Baby Bag

„ბიჭი თუ თოჯინებით თამაშობს და გოგო მანქანებით, ეს არანაირად არ უკავშირდება გენდერს მომავალში,“ - ნატა მეფარიშვილი

„ბიჭი თუ თოჯინებით თამაშობს და გოგო მანქანებით, ეს არანაირად არ უკავშირდება გენდერს მომავალში,“ - ნატა მეფარიშვილი

​​ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა ბიჭების თოჯინებით, ხოლო გოგონების სათამაშო მანქანებით დაინტერესების საკითხზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ეს ჩვეულებრივი აქტივობაა და გენდერს არ უკავშირდება:

„ბიჭი თუ თოჯინებით თამაშობს და გოგო მანქანებით, ეს არანაირად არ უკავშირდება გენდერს მომავალში. ეს არის ჩვეულებრივი აქტივობა, რომელიც შეიძლება ნებისმიერმა სქესმა აკეთოს. შეიძლება ეს იყოს ცნობისმოყვარეობა, აინტერესებდეს ბავშვს.“

ნატა მეფარიშვილის თქმით, მამები ხშირად არასწორად რეაგირებენ, როდესაც ხედავენ, რომ ბიჭები თოჯინებით თამაშობენ:

„ზოგიერთი მამისგან გამიგია: „რატომ უნდა გამოუცვალოს პამპერსი თოჯინას ბიჭმა?“ ​რატომ არ უნდა გამოუცვალოს პამპერსი საკუთარ შვილს მამამ, როდესაც გაიზრდება და შვილი ეყოლება? მე მაქვს ეს შეკითხვა. რატომ არ უნდა იჯდეს ქალი საჭესთან, როდესაც მას სჭირდება გადაადგილება? რატომ არ უნდა დაბაროს, თუ ეს სჭირდება მას საკუთარ ნაკვეთზე?! ეს ამბავია ძალიან ყურადღების მისაქცევი.“

„რეპლიკები: „გოგოსავით ნუ ტირიხარ,“ „ნუ შვრები ასე, ეს შენი საქმე არ არის,“ „დედასთან მიგაქვს თეფში? ეს რა კაცის საქმეა?!“ მსგავსი რეპლიკები ანგრევს ბავშვის განვითარებას. მშობლები ძალიან ყურადღებით უნდა იყვნენ. არ არსებობს განსაკუთრებული რეკომენდაციები, რომ ბიჭის მამა ასე უნდა იქცეოდეს და გოგოს მამა ისე. მშობლებმა ზოგადად განვითარების შესახებ უნდა იცოდნენ, ადეკვატურები უნდა იყვნენ და ხშირად შეხედონ საკუთარ თავს, სწორად იქცევიან თუ არა შვილებთან, აქვთ თუ არა ადეკვატური დრო, რომ ეთამაშონ, დაამყარონ მჭიდრო ემოციური კავშირები,“ - აღნიშნულ საკითხზე ​ნატა მეფარიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნ...
​ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა იმ სირთულეებზე ისაუბრა, რომლებსაც ბავშვები გაზიარებისა და ჯგუფური თამაშის უნარების ათვისებისას აწყდებიან. მან აღნიშნა, რომ დასწავლის პროცესში მშობლის ჩართულობა უმნიშვნელო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად