Baby Bag

„ძალიან კარგი გრძნობაა, როდესაც ბებია-ბაბუა ცხოვრობს სოფლად და იქ ჩასვლა ხდება დღესასწაული ბავშვებისთვის,“ - მარინა კაჭარავა

„ძალიან კარგი გრძნობაა, როდესაც ბებია-ბაბუა ცხოვრობს სოფლად და იქ ჩასვლა ხდება დღესასწაული ბავშვებისთვის,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ოჯახში სხვადასხვა თაობის წარმომადგენელთა თანაცხოვრების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აუცილებელი არ არის პატარა ბინაში სხვადასხვა თაობის წარმომადგენელთა ერთად ცხოვრება:

„არ არის აუცილებელი, რომ ერთად ცხოვრობდნენ თბილისის ოროთახიან ან სამოთახიან ბინაში. ადამიანს ძალიან სჭირდება თავისი სივრცე. ადრე ასე იყო, ადამიანს რვა შვილი ჰყავდა თუ ათი, სამოსახლოებს აძლევდა შვილებს და უმცროსი შვილი რჩებოდა ოჯახში. მესმის, რომ აბსოლუტურად სხვა ვითარებაა დღეს. ​ბებია-ბაბუა ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანები არიან ბავშვებისთვის. თუ ახლოს იცხოვრებენ, იმავე სადარბაზოში, გვერდზე სახლში, იმავე ქუჩაზე, ეს იქნება ძალიან მნიშვნელოვანი. ძალიან კარგი გრძნობაა, როდესაც ბებია-ბაბუა ცხოვრობს სადღაც სოფლად და იქ ჩასვლა ხდება დღესასწაული ბავშვებისთვის. იქ მათ აქვთ რაღაც უნივერსალური, განსაკუთრებული სითბო.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მარტოობის საუკუნე დგება, რადგან ყველა თავისი უფლებებისთვის იბრძვის და ადამიანი მოვალეობებზე ნაკლებად ფიქრობს:

„მე ხანდახან ვამბობ, რომ მარტოობის საუკუნე დგება. იმდენად ყალყზე დგას ყველა ადამიანი საკუთარი უფლებების დასაცავად, იმდენად მივიწყებულია მოვალეობები. ნებისმიერი დედის, მამის, შვილის, მოსწავლის მოვალეობებიც ხომ არის, მარტო უფლებები არ არის. რაც მეტია მოვალეობა, მით მეტია პასუხისმგებლობა. ამ პასუხისმგებლობაზე არავინ არ საუბრობს. ​შეიძლება პირველივე დიდი კონფლიქტის შემთხვევაში მოხდეს რღვევა, ნგრევა ოჯახის, თითქოს შანსს არ აძლევენ ერთმანეთს.“

„ადამიანის მიღება, მის მიმართ ემპათია, გულწრფელობა თუ დაიკარგება, ამ შემთხვევაში ადამიანები სხვადასხვა პარალელურ სივრცეში არიან. ერთსა და იმავე რამეზე ჩვენს საზოგადოებაშიც ზოგი ამბობს, რომ არის უკიდურესი ბოროტება, ზოგი ამბობს, რომ სიკეთეა. ეს არის ის შემთხვევა, როდესაც ადამიანებს აბსოლუტურად განსხვავებული კოორდინატთა სისტემები აქვთ. შეიძლება ეს არ იყოს დიდი ტრაგედია, თუ შეგვეძლება ერთმანეთს მოვუსმინოთ. ჩვენ შეიძლება ვერ გავამართლოთ ყველაფერი, მაგრამ გავიგოთ. სხვადასხვა რამეა:​ „მე მესმის შენი“ და „შენ მართალი ხარ.“ ერთ ბრძენთან მიიყვანეს ორი მოჩხუბარი და იმან უთხრა ერთს, მართალი ხარო, მერე მეორეს უთხრა, მართალი ხარო. მიმყვანი გაბრაზდა, ორივე როგორ არის მართალიო, ბრძენმა უთხრა, შენც მართალი ხარო. ყველას აქვს თავისი სიმართლე, ამიტომ დავსხდეთ და ვისაუბროთ ამაზე, მით უმეტეს, ოჯახში. საუბარი არის უალტერნატივო ურთიერთობაში,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მშობლებს მინდა ვუთხრა, ბებიებს და ბაბუებს ნუ დავაკლებთ შვილიშვილებთან ურთიერთობას,“ - ნა...
​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ შვილიშვილებსა და ბებია-ბაბუებს შორის არსებულ განსაკუთრებულ ურთიერთობებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვებს ბებიებისა და ბაბუების სამყარო მთელი ცხოვრების მანძილზე მიჰყვებათ:„ბა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

„თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ ბავშვებში ტყუილის თქმის მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვებს სიცრუის თქმისკენ ხშირად მშობლები უბიძგებენ:

„ტყუილის თქმა არის რეალობისგან გაქცევის სურვილი. ადამიანებს ბავშვობის პერიოდში სჭირდებათ თითქოს ტყუილები. ძალიან ბევრი ბავშვი იტყუება. 8-9 წლის ასაკში ისინი წყვეტენ უკვე ტყუილების თქმას.“

ნინო კერესელიძის თქმით, მკაცრი მშობლების შვილები ზოგჯერ მთელი ცხოვრების განმავლობაში იტყუებიან:

​თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე. ეს არის შემოქმედებითი მორგება უკვე ბავშვის გარესამყაროსთან. თუ ბავშვი იტყუება მცირე ინფორმაციებს, რომ მაქვს სათამაშო და არ აქვს, ეს მძიმე ტყუილი არ არის. შემდეგ უკვე მოდის ტყუილების დამძიმება. თუ მშობელი ამბობს, რომ შენ გარეთ არ გადიხარ ნახევარ საათზე მეტს, შეიძლება ბავშვმა დაიწყოს ტყუილების თქმა სწორედ იმ მიზეზით, რომ ეს დრო გაახანგრძლივოს.“

„მნიშვნელოვანია ვენდოთ საკუთარ შვილს, გამოვხატოთ მის მიმართ გულწრფელი ემოციები. თუ მე გულწრფელი ვარ ყველა სიტუაციაში და რაც უნდა მოხდეს მე მას გავუგებ, ის უკვე გულწრფელად მოდის და მესაუბრება ყველაფერზე. ჩვენი მთავარი მოთხოვნილებაა დაცულობა. თუ ამ მოთხოვნილებას ვუკმაყოფილებთ შვილებს, ისინი ნაკლებად ფანტაზიორობენ. თუ არის ხშირი კონფლიქტი, ხშირი აკრძალვები, თუ მშობელი ხშირად უბრაზდება ბავშვს, უბიძგებს, რომ მეტი ტყუილი თქვას,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად