Baby Bag

„ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ, სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება,“ - პაატა ამონაშვილი

„ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ, სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვისთვის თავისუფლების მიცემის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვები ყველაზე უკეთ ცხოვრებისეული მაგალითებითა და თამაშით სწავლობენ:

„როდესაც ბავშვს მოგზაურობა აინტერესებს და უნდა, რომ სხვაგან გაფრინდეს, თუ ეს შეუძლებელია, რომ ამ წუთას რეალობაში გავაკეთოთ, რატომ არ უნდა გავაკეთოთ წარმოსახვაში?! ჩვენ წარმოსახვას მოქმედებასაც ვუმატებდით, ოღონდ ოთახიდან არ გავდიოდით. თამაშის დროს ​ბავშვები ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. თუ ბევრს ვათამაშებთ, რა თქმა უნდა, უფრო გაერკვევიან ბევრ რამეში.“

პაატა ამონაშვილის თქმით, აღზრდის მეთოდების გაუმჯობესება ნებისმიერ მშობელს შეუძლია, თუ მას მონდომება ექნება:

„ნებისმიერ ​მშობელს შეუძლია მრავალგზის გააუმჯობესოს თავისი მშობლური აღზრდის საშუალებები, თუ მოიწადინებს. თავისუფლება და ზნეობა ერთმანეთის გარეშე არ არსებობს. თავისუფლების სიფართოვეც განისაზღვრება ზნეობიდან გამომდინარე. ყველა ბავშვზე ვერ ვიტყვით, მაგრამ თუ შევამოწმებთ ბავშვის ზნეობრივი აღზრდის დონეს, იქვე შეიძლება ვთქვათ, რა დონის თავისუფლება შეიძლება მივცეთ. ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ,სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება.“

​აღზრდა ბავშვს ეძლევა იმ ცხოვრების წესით, რომელი წესითაც მშობლები ცხოვრობენ. ზნეობრივი წესი თუ არის ოჯახში დამკვიდრებული, მაშინ ეს ცხადია ბავშვზეც გადადის ბუნებრივად, ყოველგვარი ახსნის და სწავლა-განათლების გარეშე. რომ არ უნდა დაანაგვიანო, უნდა მიეხმარო მშობელს, ეს ბავშვზეც გადადის, თუ მშობლები ასე იქცევიან. ასეთნაირად აღზრდილი ბავშვი თავისუფლებას გამოიყენებს უფრო გონივრულად და არა თავისი თავისა და სხვების საზიანოდ. თუ კარგად აღზრდილები არიან ბავშვები, მაშინ მათ თავისუფლება შეიძლება ძალიან ფართო ჰქონდეთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„შეიძლება არასწორი იყოს ბავშვი, მაგრამ მოვუსმინოთ ამ არასწორობას ბოლომდე, კარგი მსმენელი...
​ფსიქოლოგი​ პაატა ამონაშვილი მშობლების მიერ ბავშვის საფიქრალის მოსმენის მნიშვნელობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ მშობელმა ბავშვს ყურადღებით უნდა მოუსმინოს, რათა მისი სწორ გზაზე დაყენება შეძლოს:„მო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად