Baby Bag

რა საფრთხეს შეიცავს ანიმე მოზარდებისთვის? - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

რა საფრთხეს შეიცავს ანიმე მოზარდებისთვის? - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმეს მავნე ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. მიუხედავად იმისა, რომ ანიმე მოზარდებში პოპულარობით სარგებლობს, მარინა კაჭარავას თქმით, შესაძლებელია, რომ ანიმეზე დამოკიდებულებამ ადამიანს ემოციური პრობლემები შეუქმნას:

„აქ ძალიან დიდია, როგორც სექსუალური თემები, ასევე მკვლელობა. რადგანაც არის სერიალი და ეს არასდროს არ მთავრდება, დამოკიდებულებას იწვევს. ყველაზე დიდ დამოკიდებულებას იწვევს ის, რაც არასდროს არ მთავრდება. შემდგომ ემოციური პრობლემები ექმნებათ ასეთ ადამიანებს.“

მარინა კაჭარავას თქმით, ანიმეების აქტიური ყურება ბავშვებში ადაპტაციის პრობლემებსა და ჰალუცინაციურ მდგომარეობებს იწვევს:

„ერთ-ერთმა მოზარდმა გოგონამ მითხრა, არ აქვს მნიშვნელობა, ბიჭს მოვეწონები თუ არაო, ოღონდ ანიმეს ერთ-ერთ გმირს მოვეწონოო. ერთ-ერთი გმირის სახელი თქვა. ​ეს ბავშვებში იწვევს იმას, რომ ისინი, შესაძლოა, გავიდნენ რეალობიდან, მათი ქცევა გახდეს აუტისტური სპექტრის, მათ ვეღარ შეძლონ რეალობაში ადაპტაცია. ძალიან ბევრი ბავშვი ლაპარაკობს ჰალუცინაციებისმაგვარ მდგომარეობაზე. ამბობენ, რომ კუთხეში ვიღაც უყურებს, კარადაში ვიღაც არის. შესაძლებელია ეს არ იყოს ერთი რომელიმე მულტფილმის ბრალი და იყოს იმ ზღვა ინფორმაციის ბრალი, რომელსაც იღებს ბავშვი.“

ანიმეს ქართველი მაყურებელი ნიკა შევარდნაძე აღნიშნავს, რომ ქათველ ბავშვებში პოპულარული ანიმე „ნარუტო" 15 წლამდე მოზარდებისთვის რეკომენდებული არ არის:

„მეორე ნაწილის „ნარუტოში“ არის ეროტიკული სცენები, შიშველი გოგონები, სიკვდილის სცენები, ძალადობის სცენები. „ნარუტოს“ ყურებაც არ არის რეკომენდებული 15 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის. ​ბევრი ანიმეა, სადაც დედა შვილს ჰკლავს, შვილი დედას. ისეთი სისხლიანი კადრებია, რომელიც ბევრ ფილმს შეშურდება. რატომ ვუყურებ მე თვითონ ანიმეს? იმიტომ, რომ ბევრად უფრო სრულყოფილია, ვიდრე ფილმი. ბევრს ჰგონია, რომ რადგან ანიმაციურია, აღიქვამენ, რომ ეს არის ბავშვებისთვის. რეალურად ასე არ არის.“

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

იაპონელების უნიკალური და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

იაპონელების უნიკალური  და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

ბავშვები ხშირად ჩხუბობენ ან კამათობენ. ეს ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია. ​ბავშვები სწავლობენ, თუ როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. სწავლის პროცესში ვერბალური ან ფიზიკური ხასიათის კონფლიქტები გარდაუვალია. რა თქმა უნდა, ჩხუბი მისაღები ქცევა არ არის, რის გამოც მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის სწრაფად ჩახშობას ცდილობენ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის გადაჭრას საკუთარი ორიგინალური მეთოდით ცდილობენ. აღნიშნული მეთოდი იაპონელ ბავშვებთან ეფექტიანია და ამართლებს, თუმცა ექსპერტები გადაჭრით ვერ ამბობენ, რამდენაც ეფექტიანი აღმოჩნდება ის სხვა ქვეყნებსა და კულტურებში.

იაპონურ მეთოდს „მიმამორი“ ეწოდება და ​ის ბავშვის ავტონომიურობის ზრდაზეა ორიენტირებული. მიმამორის პრაქტიკა საკმაოდ მარტივია. მასწავლებლები და მშობლები კონფლიქტის დროს ბავშვების ახლოს დგანან და მათ აკვირდებიან. ისინი ბავშვების კამათში არ ერევიან. მშობლები და მასწავლებლები არ ცდილობენ ბავშვებთან ერთად პრობლემის გაანალიზებას. ისინი ბავშვებს საშუალებას აძლევენ კონფლიქტი დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები აღნიშნული მეთოდის მთავარ უპირატესობას იმაში ხედავენ, რომ ის ბავშვს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღების საშუალებას აძლევს და პრობლემის გადაჭრის უნარს უვითარებს. როდესაც მშობლები კონფლიქტში ერევიან, ისინი ბავშვებს ხელს უშლიან კონფლიქტის მოგვარება თავად სცადონ და ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძინონ.

​კონფლიქტში მშობლის ჩარევა ხშირად იწვევს ბავშვებისთვის იარლიყების მიკერებას. ზოგიერთი ბავშვი დამნაშავედ ცხადდება, ზოგიერთი კი - უდანაშაულოდ. როდესაც მშობლები თავს იკავებენ კონფლიქტში ჩართვისგან, ბავშვები კარგ გაკვეთილს იღებენ. ისინი აცნობიერებენ, რომ კონფლიქტით პრობლემების მოგვარება არასწორია. ბავშვები მიღებული გამოცდილებიდან ბევრ რამეს სწავლობენ, რაც მათთვის ძალიან სასარგებლოა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად