Baby Bag

„მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლებაც აქვს,“ - მარიამ ხვადაგიანი

„მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლებაც აქვს,“ - მარიამ ხვადაგიანი

​​ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის განვითარებაში არსებული კრიტიკული ეტაპების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ 3 და 5 წლის ასაკი კრიზისულ პერიოდად ითვლება:

„ადამიანის განვითარებაში არის ეტაპები, როდესაც არის ე.წ. კრიზისული პერიოდები. ბავშვის განვითარებაში ეს პირველი არის სამი წლის ასაკში. შემდეგ არის 5 წლის ასაკში. 3 წლის ასაკში ბავშვს თვითდამკვიდრების სურვილი აქვს. ის ეგოცენტრულია და მოითხოვს, რომ ყველაფერი, რაც მას უნდა, შეუსრულონ. მას უნდა, რომ სამყარო შეიმეცნოს ისე, როგორც თვითონ უნდა და არა ისე, როგორც მშობელი ასწავლის. მეორე ასეთი ეტაპი არის 5 წლის ასაკში.“

მარიამ ხვადაგიანმა ბავშვის კაპრიზულობასთან გამკლავების ეფექტიანი მეთოდები გააცნო:

​ბავშვს თუ რაღაცის გაკეთება არ სურს, ამ შემთხვევაში სხვადასხვა ალტერნატივა არსებობს. უნდა ვუთხრათ, რომ თუ ამას არ გავაკეთებთ, ამ შემთხვევაში სხვა რაღაც, რაც მისთვის სასურველია, მასაც ვერ მივიღებთ ან პირიქით, თუ ამას გავაკეთებთ, რაღაც ჯილდო მოჰყვება. ზოგადად ჯილდო უფრო კარგი მეთოდია, ვიდრე დასჯა, მაგრამ ხანდახან სხვა გზა არ გვაქვს. შეპირება არ უნდა იყოს მხოლოდ საგნებსა და ობიექტებზე. ეს შეიძლება იყოს უბრალოდ აქტივობა, რომ მე და შენ საღამოს გავისეირნებთ. როდესაც ტკბილეულით აჯილდოვებენ ბავშვს, მთავარი შეცდომა არის, რომ დიდხანს ამ ეტაპზე არ უნდა გავჩერდეთ. მერე უკვე იმდენად ეჯაჭვება ბავშვი, რომ არაფერს აღარ აკეთებს, თუ ყოველ ნაბიჯზე არ მივცემთ ტკბილეულს. თუ ბავშვი ისტერიკაშია, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ თვალით კონტაქტი არ იყოს. სანამ ბავშვს ყურადღებას არ აქცევთ, ეუბნებით, რომ მსგავსი ქცევით ვერ მიიღებს, რაც სურს. ბავშვი დაწოლილზე ხოხვით მოდის ხოლმე, რომ თვალით კონტაქტი ისევ დაამყაროს, იმიტომ, რომ თუ არ უყურებ, ხვდება, რომ არ გაინტერესებს. ორი წლიდან ბავშვს ძალიან კარგად შეუძლია მანიპულირება. იგნორი ამ შემთხვევაში არის საუკეთესო გამოსავალი.“

„ყველა ბავშვი გადის ამ ეტაპებს. დამოუკიდებლობა ყველა ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია. ცოტა სასაცილოა ხოლმე მშობლისთვის, როდესაც 3 წლის ბავშვი იწყებს რაღაცების გაპროტესტებას. სინამდვილეში ის უკვე გაიზარდა და მომწიფდა იმისთვის, რომ საკუთარი პოზიცია ჰქონდეს. შესაბამისად, მას არ ესმის, რატომ არ შეიძლება რაღაც, რაც შეიძლება უფროსისთვის. ეს უფრო მკვეთრად გამოხატულია ხუთი წლის ასაკში. ის არც დიდია, აღარც პატარა. ამბობს: „ დიდი ვარ და შემიძლია ამის გაკეთება.“ ​მშობლები ბავშვს ხშირად ისეთ რაღაცებს უკრძალავენ, რისი გაკეთებაც მას რეალურად შეუძლია, რისი უფლება და მოთხოვნილებაც აქვს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფ...
​ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:„ბავშვებ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ძილიც უფრო კარგი აქვს,“- გვანცა ბარაბაძე

„მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ძილიც უფრო კარგი აქვს,“- გვანცა ბარაბაძე

ფსიქოკონსულტანტმა გვანცა ბარაბაძემ ადამიანის ცხოვრებაში მადლიერების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მადლიერება დღეს ძალიან აქტუალური თემაა. ფსიქოლოგიური კვლევებით დადასტურდა, რომ მადლიერება პირდაპირ არის დაკავშირებული ბედნიერებასთან, კარგად ყოფნასთან. ფსიქოლოგები გვირჩევენ, რომ ვიყოთ მადლიერები. მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ნაკლებ სტრესს განიცდის, ძილიც უფრო კარგი აქვს. ამიტომ ვურჩევთ ადამიანებს, რომ იყვნენ უფრო მადლიერები და ეს გამოხატონ.

მადლიერება რა არის? ჩვენს ცხოვრებაში კარგი მომენტების აღიარება და დანახვა. კარგი რამ როდესაც ხდება ჩვენს ცხოვრებაში, თითქოს ეს ჩვეულებრივი რამ არის და ასეც უნდა იყოს. როდესაც საფრთხის წინაშე ვდგებით, მაშინ ვიწყებთ დაფასებას. ყოვედღიურობაში თუ ამის აღნიშვნას აკეთებ, კარგია. დღეს რომ გათენდა, წვიმიანი ამინდია და პირველი შეიძლება ეს ფიქრი მოგივიდეს: „აუ, როგორი ამინდია,“ მაგრამ გათენდა. დღე გაგვითენდა. წარმოიდგინეთ, რამდენი ადამიანია, ვისაც არ გაუთენდა დღე. მთავარია, რაზე გავაკეთებთ აქცენტს. თუ მინდა, რომ რეალურად ვიყო ბედნიერი, უნდა ვიყო გაცემაზე ორიენტირებული და არ უნდა დაველოდო. მე თუ ველოდები მადლიერებას, ეს ნიშნავს, რომ რაღაცის გამო ვუკეთებ ამას ადამიანს. ასე გამოდის ხოლმე, რომ როდესაც არ ელოდები, უფრო მეტად იღებ მერე მადლიერებას. როდესაც ელოდები, გულისტკივილია, რომ შეიძლება ისე არ დაგიბრუნონ. მე თქვენ გაგიკეთებთ სიკეთეს, მაგრამ არ დაველოდები, რომ თქვენ მადლობას გადამიხდით. თუ მოხდება ეს, მე კარგად ვიგრძნობ თავს. ჩვენი მადლიერება მხოლოდ ჩვენი პასუხისმგებლობის სივრცეა. სხვა ადამიანების პასუხისმგებლობის სივრცეში არ უნდა შევიჭრათ,“- მოცემულ საკითხზე გვანცა ბარაბაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჩვენი ოჯახი“ 

წაიკითხეთ სრულად