Baby Bag

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა თავგასულ ადამიანებთან ურთიერთობის იმგვარ წესებზე ისაუბრა, რომელიც მათთვის კულტურულად ადგილის მიჩენას გვასწავლის:

​როგორ შეიძლება „ნაგლ“ ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი კამათის და ჩხუბის გარეშე? ვგულისხმობთ კულტურულად პასუხის გაცემას, თავის ადგილას რომ დააბრუნებ ამ არამკითხე, თავგასულ პიროვნებას, რომელიც ნერვებს გვიშლის ხოლმე. როდესაც ადამიანი არ გეკითხება და შენ ბრძნული გამომეტყველებით აძლევ რჩევას: „შენ რასაც ამბობ, არ არის სწორი, ასე უნდა მოიქცე, ასე უნდა გააკეთო, ისე უნდა გექნა,“ ამას აკეთებ ყოველგვარი ბილწისტყვაობის გარეშე. თითქოს არაფერი ცუდი არ უთქვამს ადამიანს, მაგრამ დაგამცირა. შენ წაგართვა ენერგია, თავისი თავდაჯერება კი აიმაღლა.“

ინგა ბლესსის თქმით, „ენერგეტიკული სვავები“ ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს და სუსტი ადამიანების დამცირებას ცდილობენ:

„რა გავაკეთოთ, რომ კულტურულად, ნერვების მოშლის გარეშე ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი? მსგავსი ენერგოვამპირები ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს. ის, ვინც სუსტია, ვინც ახალგაზრდაა, ენერგეტიკული სვავი მაშინვე ხვდება, რომ შეუძლია მას წაართვას ენერგია, დაამციროს. როდესაც ძლიერდები, როდესაც ხდები თავდაჯერებული ეს უფრო ნაკლებად ხდება.“

„ეს სიტუაციები, რომლებიც დისკომფორტს გიქმნით, ერთხელ და ორჯერ არ ხდება. კარგად დაფიქრდით, როგორ გინდათ, რომ უპასუხოთ ასეთ ადამიანს, ნაცვლად იმისა, რომ გაიქცე და შენთვის ჩუმად კუთხეში იტირო. წინასწარ მოამზადეთ ეს პასუხი. გონებაში ათჯერ უნდა დაატრიალოთ, რომ ის ასე მექცევა, მე კიდევ ასე დახვეწილად, თავდაჯერებულად ვპასუხობ და მივუთითებ თავის ადგილზე. ​მნიშვნელოვანია წინასწარ რეაგირების შაბლონი რომ გამოიმუშავოთ. ამის შემდეგ ადამიანებს, რომლებიც ცდილობენ ზიანი მოგაყენონ, შესაბამის პასუხს გასცემთ,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL ACADEMY

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აუცილებელია, შვილებს ვასწავლოთ საკუთარი თავის პატივისცემა და სიყვარული“, - ბლიცინტერვიუ ი...
ბლიცინტერვიუს სტუმარია ფსიოქოლოგი, იმიჯმეიქერი, ქალური პრაქტიკების ტრენერი, პერსონალური მწვრთნელი (ქოუჩი) ინგა ბლესსი.1. მე ვარ... ქალი, პირველ რიგში, დედა, ფსიქოლოგი, შვილი, მეგობარი.....

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად