური ან/და სექსუალური ძალადობა, ემოციური ძალადობა ან ბულინგი, უარყოფა, ბუნებრივი კატასტროფა, უბედური შემთხვევა, ომი. ბავშვს ტრავმული მოვლენა შესაძლოა უშუალოდ შეემთხვეს, შეემთხვევს ბავშვის ახლობელს ან ბავშვმა ნახოს ეს მოვლენა.

პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობის განვითარების რისკის ქვეშ არის ბავშვი, თუ ტრავმული მოვლენა მოხდა არაერთხლ, იყო მწვავე, გრძელდებოდა დიდხანს, ბავშვის მხარდამჭერ პირთა რაოდენობა არის მცირე, ბავშვს არ აქვს ადაპტური თავის გართმევის უნარები და ბავშვის ფსიქიკური მედეგობა არის მცირე.

6 წლამდე ასაკის ბავშვებში მზრუნველთან დაკავშირებული ნეგატიური გამოცდილება მიჩნეულია, როგორც პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობის ერთ-ერთი სადიაგნოსტიკო კრიტერიუმი, რაც ნიშნავს იმას, რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვმა მშობელთან განშორება, მშობლის გარდაცვალება ან მასთან დაკავშირებული ნეგატიური გამოცდილება, შესაძლოა განიცადოს როგორც ტრავმული მოვლენა, რაც გახდეს პოსტრავმული სტრესული აშლილობის გამომწვევი მიზეზი.

- როგორ ვლინდება პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობა, როდის უნდა მივხვდეთ რომ მივმართოთ სპეციალისტს?

- ჩვეულებისამებრ ბავშვის ემოციური რეაქციები - შფოთვა, უიმედობა, მოწყენა, დანაშაულის განცდა ვლინდება ტრავმული მოვლენიდან მოკლე პერიოდში. თუ ტრავმული სტრესული რეაქციები არის ისეთი ინტენსიური, რომ გავლენას ახდენს ბავშვის ფუნქციონირებაზე სახლში, სკოლაში და სიმპტომების რაოდენობა იზრდება, მნიშვნელოვანია ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის დახმარება. თუ ტრავმული მოვლენიდან გავიდა 6 კვირა და ბავშვი არ გრძნობს თავს უკეთესად, ბავშვს აქვს ფუნქციონირების სირთულეები სკოლაში, ბავშვი განიცდის ტრავმულ მოგონებებს, ,,ფლეშბეკებს’’ და ღამის კოშმარებს, ბავშვს უჭირს თანატოლებთან და ოჯახის წევრებთან ურთიერთობა და ბავშვი თავს არიდებს ყველაფერს, რაც ახსენებს ტრავმულ მოვლენას, ამ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია ბავშვთა ფსიქოთერაპევტის და ფსიქიატრის კონსულტაცია.

პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობის სიმპტომები დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე. ბავშვები ტრავმულ ხშირად გამოხატავენ თამაშის პროცესში. სკოლამდელ ასაკში ვლინდება ხშირი ტირილი, ღამის კოშმარები, სხვადასხვა სახის შიშები, მშობელთან ან მზრუნველთან განშორების შფოთვა, წონის და მადის კლება, ბრაზის მართვის სირთულე, რეგრესიული ქცევები როგორიც არის ენურეზი და თითის წოვა, ასევე, ხშირად ვლინდება მუცლის ტკივილი და თავის ტკივილი სამედიცინო მიზეზების გარეშე.

სასკოლო ასაკში ვლინდება ძილის დარღვევა, ღამის კოშმარები, სწავლის პროცესში ყურადღების კონცენტრაციის სირთულე, დანაშაულის და სირცხვილის განცდა, შიშები, შფოთვის მაღალი დონე, გარკვეული სიტუაციებისა და ადგილების თავიდან არიდება, რომლებიც აცოცხლებს ტრავმულ მოგონებებს.

მოზარდობის ასაკში ვლინდება თვითდამაზიანებელი ქცევა, ალკოჰოლის და ნარკოტიკების მოხმარება, დეპრესია, იმპულსური სარისკო გადაწყვეტილებები და ქცევები, სარისკო სექსუალური ქცევა.

- როგორია პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობის მკურნალობის გზები და რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს იმისთვის, რომ პატარებმა მსუბუქად გადალახონ რთული ეპიზოდი?

- პოსტ-ტრავმული სტრესული აშლილობაზე მუშაობა ხდება ტრავმაზე ფოკუსირებული კოგნიტურ-ბიჰევიორული ფსიქოთერაპიით. აშლილობის სიმწვავის ხარისხიდან გამომდინარე საჭიროების შემთხვევაში ინიშნება მედიკამენტოზური მკურნალობა ბავშვთა ფსიქიატრის მიერ. 

რეკომენდაციები მშობლებისთვის:

  • წაახალისეთ ბავშვი ღიად გაგიზიაროთ ემოციები. აუხსენით, რომ მათი ემოციური რეაგირება არის ნორმალური და გავრცელებული;
  • მოახდინეთ ბავშვის ჩივილების ვალიდიზაცია. შეუქმენით შვილს იმის განცდა რომ გესმით და იღებთ მის ემოციებს, მაშინაც კი, თუ ბავშვის შიშები არ არის თქვენთვის რელევანტური;
  • ტრავმული გამოცდილება ცვლის ბავშვის მიერ სამყაროს აღქმას და ბავშვი აღიქვავს გარემოს, როგორც საფრთხის შემცველს. მცირდება ბავშვის ნდობის დონე გარემოსა და სხვა ადამიანების მიმართ. მშობელს შეუძლია დაეხმაროს შვილს ამ ნდობის აღდგენაში გარემოს მიმართ და შეუქმნას დაცულობის, უსაფრთხოების განცდა;
  • შეინარჩუნეთ რუტინა, წინასწარ განსაზღვრული განრიგის არსებობა დაეხმარება ბავშვს აღიქვას სამყარო, როგორც კვლავ სტაბილური;
  • ისაუბრეთ მომავლის შესახებ და დასახეთ გეგმები. ეს შეცვლის ბავშვის მიერ მომავლის აღქმას, როგორც საშიშის და განუსაზღვრელის;
  • არ აიძულოთ საუბარი. ზოგიერთი ბავშვისთვის ტრავმულ მოვლენაზე საუბარი არის ძნელი. ბავშვებს უადვილდებათ საკუთარი ემოციების დახატვა, ამიტომ შეგიძლიათ ესაუბროთ ბავშვს საკუთარი ნახატის შესახებ, რომლითაც გამოხატა ემოციები;
  • აუცილებლად გაიარეთ კონსულტაცია ბავშვთა ფსიქოთერაპევთთან და ფსიქიატრთან. 


ესაუბრა მაკა ქაფიანიძე​

წაიკითხეთ სრულად