Baby Bag

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვიშლის?“ - ინგა ბლესსის რჩევები

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა თავგასულ ადამიანებთან ურთიერთობის იმგვარ წესებზე ისაუბრა, რომელიც მათთვის კულტურულად ადგილის მიჩენას გვასწავლის:

​როგორ შეიძლება „ნაგლ“ ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი კამათის და ჩხუბის გარეშე? ვგულისხმობთ კულტურულად პასუხის გაცემას, თავის ადგილას რომ დააბრუნებ ამ არამკითხე, თავგასულ პიროვნებას, რომელიც ნერვებს გვიშლის ხოლმე. როდესაც ადამიანი არ გეკითხება და შენ ბრძნული გამომეტყველებით აძლევ რჩევას: „შენ რასაც ამბობ, არ არის სწორი, ასე უნდა მოიქცე, ასე უნდა გააკეთო, ისე უნდა გექნა,“ ამას აკეთებ ყოველგვარი ბილწისტყვაობის გარეშე. თითქოს არაფერი ცუდი არ უთქვამს ადამიანს, მაგრამ დაგამცირა. შენ წაგართვა ენერგია, თავისი თავდაჯერება კი აიმაღლა.“

ინგა ბლესსის თქმით, „ენერგეტიკული სვავები“ ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს და სუსტი ადამიანების დამცირებას ცდილობენ:

„რა გავაკეთოთ, რომ კულტურულად, ნერვების მოშლის გარეშე ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი? მსგავსი ენერგოვამპირები ერიდებიან ძლიერ ადამიანებს. ის, ვინც სუსტია, ვინც ახალგაზრდაა, ენერგეტიკული სვავი მაშინვე ხვდება, რომ შეუძლია მას წაართვას ენერგია, დაამციროს. როდესაც ძლიერდები, როდესაც ხდები თავდაჯერებული ეს უფრო ნაკლებად ხდება.“

„ეს სიტუაციები, რომლებიც დისკომფორტს გიქმნით, ერთხელ და ორჯერ არ ხდება. კარგად დაფიქრდით, როგორ გინდათ, რომ უპასუხოთ ასეთ ადამიანს, ნაცვლად იმისა, რომ გაიქცე და შენთვის ჩუმად კუთხეში იტირო. წინასწარ მოამზადეთ ეს პასუხი. გონებაში ათჯერ უნდა დაატრიალოთ, რომ ის ასე მექცევა, მე კიდევ ასე დახვეწილად, თავდაჯერებულად ვპასუხობ და მივუთითებ თავის ადგილზე. ​მნიშვნელოვანია წინასწარ რეაგირების შაბლონი რომ გამოიმუშავოთ. ამის შემდეგ ადამიანებს, რომლებიც ცდილობენ ზიანი მოგაყენონ, შესაბამის პასუხს გასცემთ,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL ACADEMY

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აუცილებელია, შვილებს ვასწავლოთ საკუთარი თავის პატივისცემა და სიყვარული“, - ბლიცინტერვიუ ი...
ბლიცინტერვიუს სტუმარია ფსიოქოლოგი, იმიჯმეიქერი, ქალური პრაქტიკების ტრენერი, პერსონალური მწვრთნელი (ქოუჩი) ინგა ბლესსი.1. მე ვარ... ქალი, პირველ რიგში, დედა, ფსიქოლოგი, შვილი, მეგობარი.....

შეიძლება დაინტერესდეთ

დალი ჩიტალაძე საზოგადოებისთვის დღემდე უცნობ ტრაგედიაზე საუბრობს

მოდის ექსპერტი და ბლოგერი დალი ჩიტალაძე გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ და-ძმის გარდაცვალების ტრაგიკულ ისტორიას იხსენებს:

„ჩემს ცხოვრებაში ადვილად არაფერი მოსულა. თუ რამე მინდოდა და სურვილი მქონდა, დიდი შრომის ფასად, დიდი ძალისხმევის ფასად მიმიღწევია. მთელი ჩემი ცხოვრება შემიძლია დავყო ეტაპებად. პრობლემების გადალახვის მერე თვითონ ვგრძნობ, როგორ ვიზრდები და მზად ვარ ახალი დაბრკოლებებისთვის, მაგრამ არ მინდოდა ის ორი ტრაგედია, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში მოხდა. ადამიანი რომ ავადმყოფობს, ელოდები, რომ რაღაცნაირად უნდა დასრულდეს ეს ყველაფერი. ჩემი ძმის და დის გარდაცვალება იყო შოკი. არ მიყვარს ხოლმე ამ თემაზე ლაპარაკი, იმიტომ, რომ ძალიან რთულია. ძალიან ახალგაზრდები წავიდნენ. მე და ჩემი ძმა, როგორც ტყუპები ისე გავიზარდეთ. მე ემიგრაციაში ვიყავი, როდესაც ჩემი ძმა გარდაიცვალა და დაკრძალვის დღეს მითხრეს ეს ამბავი. საოცარი სიზმარი ახდა ჩემი ძმის გარდაცვალებაზე. როგორც გითხარით, ტყუპებივით გაგვზარდეს. ჩემი და 9 წლის მერე დაიბადა და შვილივით გავზარდეთ. სკოლაშიც ჩემი ძმა ვიოლინოზე უკრავდა, მე ფორტეპიანოზე. სულ ჩემი იმედი და ზურგი იყო. საერთოდ ყველა ძმა დისთვის, ალბათ, ძალა და ზურგია. მაშინ უნცაური სიზმარი დამესიზმრა. საერთოდ არ მამახსოვრდება ხოლმე სიზმრები. რაღაცნაირად ვიგრძენი ჩემი ძმის გარდაცვალება. ეს 25 წლის წინ მოხდა, მაგრამ როდესაც ამაზე ლაპარაკს ვიწყებ ჭრილობა მაშინვე მეხსნება. ჩემს ძმას ორი შვილი დარჩა და მე ისინი ჩემი შვილებივით გავზარდე.“

დალი ჩიტალაძის თქმით, ტრაგედიასთან შეგუება შეუძლებელია:

„ჩემს ძმას ვეუბნებოდი, რომ წავიდოდი ისიც უნდა წამეყვანა. შვილს ჩემი სახელი დაარქვა. მე გავბრაზდი, რატომ მოიქეცი ასე, მოვკვდი-მეთქი? მაშინ 90-იანი წლები იყო, დარეკვაც პრობლემა იყო, ერთმანეთი ძალიან გვენატრებოდა. ჩემს ძმას იარაღი გაუვარდა, ნასვამი იყო და ასე მოხდა. რადგან ის გარდაცვლილი არ მინახავს, მგონია, რომ სადღაც არის წასული და ვნახავ. დიანა შვილივით მყავდა, ადრე გამითხოვდა, ამაზე ცალკე ვინერვიულე. ვერც წარმომედგინა, რომ მის გარეშე შემეძლო ცხოვრება. ძალიან ლამაზი იყო, გამხდარი. მისი სიკვდილი ჩემი მეგობრების დახმარებით გადავიტანე. არავინ თქვას, რომ ტრაგედიას ეგუება. ყოველ ღამე და დილას ვაცნობიერებ, რომ დიანა აღარ არის და მისი სულისთვის ვლოცულობ.“

„დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო მამა გიორგის წმინდა პანტელეიმონის ეკლესიაში. სულ მეუბნებოდა ილოცე და ამით დიანას დაეხმარებიო. არ მესიზმრებოდა დიანა. ორმოცი რომ გავიდა, ისეთი უცნაური სიზმარი დამესიზმრა. დიანამ სიზმარში მითხრა, გაღვიძება მინდოდა და ვერ გავიღვიძე, ყველაფერი მესმოდა, რასაც მეუბნებოდიო, შენი ლოცვაც მესმოდაო. ისეთი რაღაც დამესიზმრა, ეს არ იყო უბრალო სიზმარი, მამა გიორგიმაც მითხრა, რომ ეს იყო გამოცხადება. ამისთვის მადლობა მინდა ვუთხრა მას,“ - აღნიშნა დალი ჩიტალაძემ.

წაიკითხეთ სრულად