Baby Bag

„მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლებაც აქვს,“ - მარიამ ხვადაგიანი

„მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლებაც აქვს,“ - მარიამ ხვადაგიანი

​​ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის განვითარებაში არსებული კრიტიკული ეტაპების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ 3 და 5 წლის ასაკი კრიზისულ პერიოდად ითვლება:

„ადამიანის განვითარებაში არის ეტაპები, როდესაც არის ე.წ. კრიზისული პერიოდები. ბავშვის განვითარებაში ეს პირველი არის სამი წლის ასაკში. შემდეგ არის 5 წლის ასაკში. 3 წლის ასაკში ბავშვს თვითდამკვიდრების სურვილი აქვს. ის ეგოცენტრულია და მოითხოვს, რომ ყველაფერი, რაც მას უნდა, შეუსრულონ. მას უნდა, რომ სამყარო შეიმეცნოს ისე, როგორც თვითონ უნდა და არა ისე, როგორც მშობელი ასწავლის. მეორე ასეთი ეტაპი არის 5 წლის ასაკში.“

მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის კაპრიზულობასთან გამკლავების ეფექტიანი მეთოდები გააცნო:

​ბავშვს თუ რაღაცის გაკეთება არ სურს, ამ შემთხვევაში სხვადასხვა ალტერნატივა არსებობს. უნდა ვუთხრათ, რომ თუ ამას არ გავაკეთებთ, ამ შემთხვევაში სხვა რაღაც, რაც მისთვის სასურველია, მასაც ვერ მივიღებთ ან პირიქით, თუ ამას გავაკეთებთ, რაღაც ჯილდო მოჰყვება. ზოგადად ჯილდო უფრო კარგი მეთოდია, ვიდრე დასჯა, მაგრამ ხანდახან სხვა გზა არ გვაქვს. შეპირება არ უნდა იყოს მხოლოდ საგნებსა და ობიექტებზე. ეს შეიძლება იყოს უბრალოდ აქტივობა, რომ მე და შენ საღამოს გავისეირნებთ. როდესაც ტკბილეულით აჯილდოვებენ ბავშვს, მთავარი შეცდომა არის, რომ დიდხანს ამ ეტაპზე არ უნდა გავჩერდეთ. მერე უკვე იმდენად ეჯაჭვება ბავშვი, რომ არაფერს აღარ აკეთებს, თუ ყოველ ნაბიჯზე არ მივცემთ ტკბილეულს. თუ ბავშვი ისტერიკაშია, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ თვალით კონტაქტი არ იყოს. სანამ ბავშვს ყურადღებას არ აქცევთ, ეუბნებით, რომ მსგავსი ქცევით ვერ მიიღებს, რაც სურს. ბავშვი დაწოლილზე ხოხვით მოდის ხოლმე, რომ თვალით კონტაქტი ისევ დაამყაროს, იმიტომ, რომ თუ არ უყურებ, ხვდება, რომ არ გაინტერესებს. ორი წლიდან ბავშვს ძალიან კარგად შეუძლია მანიპულირება. იგნორი ამ შემთხვევაში არის საუკეთესო გამოსავალი.“

„ყველა ბავშვი გადის ამ ეტაპებს. დამოუკიდებლობა ყველა ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია. ცოტა სასაცილოა ხოლმე მშობლისთვის, როდესაც 3 წლის ბავშვი იწყებს რაღაცების გაპროტესტებას. სინამდვილეში ის უკვე გაიზარდა და მომწიფდა იმისთვის, რომ საკუთარი პოზიცია ჰქონდეს. შესაბამისად, მას არ ესმის, რატომ არ შეიძლება რაღაც, რაც შეიძლება უფროსისთვის. ეს უფრო მკვეთრად გამოხატულია ხუთი წლის ასაკში. ის არც დიდია, აღარც პატარა. ამბობს: „ დიდი ვარ და შემიძლია ამის გაკეთება.“ ​მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლება და მოთხოვნილებაც აქვს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფ...
​ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:„ბავშვებ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს... შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს... შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ მშობლების მიერ შვილებთან დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა, რომელიც ბავშვს ანგრევს:

„დღეს მთელს ერშია მოდებული ეს სენი. დამნაშავეები, ვისაც დიდი დანაშაული აქვს ჩადენილი, უმეტესობა დანგრეული ოჯახების შვილები არიან, დაკომპლექსებული ბავშვები. ის ხედავდა, რომ მისი მეგობარი, კლასელი, ბაღელი საუბრობდა, როგორ უყვარდა დედას და მამას ერთმანეთი. მას ასეთი სიყვარული არ ჰქონია და მისი ბუნება ინგრეოდა ბავშვობიდან.“

მამა შალვა კეკელიამ ერთ-ერთი შემთხვევა გაიხსენა, როდესაც მშობლებისგან ყურადღების დეფიციტის გამო ბავშვს თანატოლებისადმი აგრესია ჰქონდა:

„ერთხელ სკოლაში მქონდა ასეთი შემთხვევა. ვასწავლიდი და იქ იყო მეოთხე კლასელი ბავშვი, რომელიც ყველას სცემდა. დაველაპარაკე ამ ბავშვს. მან მითხრა, რომ ბავშვები სულ მშობლებზე ლაპარაკობდნენ, ის კი სულ ძიძას დაყავდა სკოლაში. მარტო ორ ბავშვს არ სცემდა, ერთ ბავშვს,დედა ჰყავდა გარდაცვლილი, მეორის მშობლები კი გაშორებულები იყვნენ. მისი მშობელი დავიბარე. კითხვები დავუსვი, ვუთხარი ბავშვის მდგომარეობა. მან მითხრა, ​იცით, ჩემი შვილი სად ცხოვრობსო, როგორი სახლი გვაქვსო?! ჯერ ჩემს შვილს საქართველოშიც კი არ დაუსვენია, სულ ინგლისში და იტალიაში ვასვენებო. მე ვუპასუხე: რას გაიგებს თქვენი მეოთხე კლასელი შვილი ინგლისში დაისვენებს თუ ჭოპორტში-მეთქი. არმანის ტანსაცმელს ჩააცმევთ თუ ლილოში ნაყიდს, ბავშვისთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს. ჩემს შვილს სამი ძიძა ემსახურება და ამდენ ფულს ვიხდი აღზრაშიო, დედამ მითხრა.“

„მას ჰგონია, რომ თუ გადაუხდის თავის შვილს, კარგ შარვალს უყიდის, კარგად ჩააცმევს, ეს ჰგონია აღზრდა. ეს არ არის ყველაფერი. შვილთან ურთიერთობა არის სულიერი ურთიერთობა. ჯერ ეს მშობლებს არ ესმით. ბევრი ადამიანი ოჯახს ქმნის მოუმზადებლად. დედას ცალკე შეხედულებები აქვს, მამას ცალკე. კი ავალდებულებენ ბავშვს, რომ გაკვეთილები მოამზადოს, შეიძლება ამიტომ დაუყვირონ, ეჩხუბონ, მაგრამ შედეგად რა იქნება, ამას არავინ არ ითვალისწინებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვამ მედია-კავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი „ობიექტივი“

წაიკითხეთ სრულად